Πείτε μας λίγα λόγια για τους Night Knight.
Οι Night Knight ξεκίνησαν ως προσωπικό solo project του Σεραφείμ Γιαννακόπουλου, drummer των Planet of Zeus και πολλών άλλων και έχει ήδη εξελιχθεί σε ένα συγκρότημα αποτελούμενο από τους Στέλιο Προβή (Planet of Zeus) στο μπάσο, το Μανώλη Γιαννίκιo (Whereswilder) στα τύμπανα και το Μηνά Λιάκο (Fingers Crossed, TFATFY) στην κιθάρα.
Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές και πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν στην μουσική που γράφετε;
Οι μουσικές μας επιρροές είναι ξεκάθαρες και δε μας ενδιαφέρει καθόλου να τις καμουφλάρουμε. Ροκ, soul και funk από τα 60s μέχρι τώρα. Από το Neil Young, τον Donny Hathaway και τους Wishbone Ash μέχρι τους Radiohead και τους BRMC. Μας ενδιαφέρει να γράφουμε τραγούδια, τα οποία μας γεμίζουν και μας απελευθερώνουν συναισθηματικά και όχι να επαναπροσδιορίσουμε το μουσικό χάρτη. Αυτό το αφήνουμε σε άλλους καλλιτέχνες. Κάποιοι φτιάχτηκαν για να εξελίσσουν μέρα με τη μέρα τη μοριακή γαστρονομία και κάποιοι για να φτιάχνουν έναν πεντανόστιμο μουσακά. Εμείς προφανώς ανήκουμε και θέλουμε να ανήκουμε στη δεύτερη κατηγορία.
Εσείς πως χαρακτηρίζετε το στυλ της μουσικής σας;
Classic Rock στο σήμερα.
Ποιος γράφει τη μουσική και τους στίχους σας;
Το πρώτο album ήταν προσωπική υπόθεση του Σεραφείμ, με τη βοήθεια του Δημήτρη Γερονικόλα σε δύο τραγούδια. Το δεύτερο, όπως όλα δείχνουν, θα είναι συλλογική υπόθεση.
Από που αντλείτε συνήθως τις μουσικές σας εμπνεύσεις;
Γράφουμε συνέχεια μουσική και κάποιες ιδέες βροντοφωνάζουν ότι πρέπει να συμπεριληφθούν σε ένα album. Κάποιες άλλες όχι. Στο στιχουργικό κομμάτι από την άλλη, μας απασχολούν πράγματα, τα οποία απασχολούν τους περισσότερους ανθρώπους.
Σε τι στάδιο σας πετυχαίνουμε αυτή την περίοδο;
Κάνουμε πρόβες και ασχολούμαστε με την προώθηση του album μας.
Το 2015 κυκλοφορήσατε το άλμπουμ με τίτλο God is a motherfucker, τι πρέπει να ξέρουμε γι' αυτό και ποια είναι η ανταπόκριση που έχει από το κοινό;
Το album αυτό μόλις κυκλοφόρησε και επίσημα από την Inner ear records σε CD, αλλά και σε μία από τις πιο όμορφες εκδόσεις διπλού βινυλίου, που έχουν πέσει ποτέ στα χέρια μας. Πραγματικά, ο Περικλής και η υπόλοιπη ομάδα τις Inner ear μας έκαναν να αισθανθούμε πολύ άνετα και είχαν κερδίσει την εκτίμησή και την εμπιστοσύνη μας πολύ πριν συνεργαστούμε. Τα πρώτα δείγματα ανταπόκρισης φαίνεται να είναι πολύ θετικά.
Live η studio;
Οι δύο αυτές καταστάσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Χωρίς studio δεν υπάρχει live. Αυτή η συνεχιζόμενη μετάβαση από τη μία κατάσταση στην άλλη είναι ο κύκλος της μουσικής δημιουργίας. Για μας είναι η ζωή μας, η δουλειά μας και πιθανότατα χωρίς αυτόν θα ήμαστε είτε νεκροί είτε θα ζούσαμε κάτω από την επήρεια ισχυρότατης φαρμακευτικής αγωγής.
Τι άλλα σχέδια υπάρχουν για το άμεσο μέλλον;
Το συγκρότημα συστάθηκε θέτοντας αρχικά πολύ μετριοπαθείς στόχους, όπως το να μπορούμε να πίνουμε whiskey ή gin σε χαμηλό ποτήρι επί σκηνής και να παίζουμε ροκ. Οπότε στις 10 Μαρτίου σκοπεύουμε να κάνουμε ακριβώς αυτό στη σκηνή του AN club.
Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή group (Eλληνικό ή ξένο) με το οποίο θα επιθυμούσατε να συνεργαστείτε;
Θα θέλαμε να βγούμε στο δρόμο σε ένα triple bill με τους War on Drugs και το Jonathan Wilson.
Για το τέλος ένα μήνυμα για τους φίλους του blog αλλά και του συγκροτήματος;
Ας κάνουμε όλοι μαζί τη μουσική και κυρίως το ροκ πάλι επίκαιρο.
Ευχαριστούμε για την συνέντευξη, καλή συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου