ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ FORBIDDEN SEED

Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για το συγκρότημα;

 
Κωνσταντίνος : Η όλη ιδέα για την μπάντα ξεκίνησε από εμένα πριν από αρκετά χρόνια, αρχικά σαν solo project ή κάτι τέτοιο. Στους Forbidden Seed κατέληγαν μια περίοδο όλες οι προσωπικές ιδέες που είχα μουσικά και ότι άλλο δεν ταίριαζε με τις μπάντες που έπαιζα αργότερα. Με την ένταξη του Νίκου στο μπάσο κάπου μέσα στο 2013 άρχισε το όλο θέμα να παίρνει την μορφή του full band και αργότερα ολοκληρώθηκε και το υπόλοιπο line up και καταλήξαμε στο studio για να γράψουμε το From Sand to Eternity. Σήμερα η μπάντα αποτελείτε από εμένα στην φωνή, τον Nik Danielos  (Blue Flames, Bend for Eleven, Downtown Association) στο μπάσο, τον George Matikas (Shock Absorber, Downtown Association) στην κιθάρα και τον Kosta Mati (Shock Absorber, W.A.N.T.E.D) στα τύμπανα.

Πώς προέκυψε το όνομα Forbidden Seed του συγκροτήματος;

 
Κωνσταντίνος : Την μπάντα την “βάφτισε” κατά κάποιο τρόπο ο πολύ καλός μου φίλος και αφανής ήρωας των πρώτων ημερών της μπάντας όταν ακόμα προοριζόταν για solo project, ο Nik Rock. Το όνομα ήταν ιδέα του Nik και προοριζόταν για κάποια μελλοντική μπάντα που ήθελε να κάνει και όταν του είπα ότι έψαχνα για όνομα, μου πέταξε την ιδέα των Forbidden Seed. Η ανάμιξη του Nik ήταν μεγάλη καθώς πέρα από το ότι ουσιαστικά λειτούργησε σαν παραγωγός στα κομμάτια όταν τα έγραφα ήταν και αυτός που είχε αναλάβει όλες τις πρώτες ηχογραφήσεις. Σε έναν μεγάλο βαθμό όλο το κόλλημα που ίσως έχω με τις πολλαπλές αρμονίες προέρχεται από τον Nik Rock.   

Ποιες ήταν οι μουσικές σας επιρροές που σας οδήγησαν στον σημερινό σας ήχο;

 
Κωνσταντίνος : Πέρα από τις αρκετά εμφανές αναφορές σε Iced Earth, από την δικιά μου πλευρά οι Iron Maiden, Judas Priest, Saxon, Tad Morose, Crimson Glory έβαλαν αρκετά το χεράκι τους. Τώρα γενικά σαν σύνολο έχουμε πάρα πολλές μπάντες που μας έχουν επηρεάσει ατομικά. Ο καθένας μας νομίζω θα αναφέρει και κάτι διαφορετικό. Το σημαντικό πιστεύω είναι ότι αν και αρχή ακόμα καταφέρνουμε να δέσουμε αρμονικά τα στοιχεία που φέρνει ο καθένας μας.    
Νίκος : Το καλό με τους Forbidden Seed είναι πως όλοι μας ακούμε πολύ μουσική χωρίς ενδοιασμούς. Το ιδιαίτερο τώρα είναι πως όταν έρχεται η στιγμή να βάλουμε το στίγμα μας μεμονωμένα σε κάποιο κομμάτι δεν σκεφτόμαστε βάσει αυτών που έχουμε ακούσει ( όσο μπορεί να γίνει αυτό φυσικά ), αλλά αφηνόμαστε σε ό,τι συμβαίνει τη δεδομένη στιγμή της δημιουργίας.

Μέσα στο 2015 κυκλοφορήσατε το ντεμπούτο σας From Sand to Eternity, τι πρέπει να ξέρει κάποιος γι' αυτό;

 
Κωνσταντίνος : Το From Sand to Eternity είναι ένα album που δημιουργήθηκε από την αγάπη για το American Power Metal των 90s' με το οποίο μεγαλώσαμε και ως ένα βαθμό προσπαθήσαμε να τιμήσουμε αυτά μας τα ακούσματα χωρίς όμως να βάζουμε περιορισμούς. Είναι ένας δίσκος που θεωρώ πως παρότι εύκολος στο άκουσμα χρειάζεται χρόνο και αρκετά ακούσματα καθώς περιέχει τόσα layers από αρμονίες και “παιχνιδίσματα” που αν του δώσεις την σωστή προσοχή θα ανακαλύψεις πολλά πέρα από τα εμφανή. Ακόμα ήταν μεγάλη χαρά για εμάς η συμμετοχή των Harry “Noctifer” Albanis και Kosta Vreto σε κάποια κομμάτια του δίσκου. Τώρα στο θέμα της παραγωγής, οι ηχογραφήσεις έγιναν ως επί το πλείστον στα home studio μας. Τα φωνητικά γράφτηκαν στα Groovy Charm Studios του Νίκου και το Mix & Master στα Stelthsound από τον Στέλιο Κοσλίδη. Ο δίσκος φυσικά κυκλοφόρησε από την Rock Of Angels Records κοινώς ROAR.      

Tο αποτέλεσμα ήταν αυτό που είχατε φανταστεί;

 
Κωνσταντίνος : Σε έναν μεγάλο βαθμό ναι. Σίγουρα μετά από ένα διάστημα που έχεις πάρει μια κάποια απόσταση από τις ηχογραφήσεις και τα mix και αδειάζει λίγο το μυαλό σου, βρίσκεις πράγματα που ίσως και να μπορούσες  να τα κάνεις διαφορετικά, αλλά αυτό νομίζω είναι αναπόφευκτο. Αλλά για την εποχή που το κάναμε, το budget που είχαμε στην διάθεσή μας θεωρώ πως μας καλύπτει σε μεγάλο βαθμό. 

Η ανταπόκριση του κοινού σε αυτή την δουλειά ποια είναι έως τώρα;

 
Κωνσταντίνος : Για τον λίγο χρόνο ζωής που έχει ο δίσκος, στο θέμα των κριτικών πάει πολύ καλά. Όλα τα review τόσο εγχώρια όσο και από το εξωτερικό είναι πάρα πολύ θετικά και ενθαρρυντικά. Γενικότερα οι γνώμες και το feedback που παίρνουμε είναι πολύ δυνατά. 
Νίκος : Όπως είπε και ο Κώστας μέχρι στιγμής τα reviews είναι πού ενθαρρυντικά αλλά το πιο σημαντικό για μας είναι η άμεση ανταπόκριση που λαμβάνουμε από φίλους και γνωστούς όταν ακούμε το άλμπουμ μαζί σε φιλικό κλίμα με αλκοόλ! Εκεί καταλαβαίνεις την πραγματική αντίδραση του άλλου και αυτό που νιώθαμε εμείς όταν βλέπαμε το From Sand to Eternity να γεννάτε το ίδιο ακριβώς εισπράττουμε! Μοναδικό συναίσθημα!

Ποια είναι τα σχέδιά σας μετά από αυτή την κυκλοφορία;

 
Κωνσταντίνος : Δυστυχώς λόγο διαφόρων συγκυριών και προβλημάτων στην προσωπική μας ζωή που επηρεάζουν άμεσα και την μπάντα, δεν καταφέραμε να κάνουμε πολλά από αυτά που σχεδιάζαμε μέχρι στιγμής. Στο άμεσο πλάνο είναι η εμφάνισή μας στο Under The Quarry Fest τον Αύγουστο. Προς το παρόν στο θέμα των live δεν υπάρχει κάτι άλλο. Από Σεπτέμβριο αν όλα πάνε καλά ξεκινάμε να δουλεύουμε τον “διάδοχο” του From Sand to Eternity.  

Σαν μπάντα λειτουργείτε καλύτερα στο στούντιο ή πάνω στη σκηνή;

 
Κωνσταντίνος :  Σαν μονάδες έχουμε αρκετές εργατοώρες επί σκηνής, κάποιοι λίγο παραπάνω κάποιοι λιγότερο. Δεν μπορώ να έχω κάποια εδραιωμένη εικόνα ακόμα σαν σύνολο καθώς σαν Forbidden Seed μετράμε μόλις ένα live. Αλλά αν κρίνω από το πώς βγήκε η εμφάνιση μας στο Rock On The Beach με ελάχιστες πρόβες, μάλλον θα καταλήξουμε στο δεύτερο.   
Νίκος : Επίσης το studio και το stage είναι δύο σκέλη της ίδιας ζυγαριάς και το γνωρίζουμε πολύ καλά. Οπότε δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας και στα 2 για να ισορροπούμε σαν σύνολο. 

Με ποια group – καλλιτέχνες θα επιθυμούσατε να συνεργαστείτε στο μέλλον;

 
Κωνσταντίνος : Όλοι έχουμε τα δικά μας ινδάλματα και ήρωες οπότε δεν μπορώ να το γενικεύσω. Για μένα μια από τις συνεργασίες που θα ήθελα να κάνω έχει ήδη πραγματοποιηθεί με το guest του Kosta Vreto. Τώρα πέρα από αυτό, από εγχώρια ονόματα αυτά των Seth Siro Anton & Σωτήρη Βαγενά, Βασίλη Γεωργίου (Black Fate), Γιάννη Παπανικολάου (Diviner) είναι μερικά από αυτά που μου έρχονται στο μυαλό. Αν το πάω Ευρωπαϊκά θα γράψω κατεβατό οπότε θα αρκεστώ στον Matt Barlow που είναι “όνειρο ζωής”. Από μπάντες η λίστα δεν έχει τελειωμό. Και μόνο που μοιραστήκαμε την σκηνή με Redrum και Bonfire μεταξύ άλλον πέρσι για εμάς είναι σημαντικό.
Νίκος : Πολύ καλή ερώτηση! Ζούμε σε έναν κόσμο όπου έχει γραφτεί απίστευτος όγκος μουσικής, έχει φιλτραριστεί με τα χρόνια και πλέον μεσουρανούν τα καλύτερα κομμάτια – συγκροτήματα – καλλιτέχνες κλπ. Αυτόματα αυτό μας καθιστά πολύ τυχερούς αλλά και άτυχους μαζί, γιατί ενώ απολαμβάνουμε την ελίτ της μουσικής βιομηχανίας χρονολογικά είμαστε πολύ μακριά από όλα αυτά. Όπερ σημαίνει πως μιλάμε για έναν κύκλο που έχει τελειώσει κατά τη γνώμη μου! Φυσικά κάθε φορά που θα παίζει Black Sabbath, Savatage, Saxon, Judas Priest ή οποιοδήποτε από όλα αυτά τα μεγαθήρια που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν τελικά ήταν όντως άνθρωποι σαν εμάς και κατάφεραν να μείνουν στην Ιστορία απλά αφήνοντας ένα κομμάτι της ψυχής τους ηχογραφημένο σε μια απλή μπομπίνα, πάντα θα τσουτσουριάζω σαν την πρώτη φορά! Μακρηγορώντας λοιπόν θέλω να καταλήξω πως υπάρχουν τοπικοί Ήρωες και πρέπει να στρέφουμε το βλέμμα μας εκεί οι νέοι μουσικοί ή έστω ακροατές. Οποιοσδήποτε παίζει μουσική με πάθος αλλά και απόλυτο σεβασμό είναι προσωπική μου επιθυμία να συνεργαστώ μαζί του! 

Πάμε στο θέμα Ελληνική σκηνή. Κατά την γνώμη μας τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια άνθηση με σπουδαίες κυκλοφορίες και παραγωγές από πολλές μπάντες. Θέλουμε να μας πείτε την γνώμη σας και τους λόγους που έχουν συντελέσει σε αυτό;

 
Κωνσταντίνος : Χρόνο με τον χρόνο η Ελληνική σκηνή γιγαντώνεται αυτό είναι μια πραγματικότητα που δεν χωράει πλέον αμφισβήτηση. Η αλήθεια είναι ότι ανέκαθεν αυτή η χώρα είχε καταπληκτικούς μουσικούς αλλά για κάποιο λόγο έχουμε την τάση να “τρώμε τα παιδιά μας” γενικά. Κατά την γνώμη μου μεγάλο ρόλο έπαιξε το ότι σταματήσαμε να κοιτάμε μόνο προς τα έξω. Έκαναν κάποιοι την αρχή και κατάφεραν να ξεχωρίσουν, να καταξιωθούν στο εξωτερικό και η λίστα από ένα σημείο και μετά μεγάλωσε πολύ. Όλα αυτά τα παιδιά άνοιξαν δρόμο στο κεφάλι μας. Το όλο θέμα άρχισε να γίνεται πιο προσιτό και η πιπίλα τύπου “στην Ελλάδα είσαι, τι περιμένεις να καταφέρεις” κάπου ξεθώριασε. Είχες αρκετά παραδείγματα ανθρώπων της διπλανής πόρτας που πολλούς ίσως και να τους ήξερες και προσωπικά που βρήκαν τρόπο να βγούνε μπροστά. Απέκτησες δυνατά ινδάλματα στο ίδιο σου το “σπίτι”. Νομίζω ότι αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο. Πέρα από τα παραπάνω το παικτικό επίπεδο ανέβηκε όπως και η τεχνογνωσία στις παραγωγές.  Στο Youtube πλέον μπορείς να βρεις τα πάντα, από μαθήματα, clinics κ.α. Οι πληροφορίες έρχονται από παντού και άμεσα.
Νίκος : Επίσης πιστεύω πως και η κρίση έχει βοηθήσει σ’αυτό. Νομίζω πως πλέον οι μουσικοί έχουν σταματήσει να μεγαλοπιάνονται με όνειρα τύπου καριέρα σε Ευρώπη και Αμερική ( οκ ποιος από μας δεν το χει σκεφτεί?! ) όπως τα παλαιότερα χρόνια. Γιατί πολύ απλά όταν ζορίζεσαι να μαζέψεις το απαιτούμενο budget για μία σωστή παραγωγή, προφανώς ξέρεις πως δεν μπορείς να υποστηρίξεις μία σωστή προώθηση έξω μιας και ζούμε σε εποχή που όλα περνάνε από την τσέπη σου. Αλλά επειδή ουδέν κακόν αμιγές καλού, αυτό έχει ρίξει τον Έλληνα μουσικό στη γη και έχει βάλει  ουσιαστικότερους στόχους... όπως το να γράφει καλύτερη μουσική φυσικά!

Κλείστε αυτή τη συνέντευξη όπως θέλετε.

 
Κωνσταντίνος : Ευχαριστούμε πολύ, ευχόμαστε τα καλύτερα στο zine. Ευχαριστούμε επίσης όλους όσους στήριξαν και στηρίζουν την μπάντα με οποιοδήποτε τρόπο. Συνεχίστε να στηρίζετε αυτή την σκηνή και την προσπάθειά που κάνουν όλες οι μπάντες  καθώς και τα zines. Ραντεβού στο Άλσος του Βεΐκου στις 20 Αυγούστου για το Under The Quarry Fest.  

Και εμείς σας ευχαριστούμε, καλή συνέχεια.