ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ THE ART OF JOY PROJECT

 

 

Θέλεις να μας συστηθείς;

Λέγομαι Νικόλας Γκαλιούρης, μένω Βόλο και ασχολούμαι με τη μουσική πάνω από 20 χρόνια. Γράφω στίχους και μουσική, ηχογραφώ, και δεν είμαι επαγγελματίας μουσικός.

 

The Art Of Joy Project λοιπόν. Πώς προέκυψε το συγκεκριμένο όνομα;

Όλα ξεκίνησαν σαν σκέψη το 2007 το καλοκαίρι. Βρέθηκα να ερωτοτροπώ με τη μουσική τεχνολογία και παίζοντας με διάφορα εφφέ, μάζεψα κάποια ορχηστρικά κομμάτια. Κάπου εκεί έσκασε η ιδέα-πρόταση από ένα φίλο, να γράψω μουσική για μια ταινία μικρού μήκους - "Music for a low-budget, B-movie". Η ταινία δεν έγινε για λόγους του παραγωγού, κι έμεινε η μουσική.

Βέβαια, η χαρά που παίρνει κανείς από όποια τέχνη, είναι το ζητούμενο. Και απαιτείται "τέχνη" για να χαρεί κανείς μέσα στη σύγχρονη πραγματικότητα. Κάπως έτσι μαζεύτηκε το υλικό του δεύτερου The Art of Joy project (AJP) πονήματος με τίτλο "The Clown". Κι εφόσον βρέθηκα να κάνω πλήρη DIY δουλειά, σχεδόν σε όλα τα επίπεδα, βάφτισα όλο το πόνημα project, με την ελπίδα να γίνει μπάντα κάποια στιγμή.

Οπότε, ναι, η τέχνη της χαράς.

 

Μουσικά από που έχουν επηρεαστεί οι The Art Of Joy Project;

...τώρα, ποιον να ΜΗΝ αναφέρεις...

Τρέφω μια λατρεία ως προς το σύνολο της ροκ στη δεκαετία του '70. Αλλά τα ακούσματά μου κυμαίνονται από Αγγλική και Αμερικάνικη φολκ του 1800, μέχρι μεταλ, αλλά και ποπ, τζαζ, μπλουζ... Αν κάτι σας ακούγεται ως επιρροή, ναι, είναι..

 

Το 2010 κυκλοφόρησες το The Clown, από τον κόσμο τι εντυπώσεις έχεις εισπράξει;

The Clown...χμ... Ας τα πάρουμε λίγο από την αρχή... 500 αντίτυπα, αριθμημένα στο χέρι, με ένα καταπληκτικό art work, από τη Βολιώτισα ζωγράφο και σύντροφό μου, Μάχη Βλάχου-Φράγκου. 6 πίνακες ζωγραφικής(λάδι σε καμβά), ένας για κάθε τραγούδι.

Ένας πολύ συναισθηματικός δίσκος που πραγματεύεται δεσμά και ελευθερίες, DIY φάση, χωρίς εταιρίες διανομής και προώθησης από πίσω... υπογείως...

Ο κόσμος που με ήξερε "πανικοβλήθηκε" λίγο, λόγω του φορτισμένου ψυχικά συνόλου... κάποιοι "σκάλωσαν" ευχάριστα... γι άλλους αδιάφορο... Εμένα με "έτρωγε" να γίνει αυτός ο δίσκος, ένα μέσον λύτρωσης και ψυχανάλυσης.

Έγινε παρουσίαση στο Βόλο με τη βοήθεια των Inner Sleeves, με τους οποίους ήδη έπαιζα κι έγραφα υλικό, κι από το 2011 παίζω ακουστικά χωρίς μπάντα, μέχρι το 2012 που συναντήθηκα με το φίλο Νικόλα Τσίρτογλου και για ένα χρόνο συμπορευθήκαμε. Πλέον μόνος. Γενικά το AJp δεν είναι κάτι εύκολο σε ζωντανό, και στη μικρή κλίμακα που έχει προβληθεί, μπορώ να δηλώσω ευχαριστημένος.

 

Live ή studio;

Με τραβάει καλύτερα το σανίδι. Το στούντιο, σε βοηθά να βγάλεις προς τα έξω κάτι πλήρες, που συνήθως στο ζωντανό μένεις με κάποιο video που ούτε αντιπροσωπευτικό είναι, ούτε και ηχητικά καλό (εκτός κι αν μιλάμε για κάποιο clip). Μου αρέσει το live, αλλά γουστάρω και ρεύμα στο studio...

 

Ποια είναι τα άμεσα μελλοντικά σου σχέδια;

Μέσα στο 2013 μάζεψα 12 ιδέες, παλιές και νέες. Ξεκίνησα να ηχογραφώ οδηγούς, κάποια τραγούδια βρίσκονται σε πιο προχωρημένο στάδιο από κάποια άλλα, γενικά πάω αργά λόγω πολλών υποχρεώσεων.

Φυσικά, ψάχνω άτομα που επιθυμούν να πλαισιώσουν τη φάση και να παιχτούν όλα τα τραγούδια ηλεκτρικά.

Πρόσφατα, βέβαια, άρχισα να σκαλίζω λίγο προς τη μπλουζ κατεύθυνση, οπότε, όλα παίζουν και όλα είναι ρευστά.

Σίγουρα πάντως έχω πολλά ανοιχτά μέτωπα.

 

Πες μας για την NIGHT MAIL productions.

Ξεκίνησε σαν ιδέα από το 1997. Δεν θα πω πολλά για την Night-Mail productions (ΝΜΡ), γιατί αποτελεί άλλο κεφάλαιο από μόνη της, αλλά μπορείτε να δείτε τι ακριβώς γίνεται στο nightmailproductions.blogspot.gr ... Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η ΝΜΡ είναι ένα χαρούμενο μήνυμα, δεν της ανήκω όπως θα ανήκα υπαλληλικά σε κάποια άλλη big time δισκογραφική, "στήνει" συνδυασμένα δρώμενα, δεν έχει χορηγούς, ούτε καν facebook. Κάτι όμως θα υπάρχει για το φθινόπωρο του 2014, σίγουρα θα πούμε περισσότερα από Οκτώβρη.

 

Και τους Gas Alley.

Gas Alley! Ένα project-έκπληξη... Προ 6 μηνών συναντήθηκα με τον Jimi Wilde (aka Jimi Slut), μιλήσαμε για Rock&Roll, κάναμε ένα demo με τίτλο "Hate&Whiskey" το οποίο πήγε καλά στο youtube, είμαστε στα σκαριά για μια κάπως sleaze φάση με τη μορφή κάποιου EP μάλλον, και η συνέχεια θα δείξει!

 

Είσαι από τον Βόλο, πως είναι η σκηνή εκεί, υπάρχουν χώροι για Lives;

Η Ροκ σκηνή του Βόλου... Δύσκολα τα πράγματα όπως παντού στην Ελλάδα. Υπάρχουν χώροι και μπάντες αρκετές, όπως και μεμονωμένοι καλλιτέχνες, και σε διάφορα ύφη. Όχι όμως σε σημείο να υπάρξει σκηνή, όπως στις μεγαλουπόλεις. Όλοι πάνω-κάτω έχουν παίξει με όλους, οι μισοί δεν χωνεύουν τους άλλους μισούς, όπως γίνεται σε μικρές κοινωνίες, και φυσικά εννοείται πως θα υπάρχουν και κλίκες... Πάντα και παντού κάπως έτσι δεν ήταν;;;

Όχι, από το Βόλο δεν λείπουν ούτε οι χώροι, ούτε οι μπάντες...τουλάχιστον εδώ και 20 χρόνια που ασχολούμαι με τη φάση.

 

Κλείσε όπως θέλεις την συνέντευξη...

Ευχαριστώ για το χώρο και την ευκαιρία που μου δίνετε... Ελπίζω με κάποιο τρόπο να μπορέσουμε να τα πούμε και από κοντά και να κάνουμε τη χαρά μας τέχνη.

Μέχρι την επόμενη φορά μπορείτε να ενημερώνεστε μέσω fb @ https://www.facebook.com/pages/The-Art-Of-Joy-Project/184655304922560, και φυσικά, μπορείτε να μας αναζητήσετε στο youtube @ https://www.youtube.com/channel/UCeeq_rm0WGuJqFCVj_oE7nw.

Αν θέλετε να ακούσετε και να κατεβάσετε μουσική, μπορείτε με μια απλή επίσκεψη και δωρεάν εγγραφή στο soundcloud, https://soundcloud.com/nickolas-galiouris.

See you on the other side!!!

The Art Of Joy Project

 

Νίκολα ευχαριστούμε για την συνέντευξη, καλή συνέχεια.