ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ THE JUMPIN' BONES

Ποιοι είναι οι The Jumpin' Bones;

 
Οι “The Jumpin’ Bones” είμαστε στην ουσία τρεις παιδικοί φίλοι και συγκεκριμένα ο Δήμητρης Δακόπουλος (κιθάρα), ο Ορέστης Τσικούρης (φυσαρμόνικα), και ο Κωνσταντίνος Αλούπης (μπάσο), και με την προσθήκη του ντράμερ μας Σπύρου Γαβαλά, γίναμε τέσσερις. 

Το συγκρότημα από πότε υπάρχει;

 
Το συγκρότημα τυπικά και με τον ήχο που τώρα υπηρετεί υπάρχει από την άνοιξη του 2014. Στην πράξη όμως, οι τρεις μας και ακολουθώντας παραπλήσιες μουσικές διαδρομές υπήρξαμε με το όνομα “Blues Meanies” από τα τέλη του 2011. Και φυσικά ως κολλητοί φίλοι έχουμε και μεγάλη μουσική προϊστορία παίζοντας μαζί σε διάφορες μπάντες από το 2000!

Ποιες είναι οι μπάντες που σας έχουν επηρεάσει περισσότερο; 

 
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να το πούμε με σιγουριά! Τα ακούσματα του καθενός ξεχωριστά είναι πολλά, αλλά οι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει τον τωρινό μας ήχο στη βάση του προέρχονται αποκλειστικά από την Blues. Μπορούμε να αναφέρουμε μεγάλα ονόματα όπως ο BB King, ο Little Walter, ο Muddy Waters, ο Junior Wells και ο T-Bone Walker. Τα τελευταία όμως χρόνια έχουμε πέσει με τα μούτρα συγκεκριμένα στην West Coast Blues σκηνή της Καλιφόρνιας και σε καλλιτέχνες όπως ο William Clarke, ο Rod Piazza, ο Kid Ramos, οι Little Charlie & the Nightcats, ο Nick Curran και άλλοι.

Πως θα περιγράφατε την μουσική σας στο κοινό που δεν σας έχει ακούσει ακόμα;

 
Γενικά είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς στο ελληνικό κοινό μια blues ή blues rock μπάντα που δεν παίζει κάτι ευρέως γνωστό όπως Hendrix ή Stevie Ray Vaughan, γιατί οι Έλληνες γενικά σπάνια ακούν τέτοια μουσική και συχνά δεν διαχωρίζουν καν την blues από την rock και την blues-rock. Συνήθως προσπαθούμε να μας περιγράψουμε ως μια blues μπάντα με ρυθμικά στοιχεία rockabilly ή swing και με garage ηχοχρώματα.

H στιχουργική σας θεματολογία που αναφέρεται;

 
Παραδόξως αν και blues μπάντα, δεν μιλάμε μόνο για γυναίκες. Ευτυχώς μάλιστα που έχουμε τον Κώστα να καλύπτει στιχουργικά αυτό το… αγαπημένο του θέμα. Κατά τα άλλα έχουμε γράψει κομμάτια με καθαρά πολιτικό, αλλά και φιλοσοφικό στίχο.

Μέσα στο 2015 κυκλοφορήσατε το CD με τίτλο Marrow, τι πρέπει να ξέρει κάποιος γι' αυτό;

 
Το βασικό που πρέπει να ξέρει κανείς, είναι ότι είναι προϊόν μεγάλης προσπάθειας υλικής και πνευματικής και ότι γράφτηκε με πολύ αγάπη για την μουσική! Ελπίζουμε να βρεθεί κόσμος να το αγαπήσει.

Κοιτάζοντας πίσω υπάρχει κάτι που θα θέλατε να είχατε κάνει διαφορετικά;

 
Όσο κάποιος δουλεύει και κάνει λάθη, μαθαίνει, αποκτά εμπειρία… Τελικά μάλλον είμαστε τυχεροί και αρκετά ευχαριστημένοι από την ως τώρα πορεία μας, άρα δεν θα αλλάζαμε κάτι!

Πόσο σας έχει βοηθήσει το internet στην προώθηση της δουλειάς σας;

 
Το internet πράγματι μας έχει βοηθήσει να προωθήσουμε την δουλειά μας και να φτάσει η μουσική μας σε μακρινές χώρες. Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι αν και κατά πόσο έχει εμποδίσει το internet γενικά την καλή μουσική από το να ξεχωρίζει…

Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

 
Καταρχήν δουλεύουμε για να γίνουμε καλύτεροι! Μόλις νιώσουμε ότι πετύχαμε κάτι τέτοιο, θα ηχογραφήσουμε την επόμενη δουλειά μας. Ως τότε όμως μπορείτε να περιμένετε από εμάς, πολλά live και ζωντανές εμφανίσεις.

Πώς βλέπετε την πορεία της μουσικής βιομηχανίας μέσα στην κρίση;

 
Είναι σαφές ότι τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα και ειδικά για τις μπάντες που παίζουν είδη μουσικής που δεν είναι δημοφιλή. Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό το όποιο ελληνικό κοινό υπάρχει να στηρίζει τα ελληνικά σχήματα όσο μπορεί πηγαίνοντας στα live των συγκροτημάτων που του αρέσουν!

Μια τελευταία κουβέντα από τους The Jumpin' Bones για να κλείσουμε;

 
Ευχαριστούμε πολύ την Underground σκηνή και σας ευχόμαστε καλή συνέχεια στην προσπάθεια που κάνετε!

Εμείς σας ευχαριστούμε, καλή συνέχεια.