ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ VAULT OF ACANTHUS

Να ξεκινήσουμε με το ιστορικό της μπάντας, πότε και πως σχηματίστηκαν οι　Vault Of Acanthus;

 
Ο Γιάννης (κιθάρα) και ο Θάνος (ντραμς) ήταν φίλοι από παλιά και μέλη για πολλά χρόνια σε μπάντες που έπαιζαν κυρίως διασκευές. Όλα ξεκίνησαν από τη βαθιά επιθυμία που ένιωσαν να σχηματίσουν μια μπάντα που θα παίζει τα δικά της τραγούδια και θα αποτελεί το δικό τους μέσο έκφρασης και δημιουργικότητας. Σύντομα βρήκαν τον Γιώργο (πλήκτρα), ο οποίος τότε μόλις είχε μετακομίσει στο Αίγιο για επαγγελματικούς λόγους. Όταν συνάντησαν την Κατερίνα, την πρώτη τραγουδίστρια της μπάντας, έγινε ξεκάθαρο ότι θα κινηθούν στο χώρο του metal με γυναικεία φωνητικά. Τότε σχηματίστηκαν οι Vault Of Acanthus, το καλοκαίρι του 2011. Ακολούθησαν κάποιες αλλαγές στη θέση του μπασίστα, που έκλεισε με τον ερχομό του Κώστα. H Ruby, η τραγουδίστριά μας ήρθε στη μπάντα το καλοκαίρι του 2014 σαν αποτέλεσμα μιας σειράς από απίστευτες συμπτώσεις, λίγο καιρό μετά την αποχώρηση της Αγγελικής, της προηγούμενης μας τραγουδίστριας.

Πως προέκυψε το όνομα της μπάντας;

 
Η αρχική μας έμπνευση για το όνομά μας, που μεταφράζεται αυτολεξεί ως «η κρύπτη της ακάνθου», ήταν το γεγονός ότι το προβάδικό μας είναι ένα υπόγειο, που το νιώθουμε κάπως σαν κρύπτη για τη μουσική μας. Η άκανθος από την άλλη, είναι ένα φυτό έντονα ελληνικό, που συμβολίζει και υποδηλώνει την εσωτερική σημασία και ομορφιά των πραγμάτων. Ακόμα λοιπόν κι αν κάποιος ανακαλύψει την κρύπτη με τη μουσική και τους στίχους μας, θα πρέπει μετά να μπορεί να αντιληφθεί την πραγματική τους ουσία.

Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα συγκροτήματα ή συγκεκριμένοι καλλιτέχνες από τους οποίους θεωρείτε ότι έχετε επηρεαστεί;

 
Σαφώς. Οι προτιμήσεις όλων μας γενικά επικεντρώνονται γύρω από τις αγαπημένες δεκαετίες του ’80 και του ’90 και από συγκροτήματα όπως Europe, Rainbow, Whitesnake, Savatage, Royal Hunt, Symphony X, Stratovarius, Opeth και φυσικά Nightwish. Σίγουρα όλοι μας έχουμε έντονες επιρροές από τη σκανδιναβική metal σκηνή που την αγαπάμε ιδιαιτέρως. Βλέπουμε πάντως ξεκάθαρα ότι ο ήχος του συγκροτήματος και η δημιουργικότητά μας είναι το αποτέλεσμα της συνένωσης των ακουσμάτων και των βαθύτερων επιρροών του καθενός από εμάς ξεχωριστά.

Ποια είναι τα ερεθίσματα σας όταν γράφετε τους στίχους σε κάποιο τραγούδι;

 
Η μεγάλη πλειοψηφία των στίχων μας προέρχεται από βιωματικές καταστάσεις. Αναφέρεται και ανάγεται στα βαθύτερα συναισθήματά μας, στους φόβους που μας στοιχειώνουν, στις μεγάλες και μικρές ελπίδες και αναζητήσεις μας, στο φως και στο σκοτάδι, στα καλοκαίρια που πέρασαν, στην αθωότητα των παιδικών μας χρόνων που εξακολουθεί να είναι το ασφαλέστερο καταφύγιό μας... Υπάρχει και ο έρωτας, κατά κανόνα η σκοτεινή, φευγαλέα και ανεκπλήρωτη πλευρά του, ως απόρροια όλων των παραπάνω.

Τι να περιμένουμε από τους　Vault Of Acanthus　στο μέλλον, μέχρι που έχουνε σκοπό να το τραβήξουνε;

 
Θέλουμε να βιώσουμε το ταξίδι μας μέσα από το συγκρότημα σε όλες του τις δυνατές διαστάσεις! Ήδη με αφορμή το ως τώρα ταξίδι μας έχουμε ζήσει ξεχωριστές στιγμές, έχουμε γνωρίσει ξεχωριστούς ανθρώπους, έχουμε μάθει πράγματα που δεν ξέραμε, ακόμα και για τους ίδιους μας τους εαυτούς. Συνεχίζουμε να παλεύουμε ενάντια σε πολλές αντιξοότητες, με λιγοστά μέσα, με προσωπικές θυσίες κυρίως σε χρόνο και χρήμα, με κύριο μας όπλο την αγάπη που έχουμε γι’ αυτό που κάνουμε. Θα συνεχίσουμε τη σκληρή δουλειά, όσο μας το επιτρέπουν οι αντοχές μας, με στόχο να μοιραστούμε τη μουσική μας με όσο περισσότερο κόσμο γίνεται, να ζήσουμε ακόμα πιο έντονα αυτή τη μαγική ανταλλαγή ενέργειας που υπάρχει στα live, σε ακόμα μεγαλύτερα κοινά, στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Βεβαίως θέλει και λίγο τύχη το θέμα.

Η μουσική σκηνή του Αιγίου (έδρα σας) ποια είναι;

 
Το Αίγιο είναι μια αρκετά μικρή επαρχιακή πόλη για να μπορείς να πεις ότι αποτελεί μουσική σκηνή με συγκεκριμένη ταυτότητα, και λόγω του μεγέθους επιβάλλει περιορισμούς και έλλειψη επιλογών. Το metal κοινό είναι πολύ περιορισμένο και έχει απειροελάχιστες μόνο ευκαιρίες έκφρασης. Γνωρίζουμε πολλά και αξιόλογα παιδιά στην περιοχή που ασχολούνται με την καλλιτεχνική δημιουργία, τις περισσότερες όμως φορές δεν υπάρχει το κατάλληλο βήμα έκφρασης, η υποστήριξη και η σωστή προβολή παραπέρα.

Ποια η άποψή σας για την ελληνική metal σκηνή;

 
Έχουμε πει και παλιότερα πως νιώθουμε ότι αυτό τον καιρό εκτυλίσσεται μια γενικότερη άνθηση της metal μουσικής με όλα τα παρακλάδια της στη χώρα μας και μάλιστα με σοβαρές προδιαγραφές εξαγωγιμότητας. Ακόμα και στις μικρότερες μπάντες μπορείς πλέον να βρεις συχνότερα δουλειές με σοβαρό στίχο, μουσική, ενορχήστρωση και παραγωγή. Η παγκόσμια διεύρυνση της πρόσβασης στα τεχνολογικά μέσα της μουσικής παραγωγής έχει δώσει τη δυνατότητα της δημιουργίας υψηλού επιπέδου σε πολλές μπάντες και εδώ στην Ελλάδα. Αν όλοι οι εμπλεκόμενοι στο χώρο του metal - μπάντες, δισκογραφικές, μαγαζιά, τύπος, κοινό – είχαμε μια λίγο πιο υγιή οπτική και αντίληψη των ευθυνών μας από το πόστο που το υπηρετούμε, ίσως το ελληνικό metal να αποκτούσε σταδιακά την απήχηση και την προβολή που πιστεύουμε πως του αξίζει, ώστε η άνθησή του να έχει και το ανάλογο αντίκρισμα.

Υπάρχουν ονόματα στην Ελληνική σκηνή που έχετε ξεχωρίσει;

 
Υπάρχουν αρκετές μπάντες, με τις οποίες μοιραστήκαμε το ίδιο stage και μας ξάφνιασαν ευχάριστα. Οι Enemy Of Reality, με τους οποίους έχουμε ηχητικές συγγένειες, θεωρούμε ότι έχουν αναπτύξει μια έντονη δυναμική, που ελπίζουμε και ευχόμαστε σύντομα να τους καταξιώσει σε διεθνές επίπεδο. Πολύ δυνατή μπάντα, τόσο σε ατομικό παικτικό επίπεδο όσο και συνολικό δέσιμο επί σκηνής. Οι False Coda επίσης είναι μια πολύ δυνατή progressive μπάντα προδιαγραφών. Οι Furor με τους οποίους παίξαμε το καλοκαίρι που πέρασε στο Mono Metal Festival, τη μόνη σοβαρή προσπάθεια για metal festival στο Αίγιο, μας άφησαν με το στόμα ανοικτό με την ενέργεια τους, την performance τους και ακόμα χτυπιόμαστε με τα beatdown τους! Αγαπάμε πολύ τους φίλους μας Masquera Di Ferro από την Πάτρα, που παίζουν σε μήκη κύματος πιο hard rock / classic metal και περιμένουμε με ανυπομονησία τη δεύτερη δουλειά τους. Και δεν ξεχνάμε τους 3Fold Pain του αδερφικού μας φίλου Αντώνη Βλάχου, που παίζουν σε φάση δυνατό alternative metal.

Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα Ελληνικό group του είδους σας στη χώρα μας;

 
Μπα, τίποτα το αξιοσημείωτο. Δισκογραφικές που εκμεταλλεύονται τη δίψα της κάθε μπάντας να μοιραστεί τη δουλειά της. Μαγαζιά που καλύπτουν από ελάχιστα ως καθόλου έξοδα και έχουν χάλια ήχο και λίγο κόσμο. Λίγες μόνο σοβαρές διοργανώσεις φεστιβάλ που θα μπορούσαν να δώσουν κάποια ώθηση. Περιορισμένη ως ανύπαρκτη προβολή από τον ευρύ έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο των συγκροτημάτων που παρουσιάζουν αξιόλογες και ενδιαφέρουσες δουλειές. Είπατε κάτι για airplay? Α, ναι, και φυσικά η παροιμιώδης οικονομική κρίση. Γενικώς, ροδοπέταλα παντού!

Κλείνοντας θα θέλατε να πείτε κάτι τελευταίο στους αναγνώστες μας;

 
Μόλις ολοκληρώσαμε την ιδιαίτερα κοπιαστική ηχογράφηση του πρώτου full–length album μας, και μπαίνουμε σε φάση mixing–mastering. Ελπίζουμε οι κόποι μας και η υπομονή σας να ανταμειφθούν και το album να μην είναι τίποτα λιγότερο απ’ αυτό που θα περιμένατε από εμάς. Θέλουμε να το μοιραστούμε με όλους όσους έχουν κάτι όμορφο να ανακαλύψουν στη μουσική μας. Το ταξίδι αρχίζει να αποκτά κι άλλο ενδιαφέρον…

Ευχαριστούμε για την συνέντευξη, καλή συνέχεια.