ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ MOANING SILENCE

Στις ερωτήσεις απαντάει ο Ντουνης Χρήστος (κιθάρα, φωνητικά)

Χρήστο θα θέλατε να μας πεις δύο λόγια για το συγκρότημα;

 
Δημιούργησα τους Moaning Silence το φθινόπωρο του 2014. Στο μουσικό αυτό ταξίδι προστέθηκε στις αρχές του 2015 η τραγουδίστρια Αιμιλία Παπαθεωχάρη. Με αυτό το line up και με την πολυδιάστατη βοήθεια του Μπάμπη Κατσιώνη (Firewind/Outloud) ηχογραφήθηκε το πρώτο full length album της μπάντας με τίτλο “A world afraid of light”.
H μπάντα πλέον αριθμεί 5 μέλη μετά την προσθήκη του Σπύρου Ζώρζου στα τύμπανα, του Χάρη Νάκου στα πλήκτρα και του Αντώνη Μαντή στο μπάσο.

Πως καταλήξατε στην ονομασία　( Moaning Silence )　του συγκροτήματος;

 
Θεωρώ ότι αντιπροσωπεύει σε μεγάλο βαθμό τόσο το μουσικό χαρακτήρα όσο και τα στιχουργικά θέματα των κομματιών. Είναι δύο λέξεις αντιφατικές μεν, πολύ εκφραστικές δε. Η δύναμη και η ένταση που προσδίδει η λέξη moan σε συνδυασμό με την απόλυτη σιγή της λέξης silence. Στοιχεία τα οποία μπορεί να τα συναντήσει κανείς ταυτόχρονα σχεδόν σε όλα τα κομμάτια του δίσκου. Και το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να αναδεικνύεται μια μελαγχολική ατμόσφαιρα.

Ποιες ήταν οι μουσικές σας επιρροές που σας οδήγησαν στον σημερινό σας ήχο;

 
Θα αναφερθώ σε μια 5άδα συγκροτημάτων, τα οποία, άλλα σε μεγαλύτερο και άλλα σε μικρότερο βαθμό, αποτέλεσαν τη βάση πάνω στην οποία πατήσαμε, ώστε να εκφράσουμε σε νότες το όλο μουσικό μας όραμα.
Anathema, Paradise Lost, Tiamat, Lake of Tears και On Thorns I Lay.
Το songwriting των Anathema, οι κιθαριστικές ιδέες των Paradise Lost, η gothic αύρα των Tiamat, ο ταξιδιάρικος ήχος των Lake of Tears και η μελαγχολική ατμόσφαιρα των On Thorns I Lay.

Πρόσφατα το σχήμα κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο　A World Afraid Of Light, πείτε μας λίγα λόγια για αυτό τον δίσκο.

 
Ο δίσκος περιέχει 10 συνθέσεις, εκ των οποίων μια διασκευή στο Parisienne Moonlight των Anathema και ένα outro.
Η ηχογράφηση έλαβε χώρα στα Sound Symmetry Stoudios υπό την καλλιτεχνική εποπτεία του Μπάμπη Κατσιώνη, ο οποίος έπαιξε μπάσο και πλήκτρα, ενώ ανέλαβε και την παραγωγή και μίξη του δίσκου.
Εγώ έπαιξα τις ηλεκτρικές και ακουστικές κιθάρες ενώ έκανα και τα αντρικά φωνητικά, ενώ η Αιμιλία ανέλαβε τις γυναικείες φωνητικές γραμμές.
Το εξώφυλλο του δίσκου είναι μια δημιουργία του Γάλλου καλλιτέχνη Gilles Grimoin ενώ το logo του συγκροτήματος ανήκει στον Γιάννη Τούσσα (Graphic no Jutsu).
Ο δίσκος κυκλοφορεί από την 01/09/2015 σε digital μορφή καθώς και σε περιορισμένο αριθμό φυσικών αντιτύπων.

Μείνατε ευχαριστημένοι από το αποτέλεσμα της δουλειάς σας;

 
Θεωρώ πως έχουμε φτάσει πολύ κοντά σε αυτό που θέλαμε να πετύχουμε. Η ολοκληρωμένη ακρόαση του album αφήνει μια αίσθηση μελαγχολίας, κάτι που προσωπικά με χαροποιεί ιδιαίτερα. Θα σταθώ σε 2 πράγματα. Στη φωνής της Αιμιλίας, η οποία ακόμα και στα κομμάτια που έχει μικρότερη συμμετοχή, έχει καταφέρει να προσδώσει με τη χροιά της μια πολύ συναισθηματική αύρα στα τραγούδια. Και στον ήχο της κιθάρας που πετύχαμε με το Μπάμπη. Βγήκε ένας 90’s ήχος, χωρίς όμως να ακούγεται παλιός και ξεπερασμένος.

Μπορείς να μας δώσεις την κεντρική ρότα του στιχουργικού περιεχομένου του;

 
Οι στίχοι έχουν γραφτεί εξ ολοκλήρου από εμένα, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Έχουν ως επίκεντρο τα συναισθήματα της θλίψης, της απώλειας, της μοναξιάς. Μέσα από προσωπικές ιστορίες αλλά και επηρεασμένος από τη σύγχρονη λογοτεχνία και ποίηση, προσπάθησα να σκιαγραφήσω την ψυχολογία των ανθρώπων γύρω μου, να εισέλθω στον εσωτερικό κόσμο τους και να διαπιστώσω τις αιτίες για τις οποίες ζούμε σε ένα κόσμο που φοβάται το φως (a world afraid of light). Οι αναμνήσεις του παρελθόντος, η ματαιοδοξία αλλά και η αναμμένη σπίθα για την ύπαρξη ελπίδας, αποτυπώνονται στους στίχους των κομματιών. 

Πως σκοπεύετε να το προωθήσετε;

 
Έχουμε ήδη γυρίσει ένα official lyric video (σε παραγωγή Μπάμπη Κατσιώνη) για το “Stay” https://www.youtube.com/watch?v=qzK3Oq-Pc-o
Από κει και πέρα έχουμε ήδη ξεκινήσει τις πρόβες ώστε σύντομα να μπορέσουμε να παρουσιάσουμε live το υλικό μας. 

Ποιος είναι ο επόμενος δυνατός σας στόχος;

 
Ο αποκλειστικός στόχος για τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι η προώθηση του δίσκου στο ευρύ κοινό. Είτε μέσω των social media, webzines, συνεντεύξεων και ραδιοφωνικών εκπομπών είτε μέσω της συμμετοχής μας σε όσο το δυνατόν περισσότερα live.

Είστε ένα νέο συγκροτήματα. Πως βλέπεις τα πράγματα στην ελληνική σκηνή και τι πιστεύεις ότι θα τη βοηθήσει να ανθίσει περαιτέρω;

 
Η ελληνική σκηνή θεωρώ πως ήταν πάντα πλούσια σε ανθρώπους που αγαπούν αυτού του είδους τη μουσική. Υπήρχε και υπάρχει πληθώρα καλλιτεχνών και συγκροτημάτων των οποίων οι δουλειές πλέον δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν αντίστοιχες του εξωτερικού. Εκεί που χωλαίνουμε είναι στο θέμα της διάρκειας. Χρειάζεται να θυσιάσεις πολλά πράγματα ώστε να έχεις διάρκεια. Χρειάζεται ένα φιλόδοξο όραμα και συνεχής πίστη σε αυτό που κάνεις έτσι ώστε μια μέρα να καθιερωθείς. Κάτι σαν αυτό που είχαν οι Rotting Christ και οι Septic Flesh όταν ξεκινούσαν. Γι’ αυτό και ηγούνται ακόμα, και δικαιωματικά, της ελληνικής σκηνής. 

Κλείσε αυτή τη συνέντευξη όπως θέλεις.

 
Θέλουμε από καρδιάς να ευχαριστήσουμε τον κόσμο που μας έχει στηρίξει ως τώρα. Αν η μουσική μας έχει καταφέρει να αγγίξει κάποιους ανθρώπους, αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα και μας δίνει ένα ακόμα κίνητρο να συνεχίσουμε το μουσικό μας ταξίδι.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας στο Facebook https://www.facebook.com/moaningsilence/
Ο δίσκος “A World Afraid of Light” διατίθεται σε digital μορφή και σε περιορισμένο αριθμό φυσικών αντιτύπων (cds) μέσω της σελίδας μας στο Bandcamp https://moaningsilence.bandcamp.com

Χρήστο σ' ευχαριστούμε, καλή συνέχεια.