ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ KAMP

Στις ερωτήσεις απάντησε ο Γιάννης Καμπουρόπουλος.

Πώς δημιουργήθηκαν οι Kamp; 

 
ΓΚ: Οι KAMP δημιουργήθηκαν το 2012 στην Αθήνα. Είναι ένα προσωπικό project, ξεκίνησε ως τέτοιο. Στο αρχικό line-up ήταν ο Αντώνης Δούνιας (τύμπανα), ο Νίκος Παλυβός (μπάσο), ο Νίκος Νικολαΐδης (κιθάρες) και σε πρώτη φάση δουλέψαμε σε semi-acoustic format - που μετατράπηκε πολύ σύντομα σε electric. Τα κομμάτια ήταν δικές μου συνθέσεις, στις οποίες όλοι μαζί επεμβαίναμε ενορχηστρωτικά, αλλά και σε φάσεις, συνθετικά. Αργότερα, το σχήμα πέρασε μια περίοδο αναζήτησης μελών, όπου τελικά βρεθήκαμε με τους Νίκο Κουτσοποδιώτη (κιθάρες) και Μιχάλη Ευδαίμων (μπάσο). Δουλέψαμε νέο υλικό, το οποίο και παρουσιάσαμε πρόσφατα στο ΤΙΚΙ bar Athens. 

Πως θα περιγράφατε την μουσική σας σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει ποτέ;

 
ΓΚ: Εμ... Ως KAMP! (γέλιο). Εντάξει, πέρα από το εύθυμο σχόλιο, η μουσική μας κινείται στον ευρύτερο χώρο της αγγλόφωνης alternative rock μουσικής, ωστόσο διαθέτει διάφορα στοιχεία, που την κάνουν να περνά ανάμεσα από διαφορετικά στυλ, "χωνεμένα" μέσα από ένα πρίσμα - αυτό της ενορχήστρωσης της μπάντας. Για να είμαι ειλικρινής, καλύτερα να ακούσει κάποιος και να κρίνει. Έχουμε υλικό δύο δίσκων, νομίζω άνετα σχηματίζεται μια άποψη... Αλλά αν θέλουμε να δώσουμε έναν αυθαίρετο ορισμό, θα την περιέγραφα ως "band songwriting-alternative rock with english lyrics". (γέλιο) 

Ποια γκρουπ σας έχουν επηρεάσει μουσικά; 

 
ΓΚ: Είναι πολλά και διάφορα κι όχι μόνο από το χώρο της rock. Και το καλό είναι ότι το ίδιο ισχύει και για τα άλλα παιδιά. Οι δικές μου επιρροές είναι κυρίως οι Beatles, David Bowie, Jeff Buckley, Radiohead, Led Zeppelin, Blind Faith, Soundgarden, PJ Harvey, Porcupine Tree, αλλά και πιο pop όπως Sting, Blur, ή ακόμη, Simon & Garfunkel, Joe Cocker κλπ. Οι επιρροές των παιδιών είναι επίσης αρκετές, και πολυποίκιλλες, από rock και metal μέχρι jazz και funk. 

Πρόσφατα το σχήμα κυκλοφόρησε τον δίσκο Clairvoyance, πείτε μας λίγα λόγια για αυτό τον δίσκο. 

 
ΓΚ: Το "KAMP:CLAIRVOYANCE" (αυτός είναι ο πλήρης τίτλος του cd) ήταν αποτέλεσμα εντατικής, αποτελεσματικής και εξαιρετικά παραγωγικής δουλειάς όλων μας. Τα κομμάτια είχαν δοκιμαστεί on stage και νιώσαμε όλοι πολύ καλά, ενώ τα σχόλια του κόσμου ήταν εξαιρετικά. Κι εγώ πήρα την απόφαση -ως παραγωγός και πάλι- να αποτυπώσω αυτή την ενέργεια που έβγαινε στα live, με τον ήχο μας, τη δική μας αλήθεια. Επέλεξα να μην κάνω παραγωγή με την έννοια του full studio production, με αρκετά production elements και φινίρισμα που να αποκλίνει ή να παρουσιάζει μια μπάντα σούπερ λουξ. Δεν ήθελα να χάσω αυτό που εισέπρατταν όλοι στο live. Έτσι, στο πρόσωπο του ηχολήπτη Γιώτη Παρασκευαΐδη, βρήκα έναν ομοϊδεάτη, ως προς το καθαρά τεχνικό μέρος κι έναν υποστηρικτή στο αισθητικό μέρος. Τα παιδιά συμφώνησαν με την προοπτική, κι έτσι μπήκαμε στο στούντιο το Μάρτιο και βγήκαμε τον Ιούνιο. Πέρα από το καθαρά διαδικαστικό μέρος, το υλικό, τα κομμάτια που ηχογραφήθηκαν, αποτέλεσαν ένα μωσαϊκό πολύ προσεκτικά επιλεγμένο, με θεματολογίες που κινούνται από προσωπικές αναζητήσεις, έως θέματα της επικαιρότητας, με επιρροές και απόψεις που ακροβατούν πότε στο alternative, πότε στο grunge ή το industrial rock, και πότε στις μπαλάντες 70's. Τέλος, είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με την εξαιρετική Βιργινία Φραγκουλατζή, η οποία τραγούδησε μαζί μου ένα κομμάτι στο CD - και μας τίμησε με τη συμμετοχή της και στην ζωντανή παρουσίαση. 

Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που είχατε φανταστεί; 

 
ΓΚ: Ναι! Και μάλιστα, μου έκανε εντύπωση που βγήκε τόσο αβίαστα. Δεν είμαι πρωτάρης σε αυτά, ξέρω τις αποκλίσεις, αλλά το αποτέλεσμα είναι οι KAMP όπως λειτουργούν στα live, αλλά μέσα από την εκδοχή του στούντιο. 

Από μουσικής πλευράς, ποιες διαφορές σε σχέση με το Reappear του 2014 θα ξεχωρίζατε ως πιο σημαντικές; Και πόσο θεωρείτε ότι εξελίξατε τον ήχο σας; 

 
ΓΚ: Το KAMP:REAPPEAR με το KAMP:CLAIRVOYANCE έχουν τόσες διαφορές, όσες και ομοιότητες. Μουσικά, τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά: ξεκινώντας από αλλαγές μελών -που σημειωτέον, συνεισφέρουν σε σημεία και στην σύνθεση- γεγονός το οποίο επηρεάζει άμεσα τον ήχο, για να πάμε και στην συνολική αλλαγή οπτικής της σύνθεσης των τραγουδιών από εμένα. Στο CLAIRVOYANCE υπάρχει περισσότερος πειραματισμός, μεγαλύτερη έμφαση στις ιδέες που χτίζονται γύρω από το κομμάτι, ώστε να εξυπηρετούν τη συνολική του ατμόσφαιρα, χωρίς να ξεφεύγει κάτι σε σχέση με αυτό που είναι οι KAMP: ένα band songwriting group. Το στοιχείο αυτό κυριαρχεί και στα δύο άλμπουμ, όπως και η δυνατή παρουσία της ερμηνείας και των μελωδιών της φωνής. Το REAPPEAR είχε ένα πιο συγκεκριμένο concept, πιο λιτό και πιο ενιαίο. Τα κομμάτια διαπνέονταν από την alternative σχολή, ακόμη και οι μελωδίες της φωνής. Στο CLAIRVOYANCE δεν υπάρχει αυτή η δέσμευση, οι μελωδίες κινούνται πολύ πιο ελεύθερα, προσεγγίζουν κι άλλα ύφη. Στο REAPPEAR οι κιθάρες κατείχαν τον κυρίαρχο ρόλο μετά τη φωνή, σε ένα δυναμικό concept album σχεδόν ενδοσκοπικού χαρακτήρα. Το CLAIRVOYANCE έχει ευρύτερη θεματολογία, και σε στιγμές γίνεται ακόμη πιο βαθύ - πιο επιθετικό στιχουργικά, μουσικά και σαν συνολική αίσθηση, ενώ οι ρόλοι των οργάνων μοιράζονται αρμονικά και αλληλοσυμπληρωματικά. Ακόμη και η παραγωγή έγινε σε διαφορετικά στούντιο, για τα δύο άλμπουμ. Και να μην ξεχάσω: το REAPPEAR είχε 7 κύρια κομμάτια, συνδεδεμένα με sound clips, σαν soundtrack, το CLAIRVOYANCE έχει 14 αυτόνομα κομμάτια. Το κάθε άλμπουμ, τέλος, έχει το δικό του, αδιαπραγμάτευτο χαρακτήρα. 

Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από την κυκλοφορία αυτή;

 
ΓΚ: Θέλουμε να πάει όσο μακρύτερα γίνεται. Να ακούσει τα κομμάτια μας κόσμος, παντού. Ξέρω ότι ζούμε σε δύσκολους καιρούς, αλλά γι' αυτό υπάρχουν το διαδίκτυο και τα live! (γέλιο) 

Τι να περιμένουμε στο μέλλον από εσάς; 

 
ΓΚ: Καλά πράγματα, σίγουρα. Εμφανίσεις και σε εύθετο χρόνο, και νέο υλικό. Αλλά έχουμε καιρό ως τότε. Ακόμη, θα επιδιώξουμε και μίνι περιοδεία και στο εξωτερικό, αν και το θέμα των logistics αποτελεί έναν σχετικό πονοκέφαλο...

Πια είναι η γνώμη σας για τα σχήματα που δίνουν τις δημιουργίες τους μέσω των ιστοσελίδων τους είτε δωρεάν είτε με κάποιο μικρότερο σχετικά με τις τιμές των δισκοπωλείων τίμημα. 

 
ΓΚ: Δεν υπάρχει συνταγή. Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει και ότι τον εκφράζει καλύτερα. Η προσωπική μου γνώμη -όχι δεσμευτικά για τους KAMP- είναι ότι η τέχνη πρέπει να πληρώνεται. Όχι παράλογα, αλλά πρέπει. Αυτό, κατά την άποψή μου πάντοτε, έχει μερικά βασικά καλά: α) ο καλλιτέχνης πρέπει να επιβιώσει αν μη τι άλλο σε επίπεδο λειτουργικό και ηθικό β) ο ακροατής πρέπει να μπορεί να έχει απαιτήσεις και να μην πατά απλώς ένα "download" και να κατεβάζει ότι κάτσει, γιατί σταδιακά θα πάψει να εκτιμά και να προσδοκά το καλύτερο -γενικώς- γ) όλοι παίρνουν λίγο πιο σοβαρά ότι γίνεται, σε όλους τους τομείς: live venues, κοινό, μπάντες, στούντιο κλπ. Και επί πλέον, αν ένας μουσικός πρέπει να πληρώσει για βενζίνες, gear, όργανα, στούντιο, πρόβες και μετακινήσεις, γιατί θα πρέπει ο ακροατής να έχει τους καρπούς αυτών των "παράλληλων" απωλειών δωρεάν; Δεν υποστηρίζω ότι όλα θα πρέπει να κοστολογούνται. Μια ιδέα δωρεάν διανομής στοχευμένου υλικού σε στοχευμένο κοινό ή στοχευμένη περίοδο (λ.χ. Χριστούγεννα), free pre-order κλπ, μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος όλων. Η μια αφιλοκερδής συμμετοχή, με φιλανθρωπικό σκοπό ή άλλο αντίστοιχο κίνητρο. Ναι. Αλλά η δημιουργία λάθος συνείδησης επάνω σε τέτοιο θέμα, πάντα κατά την άποψή μου, εγκυμονεί κινδύνους μακροπρόθεσμα, για να μην πω ότι ήδη έχουμε δει τα πρώτα γεννητούρια. (γέλιο) Κάποτε άκουσα και τη διαλεκτική ότι η τέχνη πρέπει να είναι δωρεάν. Δεν συμφωνώ: αν πρέπει να είναι δωρεάν, πρέπει να είναι σε όλα τα στάδια δωρεάν, από τον εξοπλισμό, έως την είσοδο κι από τα καύσιμα, έως τα φαγητά μας. Δεν υποστηρίζω, τέλος, την ασύδοτη έως μεγαλομανή υπερκοστολόγηση, με οποιαδήποτε δικαιολογία. Αυτά που συνέβαιναν παλιά, με το κακοφτιαγμένο cd jewel case, ένα 4-φυλλο sleeve με μια άθλια φωτογραφία της μπάντας και την τιμή στα 18 ευρώ, ήταν επιεικώς απαράδεκτο, λαμβάνοντας υπ' όψη τις σχέσεις χονδρικής-λιανικής και το "καπέλο" του λιανέμπορου. Fair trade. Οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους. 

Θα επιδιώκατε συνεργασία με κάποιο Ελληνικό Συγκρότημα-Καλλιτέχνη; 

 
ΓΚ: Στο παρελθόν έχω συνεργαστεί με ελληνικά γκρουπ, σε επίπεδο back-to-back εμφανίσεων - μιλάω για μεγάλα ονόματα. Το παρόν έχει γίνει λίγο πιο ευέλικτο, είτε γιατί οι εποχές έχουν αλλάξει λίγο (προς το καλύτερο, θέλω να πιστεύω), είτε γιατί εγώ ίσως το βλέπω αλλιώς! Σε κάθε περίπτωση, κάθε συνεργασία είναι όμορφη, αρκεί πάντα να ταιριάζουν τα χνότα, που λέμε. Δεν έχω υπ' όψη μου κάποιον συγκεκριμένα τώρα, αν υπάρξει ιδέα/πρόταση/προσέγγιση, φαντάζομαι θα το μάθω κι εγώ! (γέλιο) 

Μια τελευταία κουβέντα από τους Kamp για να κλείσουμε;

 
ΓΚ: Θέλω να προτρέψω τον κόσμο να συνεχίσει να ακούει ελληνικές μπάντες. Υπάρχουν δεκάδες συγκροτήματα εκεί έξω, που παίζουν αξιόλογη μουσική, που έχουν πραγματικά πολλά να πουν. Μην αγκιστρωνόμαστε στην αγάπη μας για το τάδε ή το δείνα ξένο γκρουπ. Μη βολευόμαστε στην παθολογική αγάπη για το σίγουρο, το γκανιάν. Εξαιρετικοί όλοι αυτοί, εννοείται, είναι και επιρροές μας πολλοί από αυτούς, αλλά κι εδώ υπάρχουν πολλά ικανά παιδιά, ψαγμένα, που έχουν δώσει μια άλλη πνοή στη μουσική σκηνή. Τα εισιτήρια κρατούνται σε χαμηλά επίπεδα, ενώ το κόστος ασφαλίσεων το επωμιζόμαστε οι μπάντες. Μακάρι να μπορέσουμε να επισημοποιήσουμε κάποτε, αυτή την όμορφη σκηνή, να της δώσουμε στιβαρή υπόσταση. Αλλά ίσως πάρει καιρό...
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
links: https://kamptheband.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/kamptheband/
https://www.youtube.com/channel/UCi5PqLg_pE6Rbs8HlxswS4g

Εμείς ευχαριστούμε για την συνέντευξη, καλή συνέχεια.