ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ PERSEPTIK

Δώστε μας ένα σύντομο βιογραφικό σας για τους αναγνώστες μας…

Δημιουργηθήκαμε το 2012, με τα τότε μέλη να ψάχνουμε το μουσικό προσανατολισμό της μπάντας, παίζοντας διασκευές από διαφορετικά ιδιώματα του σκληρού ήχου - από Smashing Pumpkins και Faith No More μέχρι Slayer και Sepultura - ενώ παράλληλα αρχίσαμε να προβάρουμε και τα πρώτα δικά μας τραγούδια και κάναμε τις πρώτες συναυλίες. Για να δούμε που βρισκόμαστε την άνοιξη του 2013, ηχογραφήσαμε κι ένα live demo με τον George Emmanuel στην κονσόλα, και ανεβάσαμε τις εκτελέσεις στο YouTube. Το φθινόπωρο του 2013 περάσαμε στην επόμενη φάση, της ολοκλήρωσης της σύνθεσης και ενορχήστρωσης κομματιών, με απώτερο σκοπό την κυκλοφορία του πρώτου μας δισκογραφικού εγχειρήματος. Μετά λοιπόν από πολύ δουλειά στην προπαραγωγή και πολλές πρόβες και αλλαγές μελών, τον Απρίλιο του 2018, κυκλοφορήσαμε το "ZERO" και έκτοτε κάνουμε μια σειρά συναυλιών για να το παρουσιάσουμε στο κοινό. 

Πως προέκυψε το όνομα Perseptik της μπάντας;

Σε μια πρόβα το 2012 έπεσε η ιδέα να ονομαστούμε «Perception». Δεν το βρήκαμε όμως πλήρως αντιπροσωπευτικό του ύφους μας, ούτε και ιδιαίτερα πρωτότυπο, και έτσι το ενώσαμε με το «Septic», αλλάζοντας παράλληλα και το τελικό «κ» σε k. Οπότε το όνομά μας θα μπορούσαμε να με πούμε ότι εκφράζει την πορεία της ζωής του «φωτισμένου» ανθρώπου: Με το πέρασμα του χρόνου αυξάνει μεν την αντίληψη (= Perception) του, χωρίς όμως τελικά ούτε αυτός, όμοια με τους «κοινούς» ανθρώπους, να μπορεί να αποφύγει την επίδραση της φυσικής σήψης και την επερχόμενη μοιραία κατάληξη.

Εσείς πώς θα ονομάζατε το είδος μουσικής που παίζεται;

Κάτι που σίγουρα είναι πολύ κοντά στο Gothic/Doom Metal που γνωρίσαμε προς τα μέσα της δεκαετίας του ’90, αλλά με έντονα punk rock & dark wave στοιχεία, αλλά και κάποιες επιρροές από 90’s american metal και melodic death/black.

Θέλουμε να μας πείτε κάποιους μουσικούς ή και συγκροτήματα που σας έχουν επηρεάσει.

Σε συνδυασμό με την προηγούμενη ερώτηση, σίγουρα οι Paradise Lost, Anathema, Tiamat, Cemetery και Sentenced. Από κει και πέρα οι Siouxsie & the Banshees, Sisters of Mercy, Fields of the Nephilim, Wipers, Gang of Four, The Sound και ίσως λίγο μπάντες όπως οι Nirvana ας πούμε. Την ίδια στιγμή όμως υπάρχει αρκετά έντονα το early ‘90s post thrash metal από τους τότε δίσκους των Metallica, Megadeth, Anthrax, Sepultura κλπ, αλλά και οι Samael, In Flames, Dark Tranquility, 90's Rotting Christ από κάπως πιο ακραία είδη.

Τα ερεθίσματα σας όταν γράφετε τους στίχους σε κάποιο τραγούδι ποια είναι;

Η ίδια η ζωή κατά κύριο λόγο. Ο άνθρωπος, η ψυχική και διανοητική του κατάσταση, η κοινωνία, και η αλληλεπίδρασή τους. Ακόμα και όταν σπάνια γράφουμε σε πιο φαντασιακό λόγο υπάρχει αλληγορία με την πραγματικότητα. Πώς λοιπόν ο σημερινός άνθρωπος μπορεί να κινηθεί όσο πιο ελεύθερα θα μπορούσε, πώς αντιμετωπίζει εσωτερικά και εξωτερικά την καταπίεση, πώς σπάει τα δεδομένα. 

Το 2018 κυκλοφορήσατε την πρώτη σας δουλειά με τίτλο Zero, μιλήστε μας λίγο για τη δουλειά αυτήν. 

Ήταν μια μακρόχρονη διαδικασία αν μη τι άλλο. Συγκεντρώσαμε αρχικές ιδέες από όλα τα μέλη της μπάντας, κάναμε μια πρώτη ενορχήστρωση στα σπίτια μας με plugins στο rhythm section και ολοκληρώσαμε όλοι μαζί την ενορχήστρωση και τις δυναμικές στις πρόβες. Κατόπιν μπήκαμε στα Underground Music Studios με το Τζίμη Κατσαρό στην κονσόλα και ηχογραφήσαμε τα μέρη μας χωριστά, ενώ και η μίξη και το mastering έγιναν στον ίδιο χώρο. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να δοθεί στα πολλά στρώματα φωνητικών που προσθέσαμε με την καθοδήγηση του Τζίμη, πράγμα που οδήγησε σε ένα ζοφερό αποτέλεσμα, ειδικά κατά τις νυκτερινές ακροάσεις. Φυσικά λόγω των επαγγελματικών μας υποχρεώσεων όλα αυτά έγιναν σιγά σιγά τα απογεύματα, σαββατοκύριακα ή και κάποιες φορές μετά τα μεσάνυχτα. Φιλοδοξούμε λόγω της όποιας εμπειρίας αποκτήσαμε και τις πιο σταθερής σύνθεσης μελών πλέον, το δεύτερο άλμπουμ να πάρει λιγότερο χρόνο.

Από νέο υλικό, υπάρχει κάτι;

Υπάρχουν ήδη κάποιες (6-7) περισσότερο ή λιγότερο ολοκληρωμένες, ανάλογα με το πότε γραφτήκανε, ιδέες ή και φόρμες για νέα κομμάτια. Το κοινό τους γνώρισμα είναι ότι έχουν μια πιο επιθετική κατεύθυνση, χωρίς όμως να επισκιάζονται τα υπόλοιπα πιο rock στοιχεία που εμφανιστήκανε στον πρώτο δίσκο, είτε αυτά ήταν punk είτε dark wave.

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το προσεχές μέλλον;

Καταρχήν στις 16 Φλεβάρη παίζουμε στο BUMS Blackbird με τους RandomWalk και τους Ozium Six. Οι RandomWalk που θα είναι οι headliners είναι ένα φοβερό σχήμα που, χωρίς να γνωρίζουμε πριν, πετύχαμε σε ένα φεστιβάλ στον ίδιο χώρο πριν κάνα 2 χρόνια και μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Πολύ καλό gothic death/black αλλά και με έντονα ρυθμικά πιο αμερικάνικα στοιχεία και με ήδη 3 δίσκους. Οι Ozium Six που θα ανοίξουν τη βραδιά είναι ένα νέο πολύ αξιόλογο και με δικό του χαρακτήρα ψυχεδελικό 90's stoner/doom σχήμα.

Από κει και πέρα σχεδιάζουμε να κλείσουμε κι άλλες συναυλίες και στην επαρχία και εύλογα συμμετοχή σε καλοκαιρινά φεστιβάλ στην Ελλάδα, τουλάχιστον, πριν συγκεντρωθούμε περισσότερο στη δημιουργία του 2ου δίσκου.

Στα χρόνια που είστε στην σκηνή, τι είναι αυτό που αγαπάτε και τι αυτό που σας ενοχλεί περισσότερο στην Ελληνική μουσική πραγματικότητα;

Δε μπορώ να πω ότι υπάρχει κάτι στο οποίο ακόμα υστερεί ιδιαίτερα η μουσική πραγματικότητα στην Ελλάδα για να μας ενοχλήσει τόσο πολύ πλέον. Άπειρες συναυλίες από δικά μας ή ξένα γκρουπ, άπειρα ελληνικά σχήματα με τρομερούς δίσκους. Οκ ίσως μας χαλάει ότι μερικοί συναυλιακοί χώροι και μέταλ/ροκ μπαρ ακόμα δεν έχουν σωστό ήχο και λίγο το ότι απέχουμε κάπως από την κεντρική Ευρώπη ώστε να μπορεί κάποιο σχήμα να βγει στο δρόμο για μέρες με αυτοκίνητο.

Από ελληνικές μπάντες, ποιες ξεχωρίζετε;

Καλά έχω ψιλοχάσει το λογαριασμό πλέον. Δηλαδή πέρα από τους «Κλασικούς» που έτσι κι αλλιώς πάντα ακούγαμε (π.χ. Christ, Septicflesh) δεν έχει πραγματικά τελειωμό σε πόσα διαφορετικά είδη του σκληρού ήχου εμφανίζονται διαρκώς αξιολογότατες μπάντες από τη χώρα μας: Οι Need, Poem, Diviner, The Silent Wedding, Agatus, Universe217, Vulnus, Dead Congregation, Acherontas, Hail Spirit Noir, Aenaon, Lucifer's Child, Ravencult, Procrastinate, BUS, Sad Dolls, September Code, Monkey3, ας πούμε μερικούς, έχουν κυκλοφορήσει απίστευτους δίσκους καθόλα παγκοσμίου επιπέδου. Πράγματα που πρέπει να τα έχεις επισημάνει για να τα ξεχωρίσεις για ελληνικά, όταν τα ακούς σε λίστες μαζί με ξένες κυκλοφορίες. 

Ο επίλογος δικός σας...

Είμαστε ευτυχείς που αποτελούμε μέρος της γιγαντιαίας άνθησης της σκηνής της χώρας μας, αλλά παράλληλα πιστεύουμε ισχυρά ότι εκπροσωπούμε ένα τρόπο έκφρασης, ένα ιδίωμα που δεν έχει υπερκεραστεί από μπάντες και από συνθετικές μανιέρες. Είθε δε σιγά σιγά να αρχίσει να λείπει σε κάποιους, όπως σε εμάς που το ξαναανακαλύψαμε μέσα μας, παίζοντας το τα τελευταία χρόνια.

Ευχαριστούμε για την συνέντευξη, καλή συνέχεια.