ΚΕΙΜΕΝΟ

ΚΕΙΜΕΝΟ


Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ HUGE DWARF



Huge Dwarf. Για κάποιον που δεν σε ξέρει, δώσε μας ένα σύντομο παρουσιαστικό σου.
 
Για πολλά χρόνια έγραφα μουσική που πήγαζε από μέσα μου. Ασχολήθηκα καιρό με μπάντες και άφησα στην άκρη αυτό που τελικά κατάφερα να δημιουργήσω στα τέλη του 2014. Ο Huge Dwarf είναι ένα one man band project και μέχρι στιγμής υπάρχει μια μικρή δισκογραφία που περιλαμβάνει ένα Demo, ένα EP και ένα Single. Indie-pop ηχόχρωμα με στοιχεία blues και ambient να ολοκληρώνουν τον ήχο και την αισθητική του project. Καλώς ή κακός αποφάσισα να το κάνω μόνος μου, αν και τελευταία υπάρχει η σκέψη του full band. 

Τι μουσική σου πώς θα την χαρακτήριζες;
 
Πολύ συχνά ακούω τη φράση "η μουσική σου θα μπορούσε να είναι soundtrack σε ταινία", πράγμα που με χαροποιεί. Ένα καλό soundtrack μπορεί να δώσει μια άλλη διάσταση σε μια ταινία! 

Σχετικά με επιρροές...
 
Από που να αρχίσω και που να τελειώσω; Όταν ήμουν στο Γυμνάσιο άκουγα μέταλ. Καθώς μεγαλώνω αναζητώ μελωδίες και ωραίες αρμονίες. Η αγάπη μου είναι η blues, από 30' μέχρι τα σύγχρονα αυτή την περίοδο και η αγαπημένη μου μπάντα οι Beatles!

Ποια είναι η θεματολογία των στίχων σου;
 
Συνήθως γράφω για πράγματα που με απασχολούν στην καθημερινότητα μου. Μ' αρέσει να χρησιμοποιώ μεταφορές και παρομοιώσεις. 

Το 2016 κυκλοφόρησες το ep Bridge, τι πρέπει να ξέρει κάποιος γι΄ αυτό;
 
Το Bridge είναι η πρώτη δουλειά που κυκλοφόρησα και έχει να κάνει με το πρώτο βήμα που αποφάσισα να κάνω, δηλαδή από μια απλή ιδέα που ήταν ο Huge Dwarf, σε κάτι πιο δομημένο και σοβαρό αν θέλεις. Αποτελείται από 5 κομμάτια και είναι όλο ηχογραφημένο στο σπίτι μου. 

Από νέο υλικό, υπάρχει κάτι να περιμένουμε;
 
Μέχρι το τέλος του 2017 θέλω να μπω στο στούντιο για ένα ακόμα EP. Μέχρι στιγμής υπάρχει αρκετό νέο υλικό που πρέπει να ηχογραφηθεί.

Τα μελλοντικά σου σχέδια, ποια είναι;
 
Στο μέλλον θα ήθελα να συνεργαστώ με κάποια δισκογραφική αλλά το κυριότερο είναι ότι θέλω να γράψω μουσική και να παίζω lives. Δεν υπάρχει τίποτα σαν το live! Όπως προανέφερα σκέφτομαι το ενδεχόμενο να συνεργαστώ και με άλλους μουσικούς για μια πιο ολοκληρωμένη σκηνική παρουσία.

Κάτι άλλο, πως βλέπεις γενικά την εγχώρια σκηνή και ποιες μπάντες ξεχωρίζεις;
 
Η εγχώρια σκηνή (θα μιλήσω για την underground που θεωρώ ότι ανήκω και εγώ) θεωρώ ότι έχει φοβερές μπάντες και solo artists. Εξαιρετικές δουλειές και συνεργασίες και πλέον το επίπεδο των μουσικών έχει φτάσει πολύ ψηλά. Μακάρι να συνεχίσει έτσι και κάποια στιγμή να το αγκαλιάσει περισσότερο ο κόσμος, γιατί πιστεύω ότι δεν έχει τόσο μεγάλο κοινό αυτή η σκηνή. Τώρα από μπάντες είναι πάρα πολλές. Moa Bones, Chickn, a Victim of Society, My drunken haze, Melentini και πολλοί άλλοι!!

Μπορεί κάποιος να επιβιώσει μόνο από την μουσική στην Ελλάδα του σήμερα;
 
Δυστυχώς δεν υπάρχει τόσο μεγάλο κοινό που να μπορεί να κάνει μια μπάντα να βιοποριστεί από αυτό. Για μένα πρέπει να στραφεί κάποιος προς τα έξω για να πετύχει και να μπορεί να επιβιώσει μόνο από τη μουσική.

Πια είναι η γνώμη σου για τα σχήματα που δίνουν τις δημιουργίες τους μέσω των ιστοσελίδων τους είτε δωρεάν είτε με κάποιο μικρότερο σχετικά με τις τιμές των δισκοπωλείων τίμημα.
 
Το internet είναι εδώ για να μας βοηθήσει, το θέμα είναι να καταφέρεις να ακουστείς μέσα από αυτό, αυτό είναι το δύσκολο. Το θεωρώ πολύ καλό να μπορεί να αγοράσει κάποιος τη μουσική σου τόσο άμεσα και εύκολα. Ο κάθε μουσικός η η κάθε μπάντα κοστολογεί, αν θες, τη μουσική του με διαφορετικά κριτήρια. Το ότι κάποιες δισκογραφικές εκμεταλλεύονται τους μουσικούς για να βγάλουν όσα περισσότερα μπορούν είναι ένα θέμα που επιδέχεται πολύωρη συζήτηση.

Ο τελευταίος λόγος δικός σου...
 
Αρχικά να πω ότι μ' αρέσει αυτό το κομμάτι της συνέντευξης! Το τραγούδι μου με τίτλο Boy επικεντρώνεται στο παρακάτω: πιστεύω ότι όλοι μέσα μας κρύβουμε ένα 5χρόνο παιδί και προσπαθούμε να το προστατεύσουμε χτίζοντας γύρω του τοίχοι και έτσι το εγκλωβίζουμε. Αφήστε το 5χρόνο να παίξει, να ερωτευθεί και να πληγωθεί!

Σ΄ευχαριστούμε για την συνέντευξη, καλή συνέχεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου