ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΕΕΝΝΑ ΠΥΡΟΣ

 

 

Να ξεκινήσουμε με το ιστορικό της μπάντας, πότε και πως σχηματίστηκαν οι ΓΕΕΝΝΑ ΠΥΡΟΣ ;

Γέεννα Πυρός:

Οι Γέεννα Πυρός δημιουργήθηκαν το 2009 από το Νίκο και τον Αποστόλη. Βασικοί άξονες ήταν το να λειτουργήσουμε επάνω σε συνθέσεις και στίχους του Νίκου ώστε να προκύψει ένα ομοιογενές αποτέλεσμα, και ότι η κυκλοφορία του υλικού μας θα γίνεται πάντοτε ελεύθερα μέσω διαδικτύου.

Το όλο εγχείρημα στηρίχθηκε στην αγάπη μας για το ελληνικό rock και τις επιρροές μας, καθώς και στην ανάγκη μας για δημιουργία.

Έπειτα από λίγο καιρό κυκλοφόρησε ο πρώτος μας δίσκος,

«Μνήμες της Αρχής», μια καθαρά DIY παραγωγή –όπως και η όλη φιλοσοφία της μπάντας- ηχογραφημένος εξολοκλήρου σπιτικά, με τον Αποστόλη στις κιθάρες, το Νίκο στις κιθάρες και τη φωνή, και έναν φίλο, το Γιώργο, ο οποίος προσφέρθηκε να βοηθήσει στο μπάσο (και που τον ευχαριστούμε για αυτό ).

 

Ποιές είναι οι βασικές μουσικές σας επιρροές;

Γέεννα Πυρός:

Σίγουρα συγκροτήματα και καλλιτέχνες με τους οποίους έχουμε μεγαλώσει ακούγοντας, ανεξαρτήτως του μουσικού τους ιδιώματος.

Από blues μέχρι metal και από κλασική έως prog.

Γεγονός παραμένει πως και στους δύο δίσκους επικρατούν οι επιρροές και κατευθύνσεις εκείνες που εκτραχύνουν τον ήχο στο rhythm section (τύμπανα, μπάσο, ρυθμικές) έως το προθάλαμο του τεχνικού metal δίχως όμως αυτό να κουκουλώνει στοιχεία των riff και riff solo προερχόμενα από πιο rock τάσεις.

Μετά από την κυκλοφορία του δίσκου «Έτος Μηδέν» τί έχει αλλάξει σε σχέση με τον πρώτο σας δίσκο «Μνήμες Της Αρχής»;

Γέεννα Πυρός:

Οι αλλαγές από την πρώτη κυκλοφορία στη δεύτερη ήταν μεγάλες και σημαντικές.

Πρώτο και κύριο, προστέθηκε νέο και σημαντικό αίμα στο συγκρότημα.

Ο Γιώργος (όχι εκείνος του πρώτου δίσκου) ανάλαβε τις μπαγκέτες και ο Άρης το μπάσο και τα κύρια σόλο της κιθάρας.

Η συνεισφορά τους στο δεύτερο δίσκο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο αποτέλεσμα, εφόσον πλέον είχαμε τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε σχεδόν απόλυτα τον ήχο που σκοπεύαμε.

Επίσης ο Άρης έχοντας σπουδές Μουσικής Τεχνολογίας ενίσχυσε σημαντικά την μίξη, καθώς και τη στερεοφωνική ολοκλήρωση (το λεν και mastering αλλά ας μην πετάμε μεγάλες κουβέντες) του νέου υλικού.

Οι ιδέες, τα παιξίματα και οι υποδείξεις του Τόλη ήτανε παραπάνω από καίριες για το όλο αποτέλεσμα, ειδικά στο ζήτημα των riff solo.

Όσον αφορά στις καθαυτές συνθέσεις και στίχους, οι επιλογές του Νίκου, του βασικού υπεύθυνου, διανοίχτηκαν προς ένα ακόμη βαρύτερο, τραχύτερο και πιο τεχνικό αποτέλεσμα, και προς θεματολογίες που κινούνται σε περισσότερους μεσημβρινούς και ισημερινούς.

 

Το «Έτος Μηδέν» σε ποιούς απευθύνεται;

Γέεννα Πυρός:

Το «Έτος Μηδέν» απευθύνεται κυρίως σε όσους αγαπούν το ελληνικό rock, το κλασικό τεχνικό metal, και το ελληνικό hardcore.

Πρόκειται για έργο δίχως συμβιβασμούς στο αποτέλεσμα , μακριά από μουσικές μόδες και αγκυλώσεις.

Απευθύνεται εξίσου στον ελληνοροκά που δεν απορρίπτει την οργή του metal, στο μεταλλά που δεν απαρνιέται όσα σπουδαία έχουν προσφέρει τέσσερις δεκαετίες ελληνικού rock, στον πάνκη και στον χαρντκορά που στους στίχους και στο νεύρο θα μυρίσουν λίγη απ’ την αδρεναλίνη τους.

 

Πως προωθείτε την δουλεία σας ως τώρα;

 

Γέεννα Πυρός:

Η προώθηση του δίσκου γίνεται κυρίως μέσω διαδικτύου, (όπως και μέσω κλασικού «στόμα-στόμα, χέρι-χέρι»).

Και φυσικά με πολύτιμες σελίδες σαν και τη δική σας και όσες άλλες βοηθούν μια ανεξάρτητη παραγωγή να βρει ευκολότερα τον δρόμο της.

Μας ενδιαφέρει επίσης πολύ το ραδιόφωνο, τόσο το παραδοσιακό όσο και το ψηφιακό.

Ως εκ τούτου έχουνε γίνει και γίνονται οι απαραίτητες επαφές με επιλεγμένους (κυρίως ανεξάρτητους) ραδιοσταθμούς, για παρουσιάσεις, συνεντεύξεις και ενδεχόμενη ενσωμάτωση υλικού στις αντίστοιχες ζώνες τους.

Επίσης ενδιαφερόμαστε πολύ για τους χώρους όπου χτυπάει η καρδιά του rock, τα rock clubs, τα μαγαζιά εκείνα που μας μεγάλωσαν με μπύρες και κοπάνημα. Θα είναι χαράς έργον ν’ ακούσουμε κάποια στιγμή τους Γέεννα Πυρός από τα ίδια εκείνα ηχεία που όμορφα βομβάρδιζαν τόσο καιρό τ’ αυτιά μας.

Το κυνηγάμε και αυτό κάνοντας τις απαραίτητες επαφές με dj και σχετικούς. Συναυλιακά πλάνα προς το παρόν δεν υφίστανται, δίχως και να είμαστε αρνητικοί στην οποιαδήποτε φιλότιμη πρόταση.

Αυτό έχει να κάνει κυρίως με τη «διασκορπισμένη πολυεθνικότητα» των μελών του συγκροτήματος, όσο και με τον καθαυτό λόγο της ύπαρξής του: τη δημιουργία μουσικής.

 

Ποιά είναι τα επόμενά σας σχέδια;

　

Γέεννα Πυρός:

Τα επόμενα σχέδια είναι, όπως προαναφέραμε, ο τρίτος δίσκος, ο οποίος ναυπηγείται προσεκτικά και δίχως καμία βιάση. 

Παράλληλα, η προώθηση του

«Έτος μηδέν» με τους προαναφερθέντες τρόπους.

Επίσης το τύπωμα κάποιων κανονικών CD που (όπως πάντα) θα χαριστούν σε φίλους ανά τον ελληνικό χάρτη.

Ενδεχομένως κάποιες παρουσιάσεις του δίσκου σε επιλεγμένα clubs, είτε ζωντανά είτε (κυρίως) με dj events, και στα οποία, και πάλι, θα δοθούν και κάποια CD ως δώρο στους φίλους που θα μας τιμήσουν.

Θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για την σκηνή της πόλης του Ηρακλείου.

　

Γέεννα Πυρός:

Εμείς θα σου πούμε πολλά λόγια.

Εννοείται για τη rock και metal σκηνή, διότι οι άλλες είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Η σκηνή λοιπόν του Ηρακλείου (και γενικά της Κρήτης) κουφόβραζε έως και τα τέλη της δεκαετίας του ’80, με ελάχιστες μπάντες να υπάρχουν και να κάνουν φιλότιμη δουλειά.

Επειδή είμαστε κυριολεκτικά άσχετοι με εκείνη την εποχή, ας ρωτήσει κάποιος καλύτερα (τους γηραιότερους) ηχολήπτες του Ηρακλείου, αρκετοί εξ ων τζαμάρανε τότε.

Ή ας συμβουλευτεί το Δηματάτη και τα βιβλία του.

Ακόμα καλύτερα κι άμα συμβουλευτεί τον Νταλούκα και το «Ελληνικό Ροκ», τη σοβαρότερη σπουδή που έχει γίνει ποτέ στο θέμα αυτό.

Κατά τη δεκαετία του ’90 υπήρχε άνθηση, ξεμύτισαν αρκετά ωραία πράματα: Οι φανταστικοί Reflections Revert, οι Εν Εμοί, Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα, οι Ανεπρόκοποι, οι ΔΕ.ΜΑ.Ξ.Η.ΜΑ.Μ., οι Emerald, και αρκετοί που ξεχνάμε και να μας συμπαθάνε.

Η δεκαετία του ’00 οδήγησε τα πράγματα προς το απολύτως καλύτερο (όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα).

Και ο λόγος ήτανε αποκλειστικά το ευρυζωνικό ίντερνετ.

Τεράστιες παιχτούρες γίνανε διαβάζοντας, και βλέποντας εκπαιδευτικά βιντεάκια, συνεπικουρούμενοι (ή μη) από δύο τεράστιους μουσικοδιδάσκαλους που ευτύχησε να ‘χει αυτή η πόλη: τον Τσακμακόπουλο και το Σοφό.

Ανάμεσα στις παιχτούρες εκείνες επιβάλλεται να ξεχωρίσουν δύο ονόματα που έχουν όλα τα φόντα να παίξουν παγκόσμιο σέντερφόρ: Αντώνης Παρθενάκης στην κιθάρα και Νίκος Αντωνογιαννάκης στη φωνή.

Φτιαχτήκαν τεράστιες μπαντάρες τη δεκαετία του ‘00, (κάποιες υπάρχουν ακόμα), ειδικά από τα μέσα της και μετά.

Οφείλεται να κατονομαστούν εκείνες που μας σκάνε πρώτες στο νου, και να μας συμπαθάν οι υπόλοιποι: Winter Crescent (μπάντα παγκόσμιων προδιαγραφών), Mad About, Timeriver, Why Not, οι απίστευτοι Master Reset, οι Soundgeist, οι Wrond Way με τον φανταστικό ντράμερ τους, οι Εκτου Μηδέν και οι Shadows Reflect.

Σταματάω εδώ, δίχως να ξεχάσω τους Αμιτσιανούς Δολοφόνους, από την troll πλευρά της πόλης.

Ένα σημαντικό στοιχείο της δεκαετίας αυτής (όπως κι εκείνης που διανύουμε) είναι πως οι έριδες, τα κοροϊδιλίκια, οι μεταλλοπατερισμοί και τα τοιαύτα έχουν σχεδόν παντελώς εκλείψει, η σκηνή της πόλης -ειδικά η metal- είναι πλέον μια γροθιά, οι μπάντες αλληλοεκτιμούνται και αλληλοβοηθιόνται, και οι νιόφερτοι ενσωματώνονται πολύ ευκολότερα στην υπάρχουσα σκηνή, είτε των μουσικών είτε των ακροατών.

Τέλος, να μην ξεχάσουμε ν’ αναφερθούμε σε πρόσωπα και μέρη που δίχως τους η σκηνή της πόλης θα ήταν ένα μισοσάπιο πράγμα: στο Χρήστο, μία τεράστια και ανοιχτή βιβλιοθήκη γνώσεων κι ακουσμάτων από το (αιωνία του η μνήμη) Metropolis, στο Γιώργο και τον Ισίδωρο που φτιάξανε (και κλείσανε, γιατί ρε;;) το καλύτερο μεταλλοροκάδικο του σύμπαντος, το «Rockside».

Επίσης το κλασσικό εδώ και δύο δεκαετίες «Tassos’ Place» (εδώ και χρόνια «Route 66»), τον Studio FM1, και, τέλος «Jailhouse» που αποτελεί πλέον ότι κοντινότερο στη ζωτικότητα του αείμνηστου Rockside.

Να μην ξεχάσουμε επίσης τη φιλοτιμία του Θάνου να τρέξει ροκομεταλλάδικο στο κέντρο της πόλης, μια δυστυχώς βραχύβια απόπειρα που όμως άφησε αρκετές καλές στιγμές.

 

Υπάρχει κάτι άλλο που θα θέλατε να μας πείτε;

Γέεννα Πυρός:

Ναι, μερικά λογάκια που αφορούν σ’ εμάς και το έργο μας.

α) Ενώ η μουσική μας διαθέτει ελάχιστα ελληνικά μουσικά στοιχεία, εννοούμε αμιγώς ελληνικά, και κινείται κυρίως στα δυο βορειοδυτικά καλντερίμια του πλανήτη, ο στίχος είναι, εν τούτοις, ελληνικός κατά την πίστη μας πως ηχητικά και περιγραφικά μία τόσο ωραία γλώσσα δύναται να δέσει παντού, αρκεί ετούτο να γίνει με σεβασμό και προσοχή.
Δηλαδή δεν ασπαζόμαστε καμία άποψη απέχθειας του ελληνικού στίχου στο rock/metal.
Και καθότι αναδύονται μηνύματα μέσ’ απ’ τους στίχους, το κυρίαρχό μας ενδιαφέρον εστιάζει στη μεταδοτικότητα.

β) Πρώτος και κύριος λόγος που κυκλοφορούμε δωρεάν το υλικό μας είναι που πιστεύουμε πως κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να βάλει το χέρι στην τσέπη για να κάνει την τιμή στην αφεντιά μας να μας ακούσει.

Εξάλλου δεν βιοποριζόμαστε από τη μουσική αλλά από κανονικότατες πρωινές δουλειές (όσο υπάρχουν…).

Το όποιο (μικρό) κόστος παραγωγής έχει να κάνει με ηχογραφήσεις τυμπάνων σε κανονικό στούντιο καθώς και με τυπώσεις κάποιων λίγων CD, και πάει ρεφενέ στους τέσσερις μας.

Επειδή λοιπόν πιστεύουμε ότι η μουσική πρέπει να κυκλοφορεί δωρεάν εφόσον παραχθεί δωρεάν, και ότι δεν πρέπει κανείς να βάζει το χέρι του στην τσέπη για να ακούσει κάποιους ερασιτέχνες και όχι επαγγελματίες , οι Γέεννα Πυρός θα κυκλοφορούν πάντοτε δωρεάν το υλικό τους.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει κάποιος να βιοπορίζεται από τη μουσική ή να έχει κέρδος απ’ αυτήν.

Εμείς απλώς δεν το επιθυμούμε.

Και κάτι τελευταίο που μας συνέβη για να ‘χουν το νου τους οι μπάντες: υπάρχουν σελίδες και καταστήματα στο ίντερνετ που πουλάνε τη δουλειά σου δίχως ποτέ να σ’ ενημερώσουν, δίχως να πάρουν καμιά άδεια, και δίχως ποτέ φυσικά να σου καταβάλλουν τα οποιαδήποτε κόπια.

Το υλικό των Γέεννα Πυρός αν και πολλαπλώς κατοχυρωμένο, πήγε να την πατήσει από γνωστό ηλεκτρονικό κατάστημα, λίγες μόλις μέρες από της κυκλοφορίας του.

Έπεσαν οι ανάλογες προειδοποιήσεις και έτσι αποσυρθήκαν τα επίμαχα πωλητήρια.

Το νου τους λοιπόν οι μπάντες στο υλικό τους, ειδικά εκείνες που δεν το πουλάνε, διότι δεν υπάρχει θλιβερότερο πράμα από το να χαρίζεις κάτι και να το βλέπεις κλεμμένο και προς πώληση.

Τελειώνοντας, θέλουμε θερμά να ευχαριστήσουμε εσένα και τις Rock Αποδράσεις για τη διαρκή στήριξη ήδη από τον πρώτο δίσκο, ευχόμενοι τα μέγιστα στο περιοδικό και κάθε προσωπική ευτυχία στο team του..

 

Εμείς ευχαριστούμε και καλή συνέχεια.