Πέτρο μπορείς να μας δώσεις ένα ιστορικό των The Sullen;
-Το project "The Sullen" προέκυψε μετά από μια μεταβατική περίοδο, όχι μόνο μουσικά αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς, της ζωής μου, κατά την οποία έφυγα/διέλυσα όλα τα προηγούμενα project στα οποία συμμετείχα. Δεν ήταν μια εύκολη απόφαση σε καμία περίπτωση και υπήρχαν πολλοί και διάφοροι λόγοι που το έκανα, από προσωπικού μέχρι ιδεολογικού επιπέδου. Οι "The Sullen" προέκυψαν μετά τη διάλυση της προηγούμενης μπάντας μου, "Final Words of Sorrow". Με τα πολλά αποφάσισα να αναλάβω το 100% της παραγωγικής διαδικασίας, με τις όποιες ελευθερίες, δυσκολίες και ευθύνες αυτό φέρει. Ηχογράφησα ένα από τα κομμάτια που είχα συνθέσει αυτό το διάστημα, ονόματι "For Strange Times Ahead" το δημοσίευσα και να 'μαστε στο παρόν.
Πως θα χαρακτήριζες το είδος της μουσικής σου;
-Δεν έχω σκεφτεί που πέφτει, γιατί σίγουρα δεν είναι "καθαρό" σαν είδος, και δεν με καίει κιόλας. Γενικά αντλώ από πολλά είδη επιρροές, τόσο από παλιά παραδοσιακά Doom/Death, Melodic Black και Goth-ίλες των 90s μέχρι DSBM και ακόμα και πιο μοντέρνους ήχους τύπου Pop-Punk και Screamo. 'Νταξει μην τα πείτε πολύ παραέξω αυτά...
Από που αντλείς έμπνευση για τους στίχους στα τραγούδια σου;
-Από την καθημερινότητα και τα προβλήματα της, είτε τα αντιμετωπίζω εγώ είτε κάποιο κοντινό μου πρόσωπο είτε η κοινωνία γενικότερα, πάντα μέσα από το φίλτρο της υποκειμενικής μου πραγματικότητας.
Από υλικό, υπάρχει κάτι να περιμένουμε;
-Φυσικά! Ήδη ηχογραφώ επόμενα κομμάτια και ο πρώτος δίσκος είναι σαν σύνολο στα σκαριά. Ημερομηνίες σίγουρες δεν έχω, αλλά δεν πρόκειται να καθυστερήσουν ιδιαίτερα.
Ποια είναι τα μουσικά πλάνα σου για το μέλλον;
-Να ολοκληρωθεί και να κυκλοφορήσει ο πρώτος δίσκος και παράλληλα να βρω τα κατάλληλα άτομα για να στήσουμε το κομμάτι του live.
Υπάρχει περίπτωση να δούμε κάποτε τους The Sullen κανονική μπάντα;
-Σε επίπεδο live το ελπίζω. Γενικότερα όμως, στο κομμάτι της σύνθεσης και της παραγωγής ας πούμε, το βρίσκω πολύ δύσκολο. Δύσκολα κάποιος θα μπει σε ένα project και θα το νιώσει σαν δικό του ώστε να το τρέξει και όσο χρειάζεται και, πέραν αυτού, δεν θεωρώ πως είμαι και ο πιο εύκολος άνθρωπος για τέτοιο τύπο συνεργασίας. Έχουμε μάθει ωστόσο ποτέ να μη λέμε ποτέ.
Κατά την γνώμη σου υπάρχουν περιθώρια προβολής και ευκαιρίες για τα νέα μουσικά group η και solo μουσικούς στην Ελλάδα;
-Για ανθρώπους που εργάζονται σκληρά και αγαπάνε αυτό που κάνουν θα υπάρχουν πάντα ευκαιρίες. Αν και η χώρα μας έχει δυσκολίες καλλιτεχνικά σε πολλούς τομείς, θεωρώ ότι με τον καιρό ξεπερνιόνται και βλέπουμε πολλά αξιόλογα σχήματα να απολαμβάνουν προσοχή.
Υπάρχουν νέα group στην Ελλάδα τα οποία έχεις ξεχωρίσει;
-Poem, Aenaon, Hail Spirit Noir, Allochiria (αν και δεν ξέρω αν πιάνονται για "νέα"), Abyssus στο κομμάτι του Death Metal, άψογη εντύπωση σε επίπεδο live αν και εκτός των γούστων μου μου έκαναν οι Murder Angels, επίσης πολύ ωραίο νέο project στα Death/Doom μονοπάτια είναι οι Mistveil... Αυτοί μου έρχονται κατά νου προς το παρόν.
Μπορεί κάποιος να επιβιώσει μόνο από την μουσική στην Ελλάδα του σήμερα;
-Εξαρτάται πόσο στενά θα περιορίσουμε τα επαγγέλματα και τις δραστηριότητες που υπάγονται στην μουσική. Αν εννοούμε με την απόλυτα στενή έννοια του συνθέτω-παίζω-πουλάω CD, μιλάμε για κάτι που δεν καταφέρνουν ούτε σχήματα όπως οι Periphery. Αν όμως συμπεριλάβουμε μαθήματα, τον τομέα της ηχοληψίας, session εμφανίσεις σε περιοδείες/ηχογραφήσεις κ.α. μπορεί κανείς να βγάλει τα προς το ζην μόνο από τον ευρύτερο χώρο της μουσικής, ναι. Δεν είναι κάτι εύκολο σε καμία περίπτωση, αλλά άνθρωποι που το θέλουν και το αγαπάνε το πετυχαίνουν. Να προσθέσω ότι προσωπικά δεν έχω επιλέξει αυτή την οδό.
Ποια είναι η γνώμη σου για τα σχήματα που δίνουν τις δημιουργίες τους μέσω των ιστοσελίδων τους είτε δωρεάν είτε με κάποιο μικρότερο σχετικά με τις τιμές των δισκοπωλείων τίμημα.
-Θα κάνω υποθέσεις για κάτι που δεν έχω ζήσει για να είμαι ειλικρινής, αλλά πριν το internet μπει σε σχεδόν κάθε σπίτι, η σχέση μεταξύ μουσικού και ακροατή ήταν ο ακροατής να αγοράζει διασκέδαση (μουσική) από τον μουσικό. Πλέον ο μουσικός αγοράζει την προσοχή του ακροατή. Από τη στιγμή που βομβαρδιζόμαστε όλοι με τόσα νέα σχήματα, νέες κυκλοφορίες απ' όλο τον κόσμο, αν ένα σχήμα βάλει ένα φράγμα (τιμή) μεταξύ της δουλειάς του και της προβολής αυτής από τον ακροατή, ουσιαστικά μειώνει την πιθανότητα να λάβει την προσοχή του. Τα δισκοπωλεία αν δεν αλλάξουν κατεύθυνση θα αρχίσουν (αν δεν έχουν ήδη αρχίσει) να κλείνουν, πλην εξαιρέσεων τύπου Public, που δεν ενδιαφέρονται να βγάλουν κέρδος από τα CD, αλλά απλά να μπορούν να τα παρέχουν >και< αυτά. Επειδή μακρηγορώ όμως, θεωρώ ότι οι μπάντες πειραματίζονται με ο,τι περνάει απ' το χέρι τους προκειμένου να τραβήξουν προσοχή, και εξυπακούεται ότι πρέπει να δώσουν εύκολη πρόσβαση στη μουσική τους.
Κλείνοντας θα ήθελες να πεις κάτι τελευταίο στους αναγνώστες μας;
-Να έχετε μια υπέροχη μέρα/βραδιά και να ακολουθείτε ο,τι αγαπάτε και γουστάρετε, όχι ο,τι μισείτε.
Πέτρο ευχαριστούμε, καλή συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου