ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ JIMI RATH

Jimi για κάποιον που δεν σε ξέρει, δώσε μας ένα σύντομο παρουσιαστικό σου.

Έμπλεξα με την μουσική γύρω στο 1998. Σε Ηλικία 18 Χρονών Πρωτοέπαιξα σε μια μπάντα που είχαν φτιάξει παιδικοί φίλοι στην γειτονιά μου. Από το 2003 και μετά ξεκίνησα να προσπαθώ να φτιάξω την δική μου μπάντα και να καταθέσω τον δικό μου ήχο και άποψη. Δυστυχώς τα πράγματα ήταν και είναι πολύ δύσκολα στο να βρεις άτομα να στήσεις ένα σχήμα. Υπάρχει πολύ ψευτιά, έλλειψη όρεξης για δημιουργία και έκφραση, βαρεμάρα, κόμπλεξ, οικονομικά συμφέροντα κ.α. πολλά τα οποία τα έχω πει τόσες φορές που σιχαίνομαι πλέον να τα αναλύσω. Δημιούργησα συνολικά 3 μπάντες τους SIX SHOTS το 2003 οι οποίοι με σκαμπανεβάσματα και μεγάλα  διαλείμματα κατέληξαν στην διάλυση το 2008. Το 2013 έφτιαξα με τον Νίκο Γκαλιούρη (Nickolas G.) Τους GAS ALLEY  το 2014 κυκλοφορήσαμε ένα δίσκο με όνομα "Trash City Star" και το 2015 το διαλύσαμε αφού δεν μπορούσαμε να βρούμε Μπασίστα και Ντράμερ για να συνεχίσουμε και να κάνουμε κάτι πέρα από ηχογραφήσεις. Τον Οκτώβριο του 2015 έκανα μια τελευταία προσπάθεια στήνοντας το Project The Trashrats με τον Γιάννη Σεϊτανίδη. Τα ίδια προβλήματα και πάλι αλλά αποφασίσαμε να συνεχίσουμε σαν Ντουέτο. Δυστυχώς τον Μάιο του 2017 ο Γιάννης πέθανε στον ύπνο του από ανακοπή.... Από Το Καλοκαίρι του 2017 αποφάσισα να συνεχίσω μόνος την μουσική μου πορεία. Ηχογράφησα το Πρώτο μου Album το οποίο κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2017 και συνεχίζω να ασχολούμαι πλέον όπως μπορώ με την μουσική στον προσωπικό μου πλέον χώρο το Rathouse Garage στο οποίο προβάρω και ηχογραφώ.

Μουσικά από που έχεις επηρεαστεί;

Μουσικά έχω επηρεαστεί από πολλά είδη με βάση το Rock 'N' Roll και τα διάφορα υπό-ειδη του. Από Το Rock 'N' Roll της Δεκαετίας του '50, Το Proto Punk των '60's, Το Αμερικάνικο Punk N Roll του '70 το Glam/Punk της Δεκαετίας του '80 έως το Σκληροπυρηνικό Punk Metal, και το Trash Rock το οποίο ασκεί πολύ επιρροή επάνω μου. Αυτό όμως που πάντα ήθελα  ήταν να δημιουργήσω το δικό μου είδος μουσικής και να το υπηρετήσω. Πιστεύω πως το έχω κάνει πράξη και προσπαθώ να το φέρω στο επίπεδο που θέλω. 

Ποιος/οι καλλιτέχνες αποτέλεσαν έμπνευση για εσένα;

Είναι Αρκετοί οι Καλλιτέχνες που με επηρέασαν και συνεχίζουν να με επηρεάζουν μέχρι σήμερα που είμαι σχεδόν 40 ετών, 38 για την ακρίβεια. Chuck Berry, Iggy Pop, Alice Cooper, Johnny Thunders, Stiv Bators, Jeff Dahl, Wendy O Williams, GG Allin. Και Μπάντες όπως οι The Stooges, New York Dolls, The Ramones, The Heartbreakers, Dead Boys, The Jabbers, The Plasmatics, Misfits, The Adicts, L.A. Guns και Αρκετοί Άλλοι. Μια Μπάντα που με έχει επηρεάσει μέγιστα είναι οι Αμερικανοί Powertrip τους οποίους και θεωρώ μια από τις καλύτερες μπάντες παγκόσμια. Το Album τους "When We Cut We Bleed" είναι ένα από τα καλύτερα Μεταλλικά Punk N Roll album που ηχογραφήθηκαν ποτέ. Αυτό το Album μαζί με το "Vomit Wet Kiss" του Θρύλου Jeff Dahl, Το "Young Loud & Snotty" των Dead Boys, Το "Coup D' Etat" των Plasmatics, και το "Last Race" του Stiv Bators είναι τα Album που με έχουν Στιγματίσει σαν ας το πούμε Μουσικό. Πρόσθεσε και τα δύο πρώτα των Stooges όλα των Ramones, και οτιδήποτε από Johnny Thunders καθώς και GG Allin αυστηρά της Περιόδου '79-'87. Θέλω να επισημάνω πως στο Θέμα των ακουσμάτων γενικά είμαι πολύ ανοιχτός.... Και Ακούω άπειρα πράγματα και εκτός του Rock 'N' Roll, Punk N Roll Κ.λ.π.

Πως θα χαρακτήριζες το είδος της μουσικής σου;

Ονομάζω το είδος της μουσικής μου "Raw / Ugly / Gutter Rock 'N' Roll".... Που Σημαίνει Ώμο, Άσχημο, Περιθωριακό Rock 'N' Roll. Εγώ πάντα ήθελα να έχω τον δικό μου ήχο και την δική μου ταυτότητα. Το να παίξω μια αντιγραφή η κάτι που πάει να μοιάσει με Rock η Punk η οτιδήποτε δεν μου έλεγε τίποτα. Οπότε κάπου στο 2015 αποφάσισα να κάνω αυτό που μου βγαίνει φυσικά. Ανακάτεψα λοιπόν τις επιρροές μου από το Παλιό Rock 'N' Roll της δεκαετίας του '50 με επιρροές από το Proto Punk του '60 και Αρχών '70 το Αμερικανικό Punk Rock 'N' Roll του '70 έως και το Punk Metal των 80's τύπου Plasmatics με αρκετά ψήγματα Glam/Punk της Δεκαετίας '80 και με περάσματα από το 70's Glam Rock και αρκετό Trash Rock. Έτσι λοιπόν δημιούργησα τον Ήχο Μου και κατέθεσα την Δική μου Ταυτότητα. Πολλοί ξέρω λένε πως η μουσική μου είναι απαίσια, δεν ακούγεται κ.λ.π. κ.λ.π. Τους Γράφω στ @@@@@ μου και Συνεχίζω. Ξέρεις είναι πολύ δύσκολο να φτιάξεις το δικό σου μουσικό είδος και να το υπηρετήσεις. Ειδικά σε μια χώρα η οποία έχει πολύ περιορισμένο κοινό και αρκετά προκατειλημμένο. 

Από που αντλείς έμπνευση για τους στίχους;

Η Έμπνευση για τους στίχους μου έρχεται μέσα από βιώματα.... Βιώματα της καθημερινότητας. Ρουφάω πράγματα απ' έξω τα επεξεργάζομαι και τα δίνω Ωμά. Οτιδήποτε μου συμβαίνει και οτιδήποτε αντιμετωπίζω μπορεί να γίνει στίχος. Βέβαια δεν βασίζονται όλοι μου οι στίχοι σε προσωπικά βιώματα. Έχω και στίχους έντονα πολιτικοποιημένους, Σκέψεις για το Μέλλον, απόψεις για τον κόσμο και την κοινωνία μέσα από τα δικά μου μάτια έως και κάποια "Ελαφρύτερη" ας το πω θεματολογία. Τραγούδια που μιλάνε για το Rock 'N' Roll κλπ. Ως επί τω πλείστων οι στίχοι μου σέρνουν μια σκοτεινιά μια θλίψη με αντικοινωνικές, μισανθρωπικές τάσεις. Έχω γράψει αρκετά Τραγούδια τα οποία ηχογραφούνται αυτή τη στιγμή και αρκετά που θα ηχογραφηθούν στο κοντινό μέλλον. Από Πολιτικά και κοινωνικά θέματα έως προσωπικά βιώματα. Έχω γράψει για αστέγους, πόρνες, αλκοολικούς, αυτόχειρες κ.α. Πολλά. Αυτή Τη Στιγμή στον νέο δίσκο που ηχογραφώ έχω αρκετά τραγούδια τα οποία αναφέρονται σε προσωπικά μου βιώματα. Π.Χ. Το "Homeless Man" το οποίο το έγραψα για έναν άστεγο που είχα δει κάπου το 2001 στην Θεσσαλονίκη ένα βράδυ. Μου είχε ζητήσει θυμάμαι τσιγάρο... Μετά από 3 μήνες που πήρα άδεια και κατέβηκα από τον Έβρο γιατί υπηρετούσα την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία μου τον είδα πάλι να τριγυρνάει στους δρόμους. Κοιμήθηκα έξω από τον σταθμό στα ΚΤΕΛ που έφευγαν για Βόλο και γύρω στις 08:00 το πρωί ξύπνησα. Περπάτησα λίγα μέτρα να πάρω καφέ σε ένα τυροπιτάδικο και εκεί είδα αστυνομία και ασθενοφόρο, ένα άντρα πεσμένο στο δρόμο. Ήταν ο άστεγος... Τον αναγνώρισα από τις σακούλες που φορούσε στα πόδια του για να μην κρυώνει.... Είδα αίμα στο πεζοδρόμιο και ένα πιστόλι... Με πλησίασε ένας αστυνομικός και με έδιωξε από το Σημείο. Ήταν φανερό ότι είχε δώσει τέλος στην ζωή του... Η Εικόνα αυτή δεν έχει φύγει από το μυαλό μου μέχρι σήμερα. Το "Gutter Queen" είναι γραμμένο για μια πόρνη η οποία εργαζόταν στον δρόμο και την οποία γνώρισα στην Θεσσαλονίκη στην στρατιωτική μου θητεία. Μια υπέροχη γυναίκα με απίστευτη προσωπικότητα.. Ακόμη την θυμάμαι και στεναχωριέμαι πολύ γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι πραγματικά κάτι χειρότερο από άτυχοι στην ζωή τους. Το "Working Machine" είναι γραμμένο για εμένα  και για όλους όσους είναι θύματα της νέας τάξης πραγμάτων που για βιοποριστικούς λόγους αναγκάζονται να δουλεύουν 12-14 ώρες για ένα πενιχρό μισθό. Το "Locked Up In Jail" και το "Living In Misery" είναι τραγούδια στα οποία θα ακούσεις τις αλυσίδες σου να σέρνονται στο πάτωμα και θα δεις την Σκοτεινιά του κελιού σου. Και ίσως αντιληφθείς την γκρίζα πραγματικότητα στην οποία είσαι χωμένος. Το "I Don't Need People" είναι καθαρά μισανθρωπικό τραγούδι. Το "Government Victims" είναι οργή απέναντι στις κυβερνήσεις αλλά και στα πρόβατα τα οποία τις εκλέγουν. Τέλος το "Suicide" είναι Γραμμένο για τον πατέρα μου ο οποίος αντιμετώπιζε ψυχολογική πάθηση (Σχιζοφρένεια) και αυτοπυροβολήθηκε τον Νοέμβριο του 2001 σε ηλικία 60 ετών. Γενικά Το "Against The New World Order" είναι ένας πολύ δύσκολος δίσκος για εμένα.. Εκτός από την έλλειψη χρόνου και τις διάφορες δυσκολίες είναι ένας πολύ προσωπικός δίσκος που με τρομάζει με την Στιχουργική του....

Το 2017 κυκλοφόρησες το Album Prisoner In Trash City, μίλησε μας γι' αυτό.

Το "Prisoner In Trash City" είναι ένα Album που ηχογραφήθηκε με ΑΠΕΙΡΕΣ δυσκολίες, αντίξοες συνθήκες και ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ Μέσα στην Αθλιότητα. Δεν ξέρω τι να πρωτο-αναφέρω. Το Μεγαλύτερο μέρος του ηχογραφήθηκε σε μια μικρή βρώμικη φρουταποθήκη γεμάτη υγρασία και χώμα. Και το υπόλοιπο ηχογραφήθηκε στον δικό μου χώρο το Γκαράζ μου (Rathouse) πριν όμως το φτιάξω....Όταν  ήταν βρώμικο γεμάτο έντομα και τρύπες και έμπαινε σκόνη από παντού. Τα Φωνητικά ηχογραφήθηκαν στο τέλος μέσα σε ένα μικρό μπάνιο. Όπως αντιλαμβάνεσαι δεν υπήρχε χώρος.... Όπως δεν υπήρχε και Εξοπλισμός. Το Album Ηχογραφήθηκε με ένα μισοδιαλυμμένο Drum Kit, μια κιθάρα και έναν ενισχυτή, φτηνιάρικα μικρόφωνα των 10€, σε ένα παλιό Laptop με μια κάρτα ήχου της πλάκας. Η Αγγελική Αντωνίου που έπαιξε τα τύμπανα δεν ήταν ντράμερ αλλά τραγουδίστρια!!!!! Με λίγες γνώσεις στα τύμπανα... Δεν μπορούσε να παίξει σε ταχύτητες πάνω από αργές και μεσαίες με αποτέλεσμα τα τύμπανα στο Album να μην συμβαδίζουν με τις κιθάρες. Δυστυχώς η Ηχογράφηση Τυμπάνων / Κιθάρας έγινε ζωντανά και Παρ' ότι άκουσα τα λάθη μετά στην διαδικασία της παραγωγής δεν είχα όρεξη και κουράγιο να επαναηχογραφήσω τίποτα. Μίξη, παραγωγή ανέλαβα εγώ. Άλλο ένα δύσκολο κομμάτι αφού τότε δεν είχα πολλές γνώσεις. Αυτές ήταν οι Συνθήκες ηχογραφήσεων του Prisoner.... Παρ' όλα αυτά αν κάτι Σώζει το Album είναι η Αλήθεια και η ουσία που έχει μέσα του. Κατά τη αλλά είναι μια Κακή Δουλειά Δυστυχώς. Από Το 2017 Μέχρι Σήμερα 2019 άλλαξαν τα πράγματα κατά πολύ. Με κόπο και στέρηση έφτιαξα τον προσωπικό μου χώρο, αγόρασα ένα βασικό εξοπλισμό, έφτιαξα και αρκετά πράγματα μόνος μου. Γι' αυτό και σχεδόν δύο χρόνια έμεινα ανενεργός μουσικά Παρ' ότι έχω πολύ υλικό προς ηχογράφηση. Ήθελα να έχω ένα χώρο, μια βάση ας το πούμε κατάλαβες. Όπου θα μπορώ να Δημιουργήσω. 

Έχουν ενδιαφερθεί κάποιες εταιρίες για την δουλειά σου;

Μέσω του γνωστού site Reverbnation  όπου ανεβάζω την μουσική μου ενδιαφέρθηκαν δύο εταιρείες. Μια από το Λονδίνο δεν θυμάμαι όνομα τώρα η οποία βέβαια ήθελε συνεργασία υπό προϋποθέσεις και διάφορα άλλα νταβατζιλίκια. Δεν προχώρησα καν. Η Δεύτερη ήταν μια αμερικανική underground εταιρεία κοπής και διανομής Cd η Graveyard Records. Η οποία δυστυχώς βίωσε το πλήγμα των πυρκαγιών του 2018 αφού η βάση της Studio και Γραφείο καταστράφηκαν ολοσχερώς. Η Εταιρεία έδρευε στην Καλιφόρνια. Από Ελληνικές εταιρείες δυστυχώς καμία, λίγες ημέρες πριν φύγει το 2018 επικοινώνησε μαζί μου ο Στάθης από την No Talent Records, μια Ελληνική Εταιρεία Προώθησης και Διανομής Μουσικών του Underground. Και Δόξα τω θεώ να το πω έτσι αν και δεν είμαι θρήσκος βρήκα μια στέγη να κυκλοφορώ τους Δίσκους μου. Δυστυχώς σε αυτή τη χώρα ακόμη και οι εταιρείες διανομής έχουν ξεπουληθεί πλέον και προωθούν όποιον έχουν συμφέρον.

Ποια είναι τα μουσικά πλάνα σου για το μέλλον;

Πριν σου πω για τα Μουσικά μου πλάνα θέλω να αναφέρω  κάτι σημαντικό. Το βασικό πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζω είναι η επιβίωση. Επί 6 Χρόνια ήμουν άνεργος και πέρασα πολύ δύσκολα. Εδώ και ένα χρόνο και κάτι μήνες δουλεύω σε ένα εργοστάσιο τροφίμων. Πιάνω δουλειά στις 02:30 η ώρα την νύχτα και τελειώνω 13:30 το μεσημέρι και πολλές φορές 14:00. Περίπου 12ωρο... Αυτό το πράγμα μου γαμάει την ζωή. 12 ώρες δουλεύω 6-7 ώρες πρέπει να κοιμηθώ γιατί δεν αντέχεται το ξενύχτι. Τις 5-6 ώρες που απομένουν δεν μπορώ να κάνω και πολλά. Η Μουσική πλέον για εμένα απαιτεί θυσίες και κόψιμο από την ξεκούραση μου και την ανύπαρκτη προσωπική μου ζωή. Προσπαθώ να ασχολούμαι Παρασκευή απόγευμα και Σάββατο με την μουσική μου. Λίγες ώρες την εβδομάδα φυσικά δεν φτάνουν. Απαιτούνται θυσίες και προσήλωση. Και αυτό κάνω, Όλα Για Την Αποστολή, το δικαίωμα στην έκφραση, την αγάπη σε αυτό που κάνω πάνω απ' όλα. Αυτό τον καιρό ηχογραφώ δύο δίσκους. Τον Δεύτερο ο οποίος θα έχει τίτλο "Against The New World Order". Θέλω να πω δυο πράγματα γι' αυτό. Το Παλεύω 1.5 χρόνο αντιμετωπίζοντας ένα σωρό δυσκολίες. Θεωρώ το Against ως το καλύτερο Album που θα κυκλοφορήσω από Στιχουργική άποψη και γενικά από πολλά πράγματα. Εκτός από τα δύο Album που ηχογραφώ κανονίζω και κάποια Live με την βοήθεια της No Talent Records. Και όταν λέω Live εννοώ πλήρως Underground Καταστάσεις σε Υπόγεια, Γκαράζ και Αποθήκες. Δύσκολα πράγματα αλλά με επιμονή και υπομονή όλα γίνονται. Το Βασικό για εμένα είναι να έχω την δυνατότητα ηχογράφησης γι' αυτό και έφτιαξα το Rathouse. Έχω πολύ υλικό μέχρι στιγμής για 5-6 Albums και Συνεχίζω να γράφω πράγματα. Ο Χρόνος είναι περιορισμένος και η ζωή  που ολοένα και δυσκολεύει είναι δυστυχώς οι αρνητικοί παράγοντες οι οποίοι πηγαίνουν πίσω όλο το θέμα. Να Φανταστείς ότι πολλές φορές περνάει και ένας μήνας ίσως και παραπάνω που δεν πιάνω μουσικό όργανο στα χέρια μου με αποτέλεσμα να ξεχνάω πολλές συνθέσεις. Να Συμπληρώσω πως με την βοήθεια της No Talent θα γυριστούν και κάποια Videoclip. Είναι η Πρώτη Φορά Στα 21 Χρόνια που έχω στην μουσική που θα κάνω Video. 

Υπάρχουν groups στην Ελλάδα που ξεχωρίζεις και με ποια θα συνεργαζόσουν με ευκολία;

Εννοείς να παίξω με κάποια μπάντα σε κάποιο Live η να ενσωματωθώ σαν μέλος?  Θα σου πω και για τις δύο περιπτώσεις.. Να Μπω σαν μέλος σε κάποια μπάντα δύσκολο πλέον γιατί έχω αποφασίσει να τραβήξω τον δικό μου μοναχικό δρόμο και έχω πολύ δικό μου υλικό το οποίο και δεν έχω χρόνο να ηχογραφήσω. Η Έλλειψη χρόνου και τα προβλήματα επιβίωσης είναι σημαντικά για εμένα. Τώρα για συνεργασίες είμαι ανοιχτός και ήδη συζητάω με μια μπάντα και ένα One Man Project κάποια άμεση μουσική συνεργασία. Αν Όλα Πάνε καλά Μέσα στο Καλοκαίρι θα Κάνω ένα Album με τις Guttersluts, Ένα Punk Metal / Rock 'N' Roll Σχήμα από την Αργεντινή του οποίου τα μέλη ζουν στην Ελλάδα τα τελευταία 9-10 χρόνια. Ένα πολύ ενδιαφέρον τρίο του οποίου η μουσική είναι αρκετά διαφορετική με προσωπική ταυτότητα. Επίσης έχω μια συνεργασία στα σκαριά με τον Nazi Scum ένα one man project από Εύβοια. Πολύ ενδιαφέρον Trash / Punk μουσική άποψη. Οι Μπάντες που ξεχωρίζω είναι λίγες δυστυχώς. Στις παλιότερες δεκαετίες τα Σχήματα είχαν μουσική ταυτότητα, τα τελευταία χρόνια αν όχι όλοι οι περισσότεροι μιμούνται και αντιγράφουν. Αυτό το πράγμα έχει καταντήσει Αηδία. Βλέπεις το εξώφυλλο μιας Punk μπάντας και αυτομάτως ξέρεις πως θα ηχούν. Βλέπεις φωτό μιας ελληνόφωνης Ροκ μπάντας και δεν μπαίνεις καν στον κόπο να την ακούσεις. Μετά έχεις και τις Γαμημένες μπάντες διασκευών που κυνηγούν το μεροκάματο, και τις δήθεν ροκ που πλασάρονται σαν ροκ εννοώ. Συνεργασία: Εγώ μπορεί να θέλω γενικά να συνεργαστώ, το θέμα είναι ποιος θέλει να συνεργαστεί μαζί μου.... Χαχαχαχαχαχαχα!!!! Και για το τέλος, Με ενδιαφέρουν συνεργασίες με Underground Μουσικούς και Μπάντες οι οποίοι έχουν κάτι να πουν. Την δική τους αλήθεια. Απορρίπτω ότι κινείται μέσα σε Κλίκες, Ομάδες κ.λ.π. Μαντριά.

Κατά την γνώμη σου υπάρχουν περιθώρια προβολής και ευκαιρίες για τα νέα μουσικά groups η και solo μουσικούς στην Ελλάδα;

Καλή Ερώτηση, Δύσκολη απάντηση που ίσως ενοχλήσει... Η Παγκόσμια η μουσική βιομηχανία έχει καταρρεύσει όπως γνωρίζεις. Οι Δισκογραφικές εταιρείες υπολειτουργούν.... Προμοτάρουν πλέον ότι πιο ανούσιο και εμπορικό κατασκεύασμα. Στα Ελληνικά Εδάφη τώρα: Προβολή ανύπαρκτη, Δισκογραφικές ανύπαρκτες αν δεν είσαι εμπορικός η συμβατός και να το πω απλά συστημικός. Υπάρχουν κάποια Blogs τα οποία έχουν και μεγάλο όνομα και κάποιοι internet - ικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί καθώς και κάποια web magazines τα οποία όμως προωθούν Αυτά που ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝ. Τι Εννοώ: Καθαρά επιλεκτική Ενημέρωση. Σου Δείχνουν αυτά που οι ίδιοι γουστάρουν οι έχουν συμφέρον να προωθούν. Δεν υπάρχεις αν δεν είσαι μέσα στο σύστημα η στην κλίκα που ανήκουν. Ραδιοφωνικοί σταθμοί που θα παίξουν ένα τραγούδι σου με το ζόρι και αυτό μια φορά μόνο. Ραδιοφωνικοί σταθμοί που ζητούν χρήματα για να σε παίξουν. Περιοδικά που θα γράψουν δύο σειρές για εσένα στο τέλος και γι' αυτές πρέπει να τους κάνεις και μια ψιλοκαταθεσούλα στον τραπεζικό τους λογαριασμό. Liveαδικα τα οποία δεν σε αφήνουν να περάσεις ούτε απ' έξω πόσο μάλλον να μπεις να παίξεις σε αυτά. Δισκογραφικές του κώλου και εταιρείες διανομής με ύφος υπουργικό. Δεν κυκλοφορούν δουλειά σου επουδενί, εκτός αν τους δείξεις μερικά κατοστάευρα.... Δυστυχώς ζούμε πλέον σε ένα κόσμο όπου βάλλεται από μια κατασκευασμένη οικονομική κρίση η οποία έχει σκοπό να εξοντώσει τον κόσμο. Η Εμπορευματοποίηση της μουσικής είναι πλέον κάτι δεδομένο. Όλοι θέλουν να βγάλουν λεφτά από αυτό. Από Ραδιοφωνικούς παραγωγούς έως αρθρογράφους μέχρι και Dj's. Υπάρχει βέβαια το διαδίκτυο όπου ο καθένας μπορεί να ανεβάσει την δουλειά του και να προωθηθεί είναι όμως πολύ δύσκολο και αυτό πλέον. Το Διαδίκτυο έχει "Γονατίσει" από τα εκατομμύρια μουσικό υλικό το οποίο έχει. Δεν μπορεί κάποιος νέος μουσικός να προωθηθεί σωστά. Θα χαθεί μέσα στα εκατομμύρια μουσικού υλικού που υπάρχουν. Promoters σωστοί δεν υπάρχουν που να γνωρίζουν τι θα πει promotion. Πιστεύω πως πάνω κάτω μια μπάντα θα βρει τον δρόμο της. Όλοι θα βρουν ένα τρόπο λίγο πολύ να προωθηθούν και να κάνουν μερικά πράγματα. Το κακό για εμένα είναι αλλού... Υπάρχουν άνθρωποι που παίζουν μουσική μέσα σε ένα υπόγειο χωρίς καν ένα παράθυρο. Σε χωριά και πόλεις όπου δεν υπάρχει κανείς να τους βοηθήσει η δεν θέλει. Υπάρχουν μπάντες προβληματικές και μη ολοκληρωμένες που παίζουν σε Γκαράζ και Αποθήκες. Άνθρωποι που βγάζουν την ψυχή τους και δεν πρόκειται ποτέ κανείς να τους ακούσει. Γι' αυτούς τους ανθρώπους?? Ποιος θα γράψει δύο λόγια, ποιος θα τους προωθήσει? Ποιος θα τους βάλει κάπου να παίξουν έστω μερικές φορές? Η Απάντηση είναι απλή: ΚΑΝΕΝΑΣ.... Άκουγα προχθές μια από αυτές τις εμπορικές νεοπανκ ελληνικές μπάντες στο Youtube και έγραφε ένας σχόλιο κάτω από το βίντεο: "Επιτέλους μια καλή μπάντα στην Ελλάδα μετά τους Τρύπες και τους Panx Romana. Τι να πεις.... Δεν είναι μόνο ότι δεν υπάρχουν δυνατότητες προβολής, είναι και το στενόμυαλο ελληνικό κοινό που δεν βοηθάει. Είναι Πολλά, πάρα πολλά τα Αρνητικά σε αυτή την Χώρα Δυστυχώς. Όλα Μετριούνται στο χρήμα, στην εμφάνιση και στο ποσό μεγάλο όνομα είναι η μπάντα η ο καλλιτέχνης. 

Πως θα ήθελες να κλείσουμε την συνέντευξη;

Θα Ήθελα καταρχήν να σε ευχαριστήσω για την συνέντευξη αυτή. Θεωρώ σημαντικό που υπάρχει το Underground Skini και βοηθάει τόσα σχήματα και μουσικούς. Πιστεύω πως σιγά σιγά η underground μουσική αρχίζει και κινεί το ενδιαφέρον μιας μερίδας κόσμου. Είναι σημαντικό να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται με το Underground. Όπως η No Talent Records την οποία και θέλω να ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη και την συνεργασία που μου προσέφερε. Η Μοναδική εταιρεία διανομής στην Ελλάδα που Ασχολείται με το "Βαθύ" Underground. Ζούμε σε απίστευτα δύσκολους καιρούς και θέλω να ευχηθώ υγεία και ψυχική δύναμη σε όλους όσους παλεύουν να κρατήσουν την αυθεντική μουσική ζωντανή. Να Σε Καλά Φίλε μου, Ελπίζω να τα πούμε κάποια στιγμή από κοντά.

Και εμείς σ' ευχαριστούμε Jimi, καλή συνέχεια.