ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ DENDRITES

Πότε και πως δημιουργήθηκαν οι Dendrites;

Οι Dendrites δημιουργήθηκαν στο Βόλο το 2015 από πρώην μέλη των Rafferty Rules, Die Without, και τον Μήτσο τον drummer μας που έπαιζε (και παίζει) και με τους Volos Jazz Orchestra. Σαν μπάντα υπήρχαμε και πιο πριν, πρώτα ως The Longest Mile, και λίγο μετά ως Devilshead από το ομώνυμο κομμάτι που κατέληξε στον πρώτο μας δίσκο. Μετά από κάποιες αλλαγές στην σύνθεση, βρεθήκαμε το 2017 και με τον Γιώργο (ρυθμική κιθάρα), κολλήσαμε, και η μπάντα από τότε έχει την σημερινή της μορφή. Στο μεταξύ, είχαμε κυκλοφορήσει το 2016 τον πρώτο μας ομώνυμο δίσκο, και βγάλαμε και το πρώτο μας video για το τραγούδι "Whiskey Preachin' Motherfucker" με τον Γιώργο Γιαννακαρα στην κιθάρα (άλλος Γιώργος αυτός, once a Dendrite, always a Dendrite bro!). 

Θέλουμε να μας πείτε για τις επιρροές της μπάντας. Δηλαδή, τι μουσική ακούτε και πως αυτό επηρεάζει τον ήχο σας και αυτό που κάνετε.

Ακούγεται κλισέ, αλλά οι επιρροές μας είναι πολυσυλλεκτικές. Για παράδειγμα, όταν οδηγούμε για να πάμε να παίξουμε live, στο αυτοκίνητο θα μπούνε από Lynyrd Skynyrd, Alice in Chains, Down και Pantera, μέχρι Tool, Porcupine Tree, Soundgarden, κι ένα σωρό άλλα. Κι αυτά, σε μια νορμάλ μέρα. Έχει και μέρες με NY hardcore, με κανά προσωπικό του Gavin Harrison, κανένα λίγο πιο εμπόριο τύπου Black Stone Cherry. Δεν ξέρουμε ακριβώς πως καταλήγουμε στο αποτέλεσμα που βγάζουμε ως Dendrites. Σίγουρα έχει να κάνει με το ότι ακούμε μπόλικη μουσική, για αρκετά χρόνια, κι όλα αυτά κάπως κατασταλάζουν, και βγαίνει αυτό που θέλουμε να παίξουμε. Παίζει ρόλο και η χημεία ανάμεσα στα άτομα, βρίσκουμε πολύ καλή άκρη μεταξύ μας, περνάμε καλά στο στούντιο, και χαιρόμαστε αν αυτό βγαίνει στις ηχογραφήσεις μας και στα live μας. 

Αν και δεν μας αρέσουν οι ταμπέλες στην μουσική, εσείς πως θα χαρακτηρίζατε το είδος της μουσικής σας;

Τι να σου πούμε, ούτε κι εμάς μας πολυαρέσουν, αλλά ειδικά σήμερα με το ίντερνετ που υπάρχει τόσο μεγάλη προσφορά μουσικής, ίσως είναι χρήσιμες για να σε βρίσκει ο κόσμος. Αν και δεν νομίζω ότι απευθυνόμαστε σε κάποια συγκεκριμένη μερίδα του κόσμου, ούτε ότι εκπροσωπούμε κάποιο συγκεκριμένο είδος μουσικής. Σίγουρα έχουμε στοιχεία hard rock, έχουμε grunge επιρροές τύπου Alice in Chains, Soundgarden, αλλά κάπου στον ήχο μας υπάρχουν και οι Pantera, οι Down, οι Corrosion of Conformity. Πως να το πούμε αυτό, groovy southern rock, stoner metal rock? Αλλά και πάλι, τι είναι stoner, grunge? Μάλλον κάπου εκεί ανάμεσα βρισκόμαστε, οπότε κάπου σε αυτά τα ράφια θα έβρισκες τον δίσκο μας, αν φυσικά είχαμε εταιρεία, χαχα! Για την ώρα, ισχύουν τα κλασικά, το βρίσκεις στον πάγκο του merch και η μόνη ταμπέλα στην μουσική μας είναι το καρτελάκι με την τιμή για το support, χαχα! 

Από ποιον γράφεται η μουσική και ποιος γράφει τους στίχους;

Μουσική συνήθως γράφει ο Θανάσης, τουλάχιστον την πρώτη βασική μορφή του κάθε κομματιού. Μετά κάθε κομμάτι έρχεται στο στούντιο, και μπορεί να μείνει ως έχει, μπορεί και να μην μείνει τίποτα από την αρχική μορφή. Όλοι με κάποιο τρόπο και σε κάποιο βαθμό συνεισφέρουμε στην αρχική ιδέα, ακόμα κι αν η βάση του κομματιού μείνει ίδια όπως το έφερε ο Θανάσης. Φυσικά πολλά κομμάτια δεν προχωράνε γιατί προχωράνε άλλα, κάποια τελειώνουν, αλλά μένουν στην άκρη, κάποια σκάνε από το πουθενά μέσα στο στούντιο. Είναι αναπόσπαστο μέρος της προπαραγωγής να σου μείνουν και κάποια κομμάτια. Ίσως βρουν τον δρόμο σε άλλο δίσκο, ίσως και πουθενά. Τους στίχους μετά τους γράφει κυρίως ο Γιάννης, ο οποίος ζει μόνιμα στην Αγγλία και συνεισφέρει δημιουργικά με αυτόν τον τρόπο, και η Σοφία, η γυναίκα του Θανάση. Σε κάποια κομμάτια έχει συνεισφέρει και ο Θανάσης, στο Hold On στον πρώτο δίσκο οι στίχοι είναι του Γιώργου Γιαννακαρα, κάποιοι στίχοι έχουνε μείνει και από τον πρώτο μας τραγουδιστή τον Χρήστο. Γενικότερα, η μουσική μας είναι λίγο family business. 

Αυτό το καιρό ετοιμάζετε τον νέο σας δίσκο, θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια γι΄ αυτή τη δουλειά;

Πολλά λόγια θέλουμε να πούμε, όχι λίγα, απλά κρατιόμαστε λίγο γιατί τώρα στα κοντά θα κάνουμε και τις επίσημες ανακοινώσεις. Σε αυτό τον δίσκο θα έχουμε 10 καινούρια τραγούδια που τα ηχογραφήσαμε με τον δικό μας εξοπλισμό σε δικό μας χώρο για να πάρουμε τα σήματα όπως τα θέλαμε εμείς. Μόνο που αυτή τη φορά δεν θα κάνουμε εμείς την μίξη και το mastering, τα έχει αναλάβει ο Ντίνος της Sound Abuse Productions και κιθαρίστας των Septic Flesh, και για το artwork συνεργαζόμαστε με τον Bewild Brother, ο οποίος έχει δουλέψει με Planet of Zeus, Nightstalker, 1000 Mods, Naxatras, και έχει ένα σωρό φανταστικές δουλειές ανάμεσα στις οποίες πραγματικά ανυπομονούμε να δούμε και το δικό μας, χαχαχα

Πόσο θεωρείτε ότι εξελίξατε τον ήχο σας σε σχέση με το άλμπουμ Dendrites του 2016;

Νομίζουμε αρκετά. Δεν έχουμε αλλάξει κατεύθυνση, απλά οι συνθέσεις στα αυτιά μας ακούγονται ακόμη πιο ώριμες, πιο δυναμικές, δεν ξέρουμε πως ακριβώς να το εξηγήσουμε η να το περιγράψουμε. Αυτό που μπορούμε να σου πούμε με σιγουριά είναι το νέο άλμπουμ είναι πολύ πιο συναισθηματικά φορτισμένο, πολύ πιο έντονο. Η τραγουδογραφή μας έχει εξελιχθεί, ο ήχος έχει γίνει πιο προσωπικός, και οι στίχοι έχουν πάρει ακόμη πιο ανθρώπινη διάσταση. Βέβαια ούτε και στον πρώτο δίσκο τραγουδάμε για αφηρημένα concept, η για ιδανικά και φανταστικά σενάρια. Πέρα από τεχνικές λεπτομέρειες που σαφώς παίζουν βασικό ρόλο στον ήχο, προσπαθούμε να επικεντρωνόμαστε στο να είναι καλό το κάθε τραγούδι, να μπορεί να επικοινωνήσει στον κόσμο αυτό που έχουμε μέσα μας. Με βάση τις εμπειρίες που συλλέξαμε ως άνθρωποι και ως μπάντα αυτά τα 2 χρόνια που μεσολάβησαν από την κυκλοφορία του πρώτου μας δίσκου, ο νέος δίσκος είναι ακριβώς ο δίσκος που θέλαμε να βγάλουμε και είμαστε πολύ χαρούμενοι που το νιώθουμε αυτό. Θα χαρούμε αυτό να βγει και στον κόσμο.

Πως σκοπεύετε να προωθήσετε το νέο σας άλμπουμ;

Με το ζόρι, χαχαχα! Βασικά, σε πρώτη φάση θέλουμε να πάνε όλα σύμφωνα με το τωρινό πλάνο, να τελειώσουμε με mix, mastering, artwork, και κοπή στην ώρα μας, και μετά από την νέα χρονιά, θα πάρουμε πάλι τα βουνά να παίξουμε σε όσα περισσότερα μέρη στην Ελλάδα γίνεται για να το προωθήσουμε. Παράλληλα, κοιτάμε για κάποιο πιθανό deal με distros, και σίγουρα θα επιχειρήσουμε να στείλουμε και σε κάποιες εταιρείες. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν μερικές αρκετά δραστήριες εταιρείες στην Ελλάδα, και θα ήταν χαρά μας να μας θέλουν στο ράστερ τους. Επίσης, κάποια στιγμή μέσα στο νέο έτος, έχουμε στο μυαλό μας να κόψουμε και ένα βινύλιο, πάντα φυσικά αν όλα πάνε καλά και αντέχουμε οικονομικά. Κάνουμε και κάποιες σκέψεις για ένα πιθανό tour στο εξωτερικό το καλοκαίρι, αλλά ακόμη είναι πολύ νωρίς και προέχουν ένα σωρό άλλες δουλειές. Γενικός, με το νέο άλμπουμ θα είμαστε σε κίνηση.

Κάνοντας ένα μικρό απολογισμό της παρουσίας των Dendrites στην Ελληνική σκηνή, ποιες ήταν οι πιο σημαντικές στιγμές σας και επίσης, νιώθετε ότι έχετε κάνει λάθος επιλογές ή κινήσεις;

Θα απαντήσουμε ξενέρωτα και θα φανεί σαν να το παίζουμε safe, αλλά πραγματικά όλες οι στιγμές που ζούμε ως Dendrites είναι εξίσου σημαντικές για εμάς και μοναδικές. Αυτό που κάνουμε, στην εποχή που το κάνουμε, και με τον τρόπο που το κάνουμε έχοντας παράλληλα δουλειές, οικογένειες, παιδιά, υποχρεώσεις, το κάνουμε στ' αλήθεια με θυσίες, στερώντας από τις οικογένειες μας χρόνο και χρήμα, για να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Πάρα πολλοί εκεί έξω που έχουνε μπάντες, αν όχι όλοι, ξέρουν ακριβώς για τι πράγμα μιλάμε. Επίσης, μπορούμε να σου πούμε τώρα ότι θα είμαστε εκεί έξω για χρόνια, και θα είμαστε, αλλά καμιά φορά τα φέρνει έτσι η Ζωή που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει, οπότε αυτό που αγαπάς πρέπει να το κάνεις με όλη σου την ψυχή, σαν να μην υπάρχει αύριο. Γι' αυτό είμαστε ευγνώμονες για την κάθε στιγμή και την κάθε φορά που ανεβαίνουμε στο σανίδι, και νιώθουμε πως ο κόσμος πραγματικά μας αγκαλιάζει. Για λάθη, στ' αλήθεια δεν ξέρουμε, σίγουρα θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει κάποια πράγματα καλύτερα, η να έχουμε κάνει κάποια περισσότερα πράγματα, όπως πχ ένα tour στο εξωτερικό. Το έχουμε κι αυτό στο μυαλό μας και ένας από τους βασικούς μας στόχους είναι να συμβεί και αυτό.  Όμως είμαστε περήφανοι για ότι έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου μας δίσκου, και είμαστε ακόμη πιο περήφανοι που σε λίγες μέρες θα ακούσετε την καινούρια μας δουλειά. Αν πρέπει στ' αλήθεια να διαλέξουμε μια στιγμή που θα αλλάζαμε κάτι, ίσως θα θέλαμε να μην είχαμε την ατυχία να ακυρωθεί εκείνο το live με Kvelertak στο Gagarin, που θα ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία για εμάς να μοιραστούμε το stage με μια τόσο μεγάλη μπάντα και να παρουσιάσουμε την δουλεία μας πάνω σε αυτό το stage και μπροστά στο απαιτητικό Αθηναϊκό κοινό. Βέβαια, σίγουρα θα έχουμε κι άλλες ευκαιρίες να το κάνουμε!

Είστε από τον Βόλο, πως είναι η σκηνή εκεί;

Μια χαρά είναι η σκηνή εδώ, πάντα είχαμε και έχουμε καλές μπάντες, όχι μόνο στον Βόλο αλλά και στην ευρύτερη Θεσσαλία. Hidden in the Basement, Minorfase, The Lawbreakers, Show Your Face, Stray Alley, Stories to Tell, The Shadeless Emperor, άντε μην βάλουμε στο μιξ και τους Naxatras, των οποίων ο John είναι Βολιώτης (χαχαχα, αγαπάμε Σαλονικάρα!). Έχουμε και μουσικές σκηνές στην πόλη, όπως το Lab Art, το Cafe Santan, και πιο πρόσφατα το Rekviem (πρώην Manitou), που παραδοσιακά έχουν προσφέρει πολλές φορές βήμα και έχουν στηρίξει με πολλούς τρόπους την ντόπια σκηνή. Υπάρχει πλέον και το Rough Stage TV, το οποίο είναι μια καινούρια προσπάθεια από μια ομάδα φίλων που καλύπτει οπτικοακουστικά τα live στην περιοχή και προσφέρει βήμα για συνεντεύξεις και παρουσιάσεις. Υπάρχει πλέον στον Βόλο (όπως και στην Λάρισα) το Snuff Tobacco Store που υποστηρίζει ενεργά τις ντόπιες μπάντες και συμμετέχει και σε μουσικές δραστηριότητες. Έχουμε πια το Gravias Street Fest που είναι συνδιοργάνωση από κάποια τοπικά μαγαζιά (και στο οποίο όταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα έχουμε ήδη παίξει μαζί με Godsleep και The Lawbreakers), έχουμε το Golden Rules Fest (θεσμός πια στην πόλη), το Horns Up Fest στα Τρίκαλα, είχαμε το καλοκαίρι το Goudrouni Fest, και φυσικά έχουμε την τύχη να είμαστε δίπλα στην πόλη του Αλμυρού, όπου εδώ και 7 χρόνια γίνεται το τεράστιο πια Los Almyros Fest. Είναι σίγουρα και πολλά που ξεχνάμε (μπάντες, μαγαζιά, φεστιβάλ, και ανθρώπους), και ζητάμε συγγνώμη γι' αυτό, αλλά μπορούμε με σιγουριά να σας πούμε ότι ο Βόλος, και η Θεσσαλία γενικότερα, βράζουν, χαχαχ!

Ποιες είναι οι δυσκολίες που συναντά ένα ελληνικό group του χώρου σας σε μία πόλη σαν τον Βόλο;

Οπωσδήποτε το κοινό είναι πληθυσμιακά λιγότερο από πόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, και σίγουρα, αν και υπάρχει κινητικότητα όπως είπαμε πριν, οι επιλογές είναι λιγότερες. Από την άλλη, η πρόσβαση στα μεγάλα αστικά κέντρα είναι εξίσου δύσκολη για εμάς, όσο είναι και για μια μπάντα από την Αθήνα να παίξει στην Θεσσαλονίκη, οπότε οι δυσκολίες είναι πάνω κάτω παρόμοιες όπου και να είναι η έδρα της μπάντας. Απλά σε μεγάλα αστικά κέντρα, σου δίνεται η ευκαιρία να παίξεις σε μαγαζιά όπως το AN Club, Gagarin, Fuzz, κλπ, και σίγουρα έχει πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο να φανεί το όνομα σου στην αφίσα από τέτοια ιστορικά μαγαζιά. Βέβαια σήμερα οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί με το ίντερνετ, αλλά σίγουρα κάποιες ευκαιρίες περισσότερες η καλύτερες μπορεί να είχαμε αν είχαμε έδρα σε μια μεγαλύτερη πόλη. Και πάλι όμως, και οι 1000 Mods από το Χιλιομοδι ξεκίνησαν, οι VIC από Γιάννενα (και πιο παλιά ως VIC Royal), οι INK ακόμα και σήμερα στην Αλεξανδρούπολη έχουν έδρα. Δεν πιστεύουμε λοιπόν ότι πρέπει οι μπάντες να αποδίδουν τα πάντα μοιρολατρικά στην απόσταση από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Αυτό είναι κάτι δεδομένο, και φυσικά ανάλογα με τις δυνατότητες, τις υποχρεώσεις και τους στόχους του καθενός, είναι κάτι που μπορεί πάντα να αλλάξει με μια απλή μετακόμιση, αν θεωρεί κανείς πως το μόνο που πρέπει να κάνεις για να "γίνεις" είναι να είσαι στην Αθήνα. Για εμάς, η ουσία βρίσκεται στο να δουλεύει κανείς με συνέπεια και με πίστη σε αυτό που κάνει, και να σέβεται πάνω από όλα τη σκηνή και τους ανθρώπους που την απαρτίζουν. Κλείνοντας, για να επιστρέψουμε στην προηγούμενη σας ερώτηση, αν κάποτε κάνουμε τον απολογισμό μας στο τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει καλύτερα για να έχουμε πετύχει περισσότερα, ο λόγος του ότι ζούμε στον Βόλο θα ήτανε εντελώς στον πάτο της λίστας μας.

Ο τελευταίος λόγος δικός σας...

Ευχαριστούμε πολύ για αυτή τη συνέντευξη και ανυπομονούμε να ακούσετε τον καινούριο μας δίσκο! Να είστε καλά και κάπου, κάποια στιγμή, σε κάποιο stage, σίγουρα θα μοιραστούμε κάποιο τελάρο μπύρες (ψέμα μεγάλο, γιατί Alekos doesn't share beer!!). Υποστηρίξτε τις τοπικές σκηνές! Rock on!

Και εμείς σας ευχαριστούμε, καλή συνέχεια.