Από πότε υπάρχουν οι Friend Of Gods και τι ήταν αυτό που σας έκανε να δημιουργήσετε την μπάντα;
Αλόχα! Λοιπόν, οι Friend Of Gods υπάρχουν από τις αρχές του 2012. Αυτό που μας έκανε να δημιουργήσουμε την μπάντα ήταν η ζωτική μας ανάγκη να παίζουμε μουσική. Άλλωστε και οι 3 υπήρξαμε σε άλλα συγκροτήματα στο παρελθόν και από πολύ μικρή ηλικία. Για εμάς η μουσική είναι όπως το φαί, ο ύπνος, το νερό, η αναπνοή. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτή, όσο στερεοτυπικό κι αν ακούγεται ως απάντηση. Επιπλέον, οι Friend Of Gods είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς καταστροφικών εξελίξεων στις προσωπικές μας ζωές. Μια περίοδο όπου πέσαμε και οι 3 πολύ χαμηλά, για το δικό του λόγο ο καθένας. Παράλληλα, τα συγκροτήματα στα οποία παίζαμε τότε, διαλύθηκαν. Άρα βρεθήκαμε χωρίς τρόπο να εκφραστούμε, τη στιγμή μάλιστα, που το είχαμε περισσότερο ανάγκη από ποτέ. Έτσι ξεκίνησαν οι Friend Of Gods. Μάλιστα στις αρχές, δεν λέγαμε “πάμε για πρόβα”, αλλά “πάμε για anger management”. Γιατί πολύ απλά μαζευόμασταν και βαράγαμε τα όργανά μας όσο πιο δυνατά μπορούσαμε, με σκοπό να ξεδώσουμε και να απελευθερωθούμε για λίγο από την τρομερή πίεση που δεχόμασταν.
Πώς προέκυψε το όνομα του συγκροτήματος;
Μεγάλη ιστορία. Έχουμε χρόνο όμως και θα στην πω. Στην αρχή, ξεκίνησε ως φάρσα. Μια πλάκα. Επειδή ο χώρος που κάνουμε πρόβα βρίσκεται στη Φιλοθέη, αποφασίσαμε απλά να το μεταφράσουμε. Άρα… Friend Of Gods. Μετά, όταν άρχισε να σοβαρεύει το πράγμα, είπαμε να το αλλάξουμε. Μας φαινόταν γελοίο. Μέχρι που ένας πολύ καλός φίλος της μπάντας μας εμφάνισε μια ζωγραφιά που είχε κάνει. Αυτή η ζωγραφιά έδειχνε έναν πίθηκο, που φορούσε ένα καπέλο, που έγραφε πάνω “Friend Of Gods”. Αυτό ήταν. Όλα με κάποιο μαγικό τρόπο μπήκαν στη θέση τους και έκτοτε ο πίθηκος έχει γίνει το λογότυπο και σήμα κατατεθέν της μπάντας. Όλοι είμαστε φίλοι ενός θεού, ή τέλος πάντων, αυτού που θεοποιούμε. Θρησκεία, λεφτά, ποτό, σχέση, δουλειά, τηλεόραση, ίντερνετ, κατάσταση, οτιδήποτε. Όλοι μας είμαστε έρμαιοι μπροστά σε αυτά που θεοποιούμε, γιατί μαζί τους νιώθουμε ασφάλεια. Είναι σε αυτή την αναπαυτική κατάσταση όμως, που το μυαλό πεθαίνει και μένουμε στάσιμοι. Μέχρι, κάτι να γίνει, και αυτό που μας κοίμιζε γλυκά - γλυκά, ξαφνικά εξαφανιστεί. Εκεί είναι που τα πράγματα αποκτούν πραγματικό ενδιαφέρον. Εκεί ξυπνάει το μυαλό, αρχίζεις να αμφισβητείς τα πάντα γύρω σου, αλλά και τον ίδιο σου τον εαυτό. Γιατί έχει φύγει η χρυσόσκονη και μένει μόνο η αλήθεια, που πλέον δεν μπορείς να κάνεις πως δεν βλέπεις. Όμως αυτή η δύσκολη και άβολη κατάσταση, αυτή η μάχη που δίνει ο καθένας με τον εαυτό του, οδηγεί στην εξέλιξη. Κι εμείς, ως μπάντα, έχουμε ταυτιστεί με αυτή τη λογική. Δε μας αρέσουν τα αναπαυτικά, δε μας αρέσουν τα στάσιμα, τα δεδομένα και τα σίγουρα. Θέλουμε τα πράγματα να κινούνται και να αλλάζουν συνεχώς, να αμφισβητούμε τα πάντα γύρω μας, να υπάρχει ρίσκο, να δοκιμάζουμε τα όριά μας, να υπάρχει κίνδυνος ρε παιδί μου. Δε μας αρέσει καθόλου να νιώθουμε αναπαυτικά και δε θέλουμε και οι ακροατές να νιώθουν αναπαυτικά όταν μας ακούνε.
Πως θα χαρακτηρίζατε το είδος της μουσικής που παίζετε;
Σίγουρα η βάση είναι το ΜΑΤΗ. Από εκεί και πέρα υπάρχουν κι άλλα στοιχεία που θεωρούμε πως προσθέτουμε πάνω σε αυτό. Κι εμείς ακόμα το ψάχνουμε, άρα δεν έχουμε και μια συγκεκριμένη απάντηση να σου δώσουμε και ευχόμαστε και ποτέ να μην έχουμε. Δε θα θέλαμε ποτέ να ταυτιστούμε με κάποιο συγκεκριμένο είδος και με αυτή τη λογική προχωράμε. Μας αρέσουν οι περίεργες και ξεκούρδιστες μελωδίες, οι αμήχανοι ρυθμοί, τα άμετρα και τα άρυθμα. Μας αρέσει να μπερδεύουμε τους εαυτούς μας πρώτα και κατά συνέπεια τους υπόλοιπους γύρω μας. Και πάνω από όλα ΚΟΠΑΝΑΜΕ. Ό,τι κι αν παίζουμε αυτό δεν αλλάζει. Είτε είναι γρήγορο, είτε είναι αργό, είτε είναι βαρύ, είτε είναι ψυχεδελικό, ό,τι κι αν είναι, εμείς το αντιμετωπίζουμε πάντα το ίδιο. Το ΚΟΠΑΝΑΜΕ. Κατάλοιπα μάλλον, του “anger management” που σου ανέφερα προηγουμένως!
Ποιες είναι οι βασικές μουσικές σας επιρροές;
Είναι πάρα πολλές και δε σταματάνε ποτέ, μιας και κάθε μέρα ανακαλύπτουμε και μια καινούρια μπάντα. Γενικά αγαπάμε τη μουσική πολύ όπως σου είπα, και δεν έχουμε σταματήσει να την ψάχνουμε, αφού και το υλικό που υπάρχει εκεί έξω είναι… ΑΠΕΙΡΟ. Θα αναφέρουμε όμως κάποιες βασικές επιρροές. Πρώτα απ’ όλα Mr. Bungle και ιδιαίτερα ο δίσκος California. Ο πειραματισμός και η ατμόσφαιρα που έβγαζε αυτή η μπάντα, ήταν πραγματικά ανεπανάληπτη. Faith No More, Melvins, The Dillinger Escape Plan, Tool, King Crimson και Captain Beefheart επίσης για τους ίδιους λόγους. Ύστερα υπάρχουν μπάντες όπως οι Bad Brains, The Chariot, Dead Kennedy’s, Black Flag, Nirvana, Motorhead, RHCP. Μπάντες που ανεξάρτητα με το είδος μουσικής που παίζανε, επιδείκνυαν μια ωμή, δυνατή “in your face” ενέργεια που μας αρέσει τρελά. Αυτές τις δύο αξίες (πειραματισμό & ενέργεια) προσπαθούμε να αναμείξουμε κι εμείς, προσθέτοντας φυσικά και κάτι δικό μας.
Από υλικό, υπάρχει κάτι έτοιμο;
Ο πρώτος μας δίσκος μιξάρεται, για 3η φορά, αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Λέγεται “Mad Music For The Apes” και αποτελείται από 10 κομμάτια γεμάτα “αίμα, δάκρυα και ιδρώτα”, όπως λέει κι ο αγαπημένος μας Σάκης. Λογικά η κυκλοφορία του προβλέπεται στις αρχές του 2015, αλλά μπορεί να σκάσει και νωρίτερα. Ο λόγος που δώσαμε αυτόν τον τίτλο ήταν γιατί ακριβώς δεν ξέραμε τι να απαντήσουμε στην ερώτηση “Τι μουσική παίζετε;”. Έτσι θεωρήσαμε πως είναι ένας καλός τρόπος να συστηθούμε στον κόσμο. Επιπλέον είχαμε πάρα πολλά νεύρα όταν τον γράφαμε και έχουμε και για λογότυπο έναν πίθηκο. Άρα… Τώρα μπορεί κανείς να ακούσει σε μορφή demo, τρία από αυτά τα κομμάτια (Arrow, Ve Lia, Parade Of Feelings) αλλά και να δει ένα live video clip για το κομμάτι 33point33, στις σελίδες μας στο facebook, soundcloud, youtube, reverbnation και bandcamp. Αλλά θα προτιμούσαμε, να έρθετε να μας δείτε από κοντά σε κάποιο live.
Ποια είναι τα όνειρα των Friend Of Gods όσον αφορά το μέλλον της μπάντας;
Προς το παρόν να συνεχίζουμε να υπάρχουμε, να παίζουμε μουσική, να δημιουργούμε και να ξεδίνουμε. Είναι δύσκολο να κρατηθεί μια μπάντα κι εμείς τουλάχιστον έχουμε τεράστιο σεβασμό προς μερικές που έχουν αντέξει το χρόνο, ανεξάρτητα με το αν μας αρέσει αυτό που παίζουν. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως δεν έχουμε στόχους. Θυσιάζουμε πάρα πολλά από τις ζωές μας για να κάνουμε αυτό που κάνουμε, αλλά θέλουμε το κεφάλι μας να είναι στη θέση του, όσον αφορά το “γιατί το κάνουμε;”. Με άλλα λόγια δεν έχουμε εμπορικούς στόχους, αλλά περισσότερο καλλιτεχνικούς και προσωπικούς. Θέλουμε να βελτιωνόμαστε ως μουσικοί, να εκφραζόμαστε και να επικοινωνούμε καλύτερα, να παίζουμε πιο δεμένα και δυνατά live. Από τώρα σκεφτόμαστε και γράφουμε για το δεύτερο μας album, ψάχνουμε τρόπους για να παίζουμε και εκτός Ελλάδος και θέλουμε να το πάμε όσο πιο μακριά πάει, όχι με ιδιαίτερη έμφαση στο “που πάμε”, αλλά μόνο και μόνο για το… “πάμε”. Αν καταφέρουμε βέβαια κάποια στιγμή να ζούμε κι από αυτό θα ήταν πραγματικά όνειρο! Δεν την παλεύουμε στις δουλειές μας!
Η επαφή σας με άλλες μπάντες πως είναι;
Πολύ καλή. Υπάρχει πολύ δυνατή σκηνή στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή και το κυριότερο είναι πως υπάρχει ένα έντονο κλίμα αλληλουποστήριξης και ευγενούς ανταγωνισμού που μόνο καλό μπορεί να κάνει σε όλους. Και πραγματικά υπάρχουν πολλές καλές μπάντες εδώ πέρα. Έχουμε φτάσει σε σημείο τα ipod μας να είναι γεμάτα μόνο με ελληνικές μπάντες, κάθε είδους. Υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις μέσα σε όλο αυτό αλλά το πρόσιμο που μένει στο τέλος είναι θετικότατο. Και σε γενικές γραμμές τα πάμε καλά και είμαστε φίλοι με όλους. Γιατί είναι όλοι θεοί. Κι εμείς είμαστε ο φίλος τους. Το’ πιασες έτσι;
Στη συναυλία ποιου group από Ελλάδα η όχι θα θέλατε να κάνετε support;
Δύσκολη ερώτηση. Τι να σου πούμε; Σε όλα! Γενικά μας αρέσουν τα live πολύ. Aν ρωτήσεις και τους τρεις μας θα πάρεις την ίδια απάντηση. Το live είναι για εμάς ο καλύτερος τρόπος διασκέδασης, είτε παίζουμε - είτε όχι. Για να σου απαντήσουμε θα σου πούμε το απόλυτα ιδανικό σενάριο, που έχουμε συζητήσει και μεταξύ μας αρκετές φορές, γελώντας πάρα πολύ μόνο και μόνο στην ιδέα. Θέλουμε να ανοίξουμε για τους Motorhead ρε παιδί μου. Δυσκολάκι λες ε; Ε, ναι το ξέρουμε αλλά θέλουμε να καπνίσουμε τσιγάρα και να πιούμε whiskey με τον έναν και μοναδικό Lemmy. Πραγματικά τον αγαπάμε αυτόν τον άνθρωπο, και κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να γίνουμε κι εμείς σαν αυτόν όταν φτάσουμε τα 60.
Κλείστε αυτή τη συνέντευξη όπως θέλετε.
18 Οκτωβρίου παίζουμε στο Death Disco για την ενίσχυση των Ιατρών Χωρίς Σύνορα.
19 Οκτωβρίου παίζουμε στο Six Dogs παρέα με τους Amniac. 8 Νοεμβρίου παίζουμε στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, στα πλαίσια του 24 στο τετράγωνο festival.
Βάλτε τα καλά σας, κι εμείς θα βάλουμε τα δυνατά μας.
Και μη χάνεστε γενικά:
http://www.reverbnation.com/friendofgods?profile_view_source=header_icon_nav
https://soundcloud.com/freddy-ofgods
http://www.youtube.com/channel/UCIfktT1Ce6yFzeuxCFPchTg
4riendofgods@gmail.com
Παιδιά ευχαριστούμε για την κουβέντα, καλή συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου