Δώστε μας ένα παρουσιαστικό της μπάντας.
Οι Εnvy Never Dies δημιουργήθηκαν στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2004. Αποτελούμενοι από εναλλασσόμενα κατά καιρούς μέλη με διαφορετικά μουσικά ακούσματα και εμπειρίες, χρειάστηκαν ένα σεβαστό χρονικό διάστημα για να αποκρυσταλλώσουν τον ήχο και τη σύνθεσή τους. Στη σημερινή του μορφή το σχήμα αποτελείται από τους: Kaisos (guitars,voice), Δημητρα Φλούδα (keys,sounds,vocals), Ναταλία Χατζή (bass, voice), Λεωνίδας Πάσιος (drums).
Ποιες είναι οι επιρροές σας ?
Ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικά ακούσματα, η τομή όμως τελικά βρίσκεται στο “Σκοτεινό ήχο της δεκαετίας του '80” άλλα και στα post punk ξεσπάσματα συγκροτημάτων του '90 όπως οι Sonic Youth και οι Pixies.
Με τι θέματα διαπραγματεύονται οι στίχοι σας ?
Στιχουργικά ο δίσκος φέρει μια ανανεωτική αντίληψη σε παλιά, γνωστή θεματική: έρωτας, θάνατος, πάθη, φαντασία.
Ας πάμε στην πρώτη ομώνυμη δουλειά σας, τι πρέπει να ξέρουμε γι' αυτή ?
Στην παραγωγή δόθηκε πολύ μεγάλη προσοχή και διατέθηκε ο χρόνος, ο κόπος και τα μέσα για να παρουσιαστεί όπως ακριβώς θέλαμε.
Δεν έγιναν εκπτώσεις πουθενά. Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τους παραγωγούς μας Πάνο Ανδρέου, Θοδωρή Ζευκίλη και Άρη Χρήστου για τη συμβολή τους στο τελικό αποτέλεσμα.
Η συνεργασία μαζί τους χαρακτήρισε όχι μόνο την παρούσα κυκλοφορία αλλά και την περαιτέρω πορεία μας.
Τι σκέφτεστε για το μέλλον της μπάντας ?
Η απήχηση της δουλειάς μας και οι κριτικές που λαμβάνουμε μας δίνουν ώθηση να προχωρήσουμε και να βελτιώσουμε αυτό που κάνουμε, ειδικά εφόσον περνάμε καλά και εμείς οι ίδιοι με αυτό.
Μέσω της δισκογραφικής μας απόπειρας αισιοδοξούμε στη διεύρυνση του κοινού μας και του κοινού εν γένει του συγκεκριμένου είδους μουσικής στην Ελλάδα, ενώ ευχόμαστε να συμβάλλουμε έστω και ελάχιστα σε αυτό που ονομάζεται Ελληνική Ανεξάρτητη Σκηνή.
Ποια είναι η άποψη σας για την Ελληνική σκηνή; Πόσο δύσκολο είναι για μια μπάντα να ξεπεράσει τις δυσκολίες των καιρών μας και να αναδειχθεί ?
Η Ελληνική Σκηνή αν και έχει να παρουσιάσει πολύ αξιόλογους εκπροσώπους, έχει την ατυχία να προσπαθεί να επιβιώσει σε μία χώρα που επικρατεί η εξής αντίφαση: αφενός η ύπαρξη ενός απίστευτου πολιτιστικού πλούτου, αφετέρου η αντιμετώπιση της μουσικής αποκλειστικά ως “διασκέδασης”.
Πάντα υπήρχαν προβλήματα στην ανάδειξη των ελληνικών group που ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος τουλάχιστο σε εθνικό επίπεδο.
Γι' αυτό και το ιδανικό είναι να μην το βλέπει κανείς κοντόφθαλμα, αλλά να ανοίγεται και στη Διεθνή αγορά, πράγμα το οποίο είναι σαφές ευκολότερο χάρη στο διαδίκτυο.
Παρά τις αντιξοότητες, προτιμάμε να βλέπουμε τη φωτεινή πλευρά των πραγμάτων και να ελπίζουμε πάντα για το καλύτερο σε όλους τους τομείς.
7. Ποιες μπάντες έχετε σε εκτίμηση τόσο από την Ελληνική όσο και από την παγκόσμια σκηνή ?
Sonic Youth, Pixies,Tool, PJ Harvey, Ziggy Was, Τρύπες, Closer, Ramones, Cure, Smiths...
Τι σας αγχώνει περισσότερο; Η σκηνή ή το στούντιο ?
Η σκηνή είναι διασκέδαση το στούντιο δουλειά...
Κλείστε τη συνέντευξη όπως εσείς επιθυμείτε ...
Σε αυτούς τους μάλλον περίεργους καιρούς που ζούμε, προτείνουμε στους μουσικούς να μην αποθαρρύνονται και να κυνηγούν τα όνειρα τους. Θεωρούμε ότι το πραγματικό ταλέντο πάντα αναγνωρίζεται.
Ακόμη και αν αυτό δε γίνεται στην έκταση που θα επιθυμούσε ο καθένας μας σημασία έχει ότι κάνουμε να μην αντανακλά στην περιρρέουσα μιζέρια αλλά αντιθέτως να δίνει και σε άλλους μια θετική και υγιή διέξοδο έκφρασης όπως η μουσική.
Ευχαριστούμε και καλή συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου