ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ BAD BID

 

 

 

 

 

Απαντά ο Χρήστος Κρητικός, κιθάρα/φωνή/μαέστρος στους Bad Bid.

 

 

 

Μπορείτε να μας δώσετε ένα ιστορικό των BAD BID ?

 

 

 

Οι Bad Bid ξεκίνησαν να στήνονται αρκετά νωρίς, υπήρχαν σαν ιδέα από τότε που διαλύθηκε η παιδική μου μπάντα (One Big Stag) και έψαχνα απεγνωσμένα μέλη από το 2ο κιόλας έτος, ενώ παράλληλα έπαιζα με τους No Profile και τους FunDraCar. Στόχος ήταν η δημιουργία μίας μπάντας που θα συνδύαζε πολυφωνικές μελωδίες από πνευστά και έγχορδα με ένα εναλλακτικό σκα/πανκ ροκ.

Μέλος με το μέλος, μαζευτήκαμε, μία ξεχωριστή ιστορία για καθένα. Εν συντομία, προβάραμε με μία σαξοφωνίστρια και έναν ντράμερ, πήραμε για τρομπέτα τον Σακ που μόλις είχε φύγει από τους Σκανοντρόπο, δοκιμάσαμε για βιολί τον φίλο/συμφοιτητή Βαγγέλη και μας άρεσε η ιδέα, έφυγε ο ντράμερ, η σαξοφωνίστρια εξαφανίστηκε, βάλαμε δεύτερο βιολί μία κοπέλα, δοκιμάσαμε ένα κόρνο, μας συνέστησε έναν τρομερό μπασίστα που ταίριαξε τέλεια, τον Γιώργο 'Ελληνα (είναι το επίθετό του), το κόρνο δεν έκατσε, δοκιμάσαμε κι άλλους ντράμερ που δεν, είδαμε ότι ψήνεται ένας ντράμερ που είχα εξαίρετη συνεργασία στο λύκειο, ο Νίκος Τσαμασίρος (Carbonated Lemonade, Written Failure, Malparidos) και περιμέναμε 3 μήνες να τελειώσει τον στρατό.

Τελείωσε το στρατό και είχαμε μία μπάντα πλήρη. Χωρίς όνομα μέχρι το πρώτο λάηβ, χωρίς ονόματα στα κομμάτια μέχρι το 7ο λάηβ (τα λέγαμε Μεγάλο, Γρήγορο, Καινούριο1, Καινούριο2 και στο Καινούριο3 αλλάξαμε πολιτική).

Ο σαξοφωνίστας των One Big Stag, τελείωνε τις σπουδές του στην Σκωτία και στις διακοπες του συμμετείχε στις συναυλίες. Όταν τελείωσε το 2011 και επέστρεψε στην Ελλάδα έγινε πλέον φουλ τάημ μέλος.

Αλλάξαμε δύο βιολονίστριες για να καταλήξουμε στην Στέλλα, την μόνη που επέζησε το φαινόμενο Bad Bid και συνεχίζει ακόμα. Λίγο μετά, ένας νεαρός οπαδός και εξαίρετος μουσικόσυνθέτης, o Δημήτρης Αθανασόπουλος (OneMan'sNoise, Lost for Words, Deaf Maestro, One and a half circle) ήρθε να γεμίσει ό,τι κενό υπήρχε κάνοντας δεύτερα φωνητικά και παίζοντας μελλόντικα και ματαλλόφωνο.

Έτσι έκλεισε η αρχική οχτάδα. Παίξαμε πολλά λάηβ τη χρονιά 2010-2011, διεκδικήσαμε μία θέση στο ασταθές ελληνικό μουσικό στερέωμα και είχαμε την τιμή να ανοίξουμε τους Streetlight Manifesto αλλά περισσότερο να μοιραστούμε την σκηνή με πολλές αξιόλογες ελληνικές μπάντες. Διόρθωση: πάνω από όλα ήρθαμε κοντά, γίναμε παρέα, ε'ιδαμε ότι περνάμε τέλεια όλοι μαζί.

Η αρχική οχτάδα μπήκε στο στούντιο και ξεκίνησε να γράφει το ντεμπούτο άλμπουμ των εννέα τους κομματιών ξέροντας ότι η ολοκλήρωσή του θα βρει δύο από τα μέλη στο εξωτερικό και εκτός της μπάντας. Ο Νίκος Τσαμασίρος και ο Δημήτρης θα έφευγαν για σπουδές στο εξωτερικό. Η συνεισφορά τους ήταν ανεκτίμητη και είναι τα πρώτα μέλη που και ας έφυγαν, παρέμειναν στο λάην απ, απλά εκτός σκηνής.

Ο νέος νεαρός που μπήκε στη θέση του Νίκου πίσω από τα τύμπανα ήταν ο Κώστας Παπαθανασόπουλος (Ηymn of the Fallen, Οne and a half circle), φίλος της μπάντας από πολλές μεριές και εξαίρετος τυμπανοκρούστης.

Τα λάηβ συνεχίστηκαν, το άλμπουμ τελείωσε μετά από ένα χρόνο και κάτι στα Artracks Studios κάτω από την επίβλεψη του Άλεξ Μπόλπαση, φίλου και τρομερού παραγωγού. Η δυναμική εφτάδα που παίζει τα τελευταία 2 χρόνια είναι ο Χρήστος Κρητικός (κιθάρα/φωνή), Ο Γιώργος Έλληνας (μπάσο/δεύτερα φων.), ο Γιώργος Ζαφειρόπουλος (Ζαφ) (σαξόφωνο/δεύτερα φων.), ο Αλέκος Σακελαρίου (Σακ) (τρομπέτα), η Στέλλα Φινέ (βιολί/δεύτερα φων.), ο Βαγγέλης Πουρναράς (βιολί) και ο Κώστας Παπαθανασόπουλος (τύμπανα/τεράστιο επίθετο).

Ο Νίκος Τσαμασίρος έχει επίστρέψει στην χώρα και κάνει ήχο, φώτα, βίντεο, οδήγηση, ψυχαγωγία στους Bad Bid, και όλοι μαζί έχουμε κάνει μία σειρά από χιουμοριστικά βίντεο - βίντεοκλιπ, με την βοήθεια των Γιώργου Μουφάτσα Αθανασίου, Αλέξανδρου Παπαθανασόπουλου και Δημήτρη Μαυροφοράκη. Η φετινή χρονιά μας έχει πάει εξαίρετα με το να ανοίγουμε τους Flogging Molly, μετά να ανοίγουμε τους Dub Pistols, μετά να κάνουμε ένα απροσδόκητα πετυχημένο release party για το ντεμπούτο μας, και μετά να κάνουμε αξέχαστα λαηβ εντός και εντός Αθηνών.

 

Ηχητικά που θα πρέπει να σας κατατάσουμε ?

 

 

Δεν είναι ανάγκη να μας κατατάξετε κάπου, κάποιοι στη μπάντα είμαστε κομπλέξικά ανένταχτοι. Αλλά παρθενογένεση δεν υπάρχει άρα, τα είδη που διακρίνονται στη μουσική μας είναι progressive ska folk punk.

 

Το σχήμα είναι πολυμελές, συν-δημιουργείτε ένα τραγούδι ή γράφετε ξεχωριστά ?

 

 

Ο πρώτος δίσκος έχει κιθάρα μπάσο ντραμς γραμμένα από τους τρεις αντίστοιχα, με βάσεις κομματιών που μπορεί να είχα από το λύκειο. Οι ενορχηστρώσεις γίνονταν κυρίως από εμένα καθώς πρέπει να υπάρχει ένας μαέστρος για να ξημερώσει όπου υπάρχουν πολλοί κοκόροι. Προφανέστατα όλα συζητιόντουσαν πολλές φορές για να καταλήξουμε στην τελική μορφή. Έπρεπε κάθε μέρος να αρέσει σε 8 άτομα.

Στα καινούρια κομμάτια που γράφουμε είμαστε χαρούμενοι να μπαίνουμε σε ένα σπιτάκι στο Μεταξουργείο και να γράφουμε όλοι μαζί. Παίρνει ώρα αλλά είναι πιο διασκεδαστικό από το να πάμε σινεμά.

 

 

Όταν το 2011 ξεκινήσατε την δημιουργία του ντεμπούτου σας άλμπουμ που κυκλοφόρησε αρχές του 2013, τι είχατε στο μυαλό σας ? Εκπληρώθηκε η αρχική σας πρόθεση στο τελικό αποτέλεσμα ?

 

 

Όταν μπήκαμε στο στούντιο, τα κομμάτια ήταν ήδη υπερπλήρη. Καμία νέα ιδέα δεν προστέθηκε, και ό,τι γράφτηκε έβγαινε ακριβώς έτσι στις συναυλίες με το τότε λάην-απ. Ούτε έξτρα φωνές, ούτε έξτρα πνευστά ούτε 3 διαφορετικές κιθάρες (υπάρχουν ένα δύο σημεία που ο Μπόλπασης μας έβγαλε σουγιά και αναγκαστήκαμε να έχουμε κάποια έξτρα αλλά μιλάμε για 10'' σε ένα δίσκο 40').

Το αποτέλεσμα επομένως ήταν ακριβώς αυτό που περιμέναμε, αν εξαιρέσεις ότι δεν ξέραμε ότι μπορούσε να μιξαριστεί τόσο καλά αυτό το χάος. Είχαμε ξεκάθαρο το κόνσεπτ "Bad Bid" αποτυπωμένο σε 9 κομμάτια που θα μας συγκινούν όποτε τα ακούμε όσα χρόνια και ας περάσουν.

 

 

Ποια είναι τα όνειρα των BAD BID όσον αφορά το μέλλον της μπάντας ?

 

 

Να κάνουμε αυτό που κάνουμε και να περνάμε πάντα λίγο καλύτερα έτσι. Δεν είμαστε επαγγελματίες μουσικοί, από αλλού θα ζούμε πάντα, δεν μας νοιάζει να μας πάρει η Epitaph ή η Fat Records, δεν περιμένουμε με αυτά που παίζουμε να μαζέψουμε 1000δες στο ΟΑΚΑ, δεν θα χάσει κάποιος στην Νέα Ζηλανδία να μην ακούσει ποτέ τη μουσική μας. Έχουμε κάποια πράματα να πούμε και τα λέμε επειδή αυτό είναι το υγιές. Αν αύριο μεθαύριο ένα πιτσιρίκι που μας ακούει αρπάξει μια κιθάρα και αρχίσει και κείνο να φωνάζει, δεν χρειαζόμαστε τίποτα παραπάνω να πετύχουμε.

 

Υπάρχει νέο υλικό ?

 

 

 

Υπάρχει νέο υλικό, και εκτός των συναυλιών που έχουμε αρχίσει και το παίζουμε, σκοπεύουμε να αποτυπώσουμε και ένα EP από Σεπτέμβρη.

 

Κατά την γνώμη σας ποια είναι τα θετικά και τ' αρνητικά χαρακτηριστικά της Ελληνικής σκηνής ?

 

Η Ελληνική σκηνή πάει και έρχεται. Είμαστε 11.000.000, το ποσοστό που θα γκρινιάζει με δημιουργικό τρόπο και χαμόγελο πάντα θα είναι μικρό. Το θετικό είναι ότι όσοι το κάνουν πέραν της εφηβικής έντασης και συνεχίζουν μετά τα 20, το κάνουν όσο πιο ποιοτικά μπορούν, επενδύοντας πολύ χρόνο, χρήμα και ενέργεια, κάτι που απαιτεί ένα καθημερινό άλμα πίστης. Το αρνητικό είναι ότι οι μπάντες γκρινιάζουν για τον λίγο κόσμο και ονειρεύονται άλλες χώρες που έχουν σκηνή κτλ κτλ. Εδώ είναι, εδώ έγιναν αυτοί που είναι, για εδώ φωνάζουν, ας αγαπήσουν αυτό που έχουν και θα το δουν να μεγαλώνει.

 

 

 

Κλείστε αυτή την συνέντευξη με όποιο τρόπο θέλετε...

 

 

Είμαστε οι Bad Bid, κάνουμε αυτό που κάνουμε και θα περνάμε πάντα λίγο καλύτερα έτσι.