ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ COLD I

Πώς δημιουργήθηκαν οι Cold i και ποια η μέχρι τώρα πορεία σας;

Φώτης: Παιδιά καλησπέρα και ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση.. Οι cold I δημιουργήθηκαν τον Μάρτιο του 2015 από τον Άγγελο, τον Μήτσο, τον Φώτη και τον Χρήστο. Η σύσταση της μπάντας παραμένει η ίδια από τότε. Από το 2015 έχουμε κυκλοφορήσει ένα e-single , και δύο LP, τον ‘’Κακό άνεμο’’ το 2016 και τα ‘’Άνθη γκρεμού’’ το 2018. Κατά την διάρκεια αυτών των ετών έχουμε παίξει αρκετές συναυλίες σε διάφορες πόλεις της ελλάδας και κυρίως στην Αθήνα που είναι τώρα ο τόπος διαμονής μας.

Μήτσος: Τον Φώτη τον γνώριζα από παλιότερα από την diy σκηνή αλλά δεν είχαμε ιδιαίτερες επαφές, τον Άγγελο δεν τον γνώριζα καθόλου κ τον Χρήστο τον ξέρω από πάρα πολύ παλιά απ' τον Βόλο, κάναμε παρέα κ τζαμάραμε στο στούντιο της κατάληψης, η χημεία του rhythm section υπήρχε από παλιά. Εκείνη την περίοδο βρεθήκαμε όλοι στην Αθήνα και ο Φώτης έψαχνε μανιωδώς να συνθέσει ένα συγκρότημα τέτοιου ύφους και μας έφερε σε επαφή.

Πως προέκυψε η ονομασία του συγκροτήματός σας;

Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ιστορία πίσω από το όνομα, ψάχναμε την περίοδο που ήδη κάναμε κάποιες πρόβες ένα όνομα που να καλύπτει και τους τέσσερις του συγκροτήματος. Την τελική λύση για το όνομα την έδωσε ένας φίλος, ο Πανοραμόν, κατά την διάρκεια πρόβας που στιγμιαία παραποίησε ένα παρόμοιο όνομα που είχαμε σκεφτεί και κατευθείαν είπαμε σχεδόν όλοι αστραπιαία ότι αυτό θα είναι το όνομα του συγκροτήματος.

Πως θα χαρακτηρίζατε τον ήχο σας;

Μήτσος: Ο ήχος μας θα έλεγα ότι κυμαίνεται σε υγρά σκοτεινά darkwave  σοκάκια, σε ηλιόλουστους newwave ανθόκηπους και σε πανκ νυχτοπερπατήματα στο κέντρο της Αθήνας.

Φώτης: Το στυλ που παίζουμε είναι καθαρό post-punk. Μπορεί κάποιος σε ορισμένα τραγούδια μας να αναγνωρίσει και άλλα είδη όπως dark-wave αλλά στο όλο αν το δει κάποιος-α πιστεύω ότι είναι post-punk, τύπου chameleons κτλ.

Ποιες είναι οι μπάντες και οι καλλιτέχνες από τους οποίους έχετε επηρεαστεί περισσότερο;

Μήτσος: Προσωπικά με επηρεάζουν μπάντες κ όχι καλλιτέχνες! Μ' αρέσει η συλλογική δουλειά  περισσότερο, είναι πιο όμορφο να βάζει κάθε μέλος το στοιχείο του στη μπάντα, δεν θα επεκταθώ πολύ αλλά θα πω από Bauhaus, new model army, musta paraati, paraf, dobri isak μέχρι rudimentary peni και amebix.

Χρήστος: Η μουσική, από τα παιδικά μου χρόνια, ήταν ο καλύτερος μου φίλος.. Πάντα στα δύσκολα καταφύγιο μου ήταν οι μελωδίες και οι στίχοι… κάτι που ισχύει ακόμη και σήμερα (και για πάντα, όπως φαίνεται..) Από garage και progressive rock έως metal, από Punk έως blues.. Σίγουρα κάποιες μπάντες, σημαδεύουν τη ψυχή σου και σε στιγματίζουν για όλη σου τη ζωή.. αυτές που τα μελή τους έγιναν οι «κολλητοί» σου, που έγιναν η οικογένεια σου. Είναι δύσκολο να διαλέξεις από ακούσματα μιας ολόκληρης ζωής, αλλά αναπόφευκτα κάποια κυριαρχούν  και επηρεάζουν τη δημιουργικότητα σου και τις εμπνεύσεις σου… Πρώτοι στη λίστα είναι οι Cure, οι Joy Division, οι Sound και οι Christian Death. Όσον αφορά καλλιτέχνες, ο Stephen Morris με το απλό και έξυπνο παίξιμο του υπήρξε έμπνευση για πολλούς… Κάποιοι από τους drummers των Cure, όπως ο Lol Tolhurst και ο Andy Anderson κατάφεραν να περάσουν στις «μουσικές μου φλέβες» και να με επηρεάσουν με τον τρόπο που προσεγγίζουν το groove. Minimal παίξιμο και ουσιαστικό…

Φώτης: Από τη εφηβεία, 15-16, άκουγα φουλ πανκ..sex pistols, dead Kennedys κτλ...συνέχισα με chaos u.k, blitz, G.B.H, και λίγο πιο μετά με Crass, conflict, oi polloi, sub humans ταυτόχρονα ξεκίνησα να ακούω και ελληνόφωνο πανκ.. Πάντα όμως ταυτόχρονα άκουγα και Cure.. τεράστια πώρωση.. ακόμα και σήμερα.. Ξέρεις υπάρχει συγκεκριμένη κατηγορία.. ’’είναι Curas’’ λένε συχνά.. Επιπλέον πριν από καμιά 15ετία ξεκίνησαν να μου αρέσουν πολύ οι Christian death (με Rozz) και οι Πολωνοί Siekera, οι Δανοί Ads, οι Άγγλοι The Mob και αλλοι της μετά-πανκ και γκοθο-πανκ σκηνής...

Από που αντλείτε συνήθως τις μουσικές σας εμπνεύσεις, όταν γράφετε μουσική;

Φώτης: Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο.. Σίγουρα για τους στίχους επηρεάζομαι από την πόλη που ζω (Αθήνα) όταν την περπατάω ή βγαίνω βόλτα με το μηχανάκι ώστε να την ζήσω-‘’ρουφήξω’’ ώρες συνήθεις ή ‘’άκυρες’’ και σε ασυνήθιστες γειτονιές.. Ακόμα πιστεύω ότι επηρεάζομαι ασυνείδητα από βιβλία ποίησης που διαβάζω από εφηβική ηλικία (Edgar a.Poe, Arthur Rimbaud, Sylvia Plath, Κατερίνα Γώγου, Λειβαδίτη, Καββαδίας)..

Μήτσος: Σίγουρα τα προσωπικά βιώματα είναι πολύ βασική έμπνευση αλλά σίγουρα και το ότι συμβαίνει γύρω μας, στο φιλικό περιβάλλον και γενικά, η έμπνευση μας έρχεται από τα "κάτω" για να τα φέρουμε στην επιφάνεια, όχι μόνο στιχουργικά αλλά και μουσικά.

Κυκλοφορήσατε μέσα στο 2018 την νέα σας δισκογραφική δουλειά με τίτλο Άνθη Γκρεμού, θα θέλαμε να μας πείτε περισσότερα.

Μήτσος: Τα Άνθη γκρεμού είναι μια δουλειά για την οποία είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που βγήκε όπως έπρεπε παρ' όλες τις δυσκολίες. Μέσα του υπάρχουν 6 άνθη που μεγάλωσαν μέσα μας κ μέσα στο στούντιο και θεωρήσαμε πως μπορούν να σταθούν αξία μόνα τους σαν δισκογραφική δουλειά ο κύριος Κ μας φιλοξένησε για ακόμη μια φορά στο studio Νήπιο και δουλέψαμε μαζί και τον ευχαριστούμε γ' αυτό.

Σε τι διαφέρει από το άλμπουμ Κακός Άνεμος του 2016; Όχι τόσο από πλευράς παραγωγής, όσο από συνθετικής απόψεως.

Μήτσος: Μ' αρέσει που ρωτάς. Τα Άνθη γκρεμού είναι συνθετικά η συνέχεια του Κακού ανέμου. Το τελευταίο κομμάτι του πρώτου lp το ‘’Πότε’’ το βάλαμε τελευταίο επίτηδες. Θεωρήσαμε πως είναι συνθετικά ο δρόμος τον οποίο θα ακολουθήσουμε για την επόμενη δουλειά μας, τα Άνθη δηλαδή. Έχει διάφορες ναι. Εξελιχθήκαμε παιχτικά κ η ζύμωση μεταξύ μας σαν άτομα έφερε το αποτέλεσμα του δεύτερου lp.

Φώτης: Είναι σίγουρα κάτι διαφορετικό από τον πρώτο δίσκο μας. Τα ‘’Άνθη γκρεμού’’ είναι συνθέσεις πιο μελωδικές, με πιο λυρικούς στίχους. Επιπλέον, και πιο κοντά σε ένα ύφος στο οποίο εξελίσσεται/κατασταλάζει η μπάντα νομίζω, που είναι λιγότερο πανκ κ ακόμα περισσότερο post-punk.

Ποια είναι τα άμεσα σχέδια σας;

Καινούργια τραγούδια σίγουρα, κάποια λαιβ κ με το καλό νέα δισκογραφική δουλειά.

Πως βλέπετε την Ελληνόφωνη σκηνή σήμερα;

Φώτης: Υπάρχει αρκετός κόσμος που παίζει μουσική, και σε διάφορα στυλ μουσικά, η αλήθεια μου είναι ότι δυσκολεύομαι πολύ όμως να βρω κάτι που να με πωρώνει.. Ψάχνω πάντα να βρίσκω ενδιαφέρον και με ‘’βάθος’’ στίχο κ μετέπειτα την μουσική σαν παίξιμο, σαν τεχνική.. Ξεχωρίζω ελάχιστα συγκροτήματα που μου το προκαλούν αυτό κ πολλές φορές δεν είναι από το ίδιο με το δικό μας στυλ..

Μήτσος: Πολύ καλά θα έλεγα, βγαίνουν μπάντες παίζοντας διάφορα είδη μουσικής. Τα τελευταία χρόνια δεν μπορώ να κρύψω ότι έχει γίνει πολύ γνωστό το post punk αγγίζοντας τα όρια της μόδας! Είναι πολύ ευχάριστο ότι κόσμος από εξωτερικό δείχνει πολύ ενδιαφέρον για τις ελληνικές μπάντες δίνοντας ευκαιρίες για συναυλίες στο εξωτερικό. Το χειρότερο όλων είναι η σύγχυση που υπάρχει στο diy, πλέον κανέναν δεν τον νοιάζει αν μια μπάντα παίζει σε μαγαζιά η όχι., δεν ξέρω ίσως τους αρέσει τα φώτα τα εκθαμβωτικά και τα ψηλά stage. Το diy γεννήθηκε σε αυτοοργανωμένους χώρους κ καταλήψεις και όχι σε μαγαζιά με αφεντικό πίσω από ταμειακή, πορτιέρηδες και backstage. Τα μαγαζιά αυτόματα διαχωρίζουν το κοινό από τη μπάντα λες και η μπάντα είναι τίποτα διαφορετικοί άνθρωποι με ιδιαίτερες δυνάμεις. Όχι! είμαστε μεροκαματιάρηδες που κυκλοφορούμε με λεωφορεία, κατεβαίνουμε στις πορείες και είμαστε το ίδιο σκατά όπως όλος ο κόσμος.

Υπάρχουν κάποιες εγχώριες μπάντες που πιστεύετε ότι αξίζουν την προσοχή μας; 

Χρήστος: Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μεγάλη όρεξη και έμπνευση για μουσική, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών συγκροτημάτων! Ένα πρώτο όνομα που μου έρχεται αβίαστα στο μυαλό είναι οι Ghostland. Έχουν μπει βαθιά στο ύφος της new wave/dark μουσικής και έχουν κάνει πολύ αξιόλογη δουλεία.. 

Μήτσος: Σίγουρα! Οι ghostland είναι μια από τις μπάντες που με αρέσουν πολύ, οι chaincult,πολύ δυνατοί και έχουν έχουν κάνει πολύ δυναμικό ξεκίνημα σε Ελλάδα και εξωτερικό, Σκοτοδίνη είναι επίσης μια μπάντα η οποία ξεχωρίζει, Ακόμα οι Αρχή του τέλους οι οποίοι είναι πολύ δημιουργικοί και συνεχίζουν να δημιουργούν υπογείως μετά από την πολύχρονη πορεία τους και τέλος οι Χωρίς οίκτο που έχουν έναν τόσο ωραίο τσαμπουκά που πάει καιρός τώρα που έχω να το νιώσω αυτό από νέα μπάντα.

Ευχαριστούμε για τη συνέντευξη, κάτι τελευταίο;

Να στε καλά, και εμείς σας ευχαριστούμε για την καλή σας πρόθεση. Στην συνέντευξη-συζήτηση συμμετείχαμε τα ¾ της μπάντας πλην του Vostron που παίζει κιθάρα και είναι λίγο πιο ‘κλειστός’ σε θέματα συνεντεύξεων κτλ.. Και άμα έρθετε σε κάποιο live μας να έρθετε να χαιρετήσετε και να γνωριστούμε και από κοντά. Τέλος θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την ανεξάρτητη Scarecrow records και την We dont fight it records.

Καλή συνέχεια.