ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ATROCITY PIONEER

Να ξεκινήσουμε με ένα σύντομο βιογραφικό των Atrocity Pioneer.

 
Η μπάντα δημιουργήθηκε στα τέλη του 2013 από τον Δημήτρη Ευγενίδη - Vocals, Drum Programming  και Κωνσταντίνο Μάρη - Guitars, Drum programming. Σύντομα το σχήμα πλαισιώθηκε από τους Χάρη Παζαρούλα  - Bass, Contrabass και Μανώλη Τσελεπή - Keyboards & Sequensers. Στα μέσα του  2017 κυκλοφορήσαμε το πρώτο full-length album με τίτλο "Amusing Ourselves To Death".

Ποια είναι η ιστορία πίσω από το όνομα της μπάντας;

 
Πρωτεργάτης - πρωτοπόρος της θηριωδίας. Είναι μια αναφορά στον άνθρωπο και τις αμέτρητες φρικαλεότητες  που έχει δημιουργήσει στο βωμό του κέρδους, εκμεταλλευόμενος συνεχώς τους φυσικούς πόρους του πλανήτη. Η εξέλιξη απεναντίας σε όλους τους επιστημονικούς-ερευνητικούς-τεχνολογικούς τομείς,  ποτέ δεν ήταν συνυφασμένη με την ηθική, με αποτέλεσμα να γεννάται το ερώτημα για το αν όλη αυτή η πρόοδος θα εξυψώσει εν τέλει τον άνθρωπο ή θα τον  αλλοτριώσει πνευματικά σε τέτοιο βαθμό που θα εκλείψει παντελώς από την ύπαρξη του κάθε τι ανθρώπινο.

Πως θα περιγράφατε την μουσική σας σε κάποιον που δεν σας έχει ξανακούσει;

 
Metal με έντονα στοιχεία πειραματισμού. Κιθάρες μιξάρονται  με ηλεκτρονικές μπασογραμμές, straight tempo εναλλάσσονται με grooveαριστά beats, ωμότητα αλλά και μελωδία, ταχύτητα αλλά και ατμόσφαιρα. Τα φωνητικά κρατάνε έναν θεατρικό χαρακτήρα καθ' όλη τη διάρκεια του album με έντονο το στοιχείο της ειρωνείας αλλά περιστασιακά συναντάει κανείς και πιο brutal χροιές. Σε γενικές γραμμές υπάρχει μια πληθώρα διαφορετικών ιδεών οι οποίες προσπαθήσαμε να συνυπάρχουν αρμονικά κάτω από μια metal-industrial ατμόσφαιρα.

Ποιες είναι οι μπάντες που σας επηρέασαν μουσικά και με ποιες μπάντες θα χαιρόσασταν να παίζατε μαζί;

 
Καθένας έχει διαφορετικό μουσικό background. Φυσικά σε όλους μας κάποιες παράλληλες τέμνονται. Υπάρχουν ακούσματα από μέταλ, ηλεκτρονική μουσική, μπάντες από διάφορες πτυχές του ροκ μέχρι και ορχηστρικά σχήματα. Πέρα από τα κλασσικά ακούσματα στα περισσότερα μουσικά μοτίβα, ψαχνόμαστε πάντα με νέα συγκροτήματα και ανεξαρτήτως μουσικού στυλ. Θα χαιρόμασταν να παίξουμε με μπάντες με τις οποίες έχουμε φιλικές σχέσεις και θα μπορεί να υπάρχει κλίμα ευχάριστης διάθεσης, άφθονου γέλιου και ανελέητης οινοποσίας τόσο στα backstage όσο και πάνω στη σκηνή. Δεν υπάρχει κάποιο απωθημένο να παίξουμε με μεγάλες μπάντες ή με μπάντες που μας έχουν επηρεάσει. Τις περισσότερες φορές με δυσκολία βγάζεις ακόμα και μια φωτογραφία μαζί τους, έστω και αν είσαι η μπάντα που ανοίγει το live. Το μόνο που καταφέρνεις είναι η ικανοποίηση κάποιου εγωισμού και η απόδειξη ότι μπορείς να σταθείς άξια δίπλα σε μεγάλα σχήματα. φυσικά δεν υπάρχει κάτι το κακό στο παραπάνω γιατί και αυτό συνεπάγεται μουσικής αρτιότητας και δυνατής σκηνικής παρουσίας. Απλά να ξέρεις μέσα σου το λόγο που παίζεις μουσική.

Το σχήμα μέσα στο 2017 κυκλοφόρησε τον δίσκο Amusing Ourselves To Death, πείτε μας λίγα λόγια για αυτό τον δίσκο.

 
Το album περιέχει 11 κομμάτια και έχει συνολική διάρκεια τα 53 λεπτά. Πρόκειται για μία D.I.Y. κυκλοφορία την επίσημη διανομή της οποίας έχει αναλάβει η Alone Records. Ηχογραφήθηκε μέσα στο 2016 σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Υπεύθυνος για το mix και master είναι ο Μπόκος Γιώργος με τον οποίο είχαμε μια άριστη συνεργασία σε όλα τα επίπεδα όπως εξαιρετική ήταν και η συνεργασία με τους υπόλοιπους συντελεστές του δίσκου. Αναφορά επίσης πρέπει να γίνει και στους guest μουσικούς, τους οποίους θέλουμε να ευχαριστήσουμε ειλικρινά, που μέσα από το ταλέντο και την προσωπικότητα του καθενός,  κατάφεραν να αναδειχθούν κάποια σημεία στο άλμπουμ. Τον Ορέστη Nαλμπάντη (guitar solo), τον Θάνο Γκουντάνο (banjo) και τον Νίκο Βουλανά (bouzouki). Θεματολογικά οι στίχοι καταπιάνονται με κοινωνικά, περιβαλλοντολογικά και πολιτικά θέματα φιλτραρισμένα μέσα από μια σατυρική και πολλές φορές καυστική και σαρκαστική γλώσσα. Η μουσική πέραν από ένα μέσο άντλησης απολαύσεων είναι επίσης και ένα μέσο επικοινωνίας και προώθησης απόψεων. Όταν η πώρωση και η κριτική σκέψη συνυπάρχουν σε ένα δίσκο, τότε προσωπικά, σίγουρα δε με αφήνει αδιάφορο.

Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που είχατε φανταστεί;

 
Το τελικό αποτέλεσμά ήταν σε μεγάλο βαθμό αντάξιο των προσδοκιών μας και γενικότερα αυτού που είχαμε φανταστεί για την προσέγγιση του ήχου που θέλαμε. Πάντα μετά την ολοκλήρωση μιας κυκλοφορίας σου γεννιούνται ερωτήματα του τύπου πώς θα ήταν το υλικό αν είχες αλλάξει κάποια πράγματα στον ήχο, τις χροιές και τις εντάσεις. Αυτό το μόνο που καταφέρνει είναι να σε βάζει σε ένα αέναο "trip" άγχους και ανασφάλειας και δεν έχει κανένα νόημα από τη στιγμή που ξέρεις ότι έβαλες ψυχή μέσα στα τραγούδια. Το ότι θα υπάρξουν άτομα που θα το γουστάρουν αλλά και κάποιοι που θα τους αφήσει παγερά αδιάφορους αυτό είναι το μόνο δεδομένο. Όλα τα άλλα είναι υποκειμενικά.

Μετά την κυκλοφορία του δίσκου σας  ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;

 
Αν και η μπάντα ξεκίνησε σαν ένα side project υπάρχουν κάποιες συζητήσεις για live performances στο μέλλον αν το επιτρέψουν οι συνθήκες. Οι χιλιομετρικές αποστάσεις ανάμεσα στα μέλη της μπάντας είναι ένας αρνητικός παράγοντας για το συγκεκριμένο θέμα αλλά αν υπάρχει θέληση και στόχος όλα είναι πιθανά. Προς το παρών  θα επικεντρωθούμε στην προώθηση του album με τη δημιουργία κάποιων βίντεο και παράλληλα δουλεύουμε πάνω σε ιδέες για νέο υλικό.

Ποια είναι η ποιο σημαντική στιγμή για την ως τώρα πορεία και παρουσία σας;

 
Μιας και δεν είμαστε μια μπάντα με μεγάλη πορεία και παρουσία στον χώρο, φαντάζομαι πως η πιο σημαντική στιγμή ως τώρα ήτανε όταν κρατήσαμε στα χέρια μας το vτεμπούτο  μας album. Είναι η στιγμή που όλα όσα οραματίστηκες και οι ώρες που πέρασες μέσα στο studio έχουν πλέον αποκτήσει υπόσταση. Αυτό αποτελεί κίνητρο για εκ νέου σχέδια και μιας και ένας κύκλος κλείνει, η ολοκλήρωση της κυκλοφορίας σηματοδοτεί ταυτόχρονα την έναρξη ενός καινούριου.

Η άποψη σας για την underground σκηνή μας ποια είναι, προοδεύει η μένει στάσιμη;

 
Πάντα αντιλαμβανόμουνα την underground σκηνή, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα, σαν κάτι ζωντανό το οποίο συνεχώς μεταλλάσσεται και εξελίσσεται και κατά συνέπεια δημιουργεί τις τάσεις και γραμμές οι οποίες θα υιοθετηθούν αργότερα από το mainstream. Κάθε τι avant garde σε όλους τους τομείς της τέχνης έχει αναδυθεί από το underground. Τα μεγαλύτερα κινήματα της σύγχρονης τέχνης ξεκίνησαν από ανθρώπους που δεν ακολουθούσαν πεπατημένες αλλά χάραζαν δική τους πορεία ανεξαρτήτως της αποδοχής και απήχησης που είχε το έργο τους. Στην Ελλάδα η σκηνή συνεχώς ανακυκλώνεται. Υπάρχουν πραγματικά διαμάντια και αν κοιτάξεις σε βάθος χρόνου θα καταλάβεις ότι κάθε άλλο παρά στάσιμη ήταν η σκηνή. Πρόοδος υπήρχε και σήμερα πλέον υπάρχει σε μεγαλύτερο βαθμό τόσο συνθετικά/παικτικά όσο και στην ανάπτυξη προσωπικού ύφους. Απλά θα ήθελα να δω μπάντες με μεγαλύτερη διάρκεια στο χρόνο. Βγαίνουν καταπληκτικές  κυκλοφορίες και μετά από λίγο μαθαίνεις ότι η μπάντα δεν υπάρχει πια. Κατανοητό βέβαια γιατί είναι φυσικό επακόλουθο όταν δεν βιοπορίζεσαι από τη μουσική, η αναγκαιότητα των προτεραιοτήτων  να μπαίνει πιο ψηλά στην κλίμακα. Ίσως να αποτελεί το βασικότερο παράγοντα που λειτουργεί ανασταλτικά στο να μπορέσει μια μπάντα να ποντάρει το εκατό τοις εκατό, κυνηγώντας τους στόχους της.

Υπάρχουν ονόματα της Ελληνικής μουσικής σκηνής που θα θέλατε να συνεργαστείτε;

 
Όπως είπα και πριν δε θα είχαμε πρόβλημα να παίξουμε με τον οποιονδήποτε, ακόμα και με κάποιον που ακολουθεί διαφορετική μουσική κατεύθυνση από τη δικιά μας, αρκεί η τρέλα μας και η αγάπη για το αντικείμενο να βρίσκονται στο ίδιο σημείο αναφοράς.

Κλείστε την συνέντευξη στέλνοντας ένα μήνυμα στους αναγνώστες.

 
Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη. Όσοι θέλουν μπορούν να ακούσουν τη μουσική μας στο bandcamp της μπάντας:
https://atrocitypioneer.bandcamp.com
Δημήτρης Ευγενίδης  09/11/2017.

Εμείς ευχαριστούμε, καλή συνέχεια.