Μιλήστε μας για τη δημιουργία των Deuteronomy.
Προς τα τέλη του 2011 δημιουργήθηκε το συγκρότημα από δύο στενούς φίλους με στόχο να κυκλοφορήσει υλικό που θα κυμαίνεται στον χώρο του black metal. Μετά από λίγο καιρό άρχισε να συμμετέχει στα τύμπανα ο Fredrik Widigs που τότε έπαιζε στους Witchery και τα τελευταία χρόνια είναι ο ντράμερ των Marduk. Έτσι λοιπόν, ηχογραφήθηκε ο πρώτος δίσκος που ονομάστηκε “A Great Blessing”. Ως εκ τούτου, κυκλοφόρησε ένα promo-cd που αποτελούνταν από 2 τραγούδια του δίσκου: Slew all firstborns in the land of sin, None to Remain. Το promo τράβηξε την προσοχή της Satanica Productions από την Νέα Ζηλανδία. Αφότου έγινε η συμφωνία, στις 12-5-13 κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος. Αναμφισβήτητα ακούγεται πολύ τυπικό, όμως η αποδοχή από τον κόσμο και διάφορα zines ήταν αρκετά καλή. Παραδείγματος χάριν σχεδόν όλα τα CD πουλήθηκαν από την εταιρεία. Γι' αυτό το λόγο και την ίδια χρονιά, έκανε πρόταση η Sabbath Fire Records από την Γαλλία να βγάλει τον δίσκο σε μορφή κασσέτας. Φυσικά έγινε δεκτό το αίτημα. Στην πορεία αποχώρησε ο κιθαρίστας για προσωπικούς λόγους. Αυτό δεν επηρέασε καθόλου την σύνθεση και το ύφος της μουσικής, διότι 8 από τα 10 τραγούδια του πρώτου δίσκου ήταν δικιά μου σύνθεση, όπως επίσης τα είχα ηχογραφήσει στην κιθάρα. Παράλληλα ο Widigs μπήκε στους Marduk με αποτέλεσμα το πρόγραμμά του να είναι απόλυτα απασχολημένο. Συνεπώς, αναζητήθηκε νέος ντράμερ και βρέθηκε ο Patrik Falt από την Φινλανδία που μετέχει στην τελευταία κυκλοφορία. Η συνεργασία ήταν άψογη.
Πως προέκυψε το όνομα σας;
Το όνομα προέρχεται από το ομώνυμο βιβλίο που περιέχεται στην Παλαιά Διαθήκη. Στόχος της θεματολογίας του πρώτου δίσκου ήταν η εξιστόρηση αρκετά βίαιων και πολύπλοκων γεγονότων που αναφέρονται κυρίως στην Παλαιά Διαθήκη. Συνεπώς, η προσέγγιση μας ήταν μία αντικειμενική αναφορά όσον καταγράφονται εκεί και θεωρήθηκαν ταιριαστά. Η διαφορά σε σχέση με την πλειοψηφία είναι ότι δεν προωθείται κάποια θέση ούτε υπέρ ούτε κατά της θεματολογίας: το συγκρότημα δεν είναι για να διαμορφώνει συνειδήσεις και ήδη η πλειοψηφία προσπαθεί να το κάνει αυτό εμπλέκοντας θρησκευτικές απόψεις, μέχρι και πολιτικές. Επίσης θεωρήθηκε ταιριαστό λόγω του ότι είναι μία λέξη και κατανοητή. Επιπροσθέτως, η Ελληνική ρίζα της λέξεως δείχνει εν μέρει και την καταγωγή του σχήματος.
Ποιες μπάντες ή μουσικοί σας έχουν επηρεάσει;
Οι επιρροές χρησιμοποιούνται ως μέσο εμπνεύσεως και όχι ως πρότυπο αντιγραφής. Δυστυχώς, η πλειοψηφία -τουλάχιστον κατά την εμπειρία μου- των συγκροτημάτων προτιμούν να αντιγράφουν γνωστά ονόματα του κάθε είδους με αποτέλεσμα ουσιαστικά να φλυαρούν. Από την άλλη μεριά, αυτό δεν σημαίνει φυσικά πως ο καθένας πρέπει να δημιουργεί ένα νέο είδος ή μία νέα προσέγγιση. Γι' αυτόν το λόγο χρησιμοποιείται ο περιγραφικός όρος “black metal” στις κυκλοφορίες των Deuteronomy, αλλά με μία γενικοποιημένη μορφή. Θα έλεγα, ότι τουλάχιστον για black metal συγκροτήματα οι κύριες επιρροές είναι οι Marduk, οι Dark Funeral και οι Satyricon. Εάν κάποιος ακούγοντας τον όρο “Black Metal” περιμένει παραδείγματος χάριν πως οι συνθέσεις και ο ήχος θα μοιάζει με τα πρώτα Darkthrone, τότε θα απογοητευτεί διότι δεν έχουμε καμία σχέση. Όπως επίσης εάν κάποιος περιμένει να ακούσει ένα συγκρότημα αντιγραφή των Marduk, θα απογοητευτεί επίσης. Είμαι πεπεισμένος, ότι ειδικά ο δεύτερος δίσκος εκφράζει απόλυτα τις παραπάνω θέσεις. Επιπλέον, υπάρχουν πάρα πολλές επιρροές εκτός του black metal ασχέτως εάν δεν φαίνονται στο ύφος των Deuteronomy: Godflesh, Carcass, Morbid Angel, Behemoth, Triptykon και φυσικά εκτός του μέταλ χώρου.
Από που αντλείτε την έμπνευση σας;
Η έμπνευση έρχεται βασικά αυθόρμητα. Δεν γίνεται κάποιος σχεδιασμός του τύπου “χρειάζομαι ένα αργό τραγούδι”, “τώρα θα γράψω ένα πολύ γρήγορο” κτλ. Οι αρχικές μελωδίες είναι αυθόρμητες όπως και μία γενική ιδέα της συνθέσεως. Από εκεί και πέρα, αφού έχει γίνει αυτή η διαδικασία, υπάρχει μία πιο προσεκτική ανάλυση των τραγουδιών. Συνεπώς, δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που να δίνει έμπνευση για σύνθεση. Επίσης δεν παίζω κιθάρα για να κάνω εξάσκηση και να έρθει κάποια μελωδία εκείνη την στιγμή. Απλώς, σε άσχετες στιγμές μου έρχονται ιδέες και μόλις πιάσω την κιθάρα βγαίνουν αυθόρμητα. Ταυτοχρόνως ηχογραφώ πρόχειρα ότι καινούργιο παρουσιαστεί, με αποτέλεσμα να μπορώ να το χρησιμοποιήσω στο μέλλον εάν αξίζει. Τώρα το τι αποτελεί πηγή της εμπνεύσεως, σίγουρα μέχρι ενός σημείου είναι το άκουσμα μουσικής που γίνεται τακτικά, θα μπορούσε επίσης να αναφερθεί επίσης το διάβασμα ως πηγή δημιουργικότητας. Γενικά όμως η έμπνευση είναι αποτέλεσμα εσωτερικών διεργασιών και ερεθισμάτων του περιβάλλοντος οπότε είναι κάτι πολύπλοκο. Κυρίως η έμπνευση χρησιμοποιείται ως μέσω ικανοποιήσεως του εαυτού. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως δεν γράφω μουσική για να ικανοποιήσω ένα συγκεκριμένο κοινό, αλλά αποσκοπώ στην προσωπική ευχαρίστηση. Φυσικά, από την στιγμή που γίνεται αυτό και ολοκληρώνεται η ηχογράφηση το υλικό κοινοποιείται στον κόσμο και όποιος θέλει το ακούει ή το αγοράζει. Και τα δύο εκτιμούνται ιδιαίτερα, αλλά δεν παράγεται η μουσική γα να ικανοποιεί το οποιοδήποτε κοινό. Αυτό το κάνουν συγκροτήματα όπου αλλάζουν το ύφος τους τακτικά ανάλογα με την επικαιρότητα της μόδας στον κάθε χώρο. Γι' αυτόν το λόγο δεν έχει ζητηθεί ποτέ η στήριξη του κοινού, όπως κάνουν αρκετά συγκροτήματα που θέλουν να στηρίζει ο κόσμος -πολλές φορές μάλιστα σαν καθήκον- την “τοπική σκηνή”. Για εμένα, αυτό που πρέπει να στηρίζεται είναι αυτό που θεωρεί ποιοτικό ο κάθε ακροατής, κάτι που είναι άσχετο από το εάν το συγκρότημα προέρχεται από την πόλη του ή από άλλη χώρα. Εν κατακλείδι και για να γίνει πιο ξεκάθαρο αυτό που αναφέρθηκε, ότι κυκλοφορία έχω αγοράσει από Ελληνικό και μη συγκρότημα, το έκανα γιατί θεώρησα ότι υπάρχει έμπνευση και παρουσιάστηκε με μία καλή παραγωγή.
Πριν από ένα χρόνο κυκλοφορήσατε το ep Πέμπτος Συριακός Πόλεμος, γιατί δώσατε αυτό τον τίτλο στο ep;
Ο κύριος λόγος είναι ότι δεν βρέθηκε κάτι σχετικό της θεματολογίας σε άλλα συγκροτήματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι βέβαιο πως δεν υπάρχει, αλλά ακόμα και έτσι αποτελεί κάτι διαφορετικό. Τουλάχιστον σε αυτήν την κυκλοφορία δεν γίνονται αναφορές στην Βίβλο. Συσχετίζεται όμως μιας και καλύπτει γεγονότα που εξελίχθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Αναφέρεται στον Πέμπτο Συριακό Πόλεμο που πραγματοποιήθηκε κατά την Ελληνιστική Εποχή μεταξύ της Δυναστείας των Πτολεμαίων και των Σελευκιδών και συσχετίζεται, εν μέρει, με τον πρώτο δίσκο, αφού πληροφορίες αναφέρονται στα βιβλία των Μακκαβαίων αλλά και από ιστορικούς, όπως ο Πολύβιος. Αρκετά συνοπτικά, το κράτος της Αιγύπτου αντιμετωπίζοντας κρίση διαδοχής και διάφορα άλλα εσωτερικά προβλήματα, βρέθηκε αντιμέτωπο με την άνοδο της Δυναστείας των Σελευκιδών υπό την ηγεσία του Αντίοχου Γ’. Ο “Αντίοχος ο Μέγας”, όταν διασφάλισε τα ανατολικά του σύνορα αποφάσισε να επεκταθεί στην περιοχή ονόματι “Κοίλη Συρία”, που περιλαμβάνει χονδρικά τα σημερινά κράτη του Ισραήλ, του Λιβάνου της Ιορδανίας και της Συρίας. Συνεπώς, το κράτος επεκτάθηκε και τοποθέτησε υπό την εξουσία του την Ιουδαία και την Φοινίκη, μεταξύ άλλων. Ως εκ τούτου, η μάχη στο Πάνειο , σηματοδοτεί την ολοκληρωτική νίκη του Αντιόχου. Αναφέρεται μάλιστα ότι ο Αντίοχος Γ’ είχε συμφωνήσει σε μία συμμαχία με τον Φίλιππο Ε’ της Μακεδονίας κατά του Πτολεμαίου και αυτή η κίνηση, μεταξύ άλλων οδήγησε σε διπλωματική κρίση με την Ρώμη, όπου αργότερα ήρθαν σε σύγκρουση. Το ενδιαφέρον της εποχής είναι ότι υπάρχει ένα χάσμα στην ισορροπία δυνάμεων, όπου σταδιακά άρχισε να αναπληρώνεται με την ραγδαία άνοδο της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Όπως και στον πρώτο δίσκο η προσέγγιση είναι όσον το δυνατόν αντικειμενική χωρίς να εκφράζονται θέσεις ή να προωθούνται συγκεκριμένα μηνύματα. Τέλος, ουδεμία σχέση έχει ο τίτλος ή η θεματολογία με τον σημερινό πόλεμο στην Συρία. Αυτά για τον τίτλο. Όσον αφορά το EP γενικότερα, το νέο υλικό δείχνει μία διαφοροποίηση σε σχέση με τον πρώτο δίσκο. Αυτή η διαφοροποίηση ερμηνεύεται ως εξέλιξη, από την άποψη ότι η αλλαγή είναι στην φύση και δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνεται το ίδιο ύφος ανά κυκλοφορία. Όσον αφορά το ηχητικό μέρος, αυτή την φορά η παραγωγή βγήκε πιο πετυχημένη σε σχέση με τον πρώτο δίσκο. Τα όργανα ακούγονται πιο καθαρά και η μίξη είναι πιο ισορροπημένη. Είναι πάρα πολύ βασικό να υπάρχει μία όσο δυνατόν καλύτερη παραγωγή που να δίνει την δυνατότητα να ακούγονται όλα τα όργανα. Ένας πρόχειρος ήχος δεν ταιριάζει στους Deuteronomy και μία καλή παραγωγή είναι πολύ πιο δυσκολότερη από μία πρόχειρη, που αρκετές φορές δικαιολογεί το χαμηλό επίπεδο με όρους old school, true κ.α. Για Deuteronomy αυτά δεν έχουν καμία σχέση.
Από νέο υλικό, υπάρχει κάτι;
Φυσικά. Ουσιαστικά ο δεύτερος δίσκος είναι έτοιμος σε σύνθεση αν και είναι απολύτως λογικό, να γίνονται τροποποιήσεις όποτε αυτό φανεί αναγκαίο με την πάροδο του χρόνου. Θα περιλαμβάνει δέκα τραγούδια και η διάρκειά του είναι περίπου πενήντα λεπτά. Το υλικό είναι πιο τραβηγμένο από πριν: τα γρήγορα σημεία είναι πιο γρήγορα, τα αργά είναι πιο αργά και σκοτεινά, υπάρχουν μερικά σόλο στην κιθάρα-σε ένα τραγούδι και με μπάσσο-σημεία με ακουστική κιθάρα, μέχρι και μερικά ηλεκτρονικά σημεία. Το EP δίνει μία γενική ιδέα ως προς το τι θα ακολουθήσει αλλά φυσικά όχι ολοκληρωμένη, και αυτό είναι καλό. Εντούτοις, υπάρχουν αρκετά νέα στοιχεία. Αυτό γίνεται κυρίως διότι δεν οριοθετούνται φραγμοί στην έμπνευση και στην πορεία που ακολουθεί το υλικό, διότι δεν ακολουθείται η προσέγγιση να βγαίνει ο ίδιος δίσκος με άλλο όνομα. Συγκροτήματα όπου παίζουν σχεδόν το ίδιο ύφος επί δεκαετίες δεν ασκούν ιδιαίτερη επιρροή, σαν προσέγγιση. Οπότε είναι πιθανό σύντομα να αρχίσει η τελική ηxογράφηση του δίσκου. Επειδή παίζω όλα τα όργανα εκτός από τα τύμπανα και είμαι υπεύθυνος για την ηχογράφηση και την μίξη, συνήθως δεν ολοκληρώνεται πολύ γρήγορα η παραγωγή. Σαφώς, τεράστιο ρόλο παίζει και το προσωπικό πρόγραμμα και οι υποχρεώσεις. Όμως, το ζητούμενο είναι ότι θα ολοκληρωθεί μόνο όταν θεωρηθεί ότι κάθε στάδιο πήγε πολύ καλά.
Τι να αναμένουμε στο μέλλον από τους Deuteronomy;
Σίγουρα έναν δεύτερο δίσκο που είναι ήδη στην διαδικασία. Πιστεύω αυτό είναι και το βασικότερο διότι ο δίσκος, μένει για πάντα οπότε απαιτεί αρκετή προσοχή, λεπτομέρεια και χρόνο για να ολοκληρωθεί. Θα μπορούσαν να αναφερθούν και άλλα πράγματα, αλλά είναι προτιμότερο να αποφεύγονται οι υποθέσεις και να αναφέρονται όσα είναι ήδη σχεδιασμένα και όχι τόσο μακροπρόθεσμα.
Πληροφορίες για το σχήμα που μπορούμε να βρούμε;
Όλες οι πληροφορίες υπάρχουν στους παρακάτω συνδέσμους :
https://www.facebook.com/pages/Deuteronomy/216428875055273
https://deuteronomymetal.bandcamp.com
Κατά την γνώμη σας ποια είναι τα θετικά και τ' αρνητικά χαρακτηριστικά της Ελληνικής Black/Death metal σκηνής;
Γενικά, σε μία εποχή που αποτελείται από πολύ διαφορετικό περιβάλλον σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, η έννοια “Ελληνική” σκηνή, όπως “Σουηδική” κ.α. έχει αρχίσει να ξεθωριάζει, όσον αφορά το ηχητικό κομμάτι. Παλαιότερα, υπήρχε ένας ξεχωριστός ήχος ανά χώρα: ήταν διαφορετικό το Σουηδικό black metal των Bathory ή των Marduk από το Νορβηγικό των Mayhem και των Satyricon όπως και το Ελληνικό των Rotting Christ. Ίδιες διαφορές υπήρχαν και στην Death Metal σκηνή. Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλληλεπιδρούν και συναντάει κανείς Ελληνικές μπάντες με “Νορβηγικό“ ήχο, ή Αμερικανικές με “Σουηδικό” κ.α. Το μεγαλύτερο αρνητικό χαρακτηριστικό, ειδικά στην Μακεδονία, είναι η έλλειψη ντράμερ. Τουλάχιστον στην Θεσσαλονίκη δεν γνωρίζω κάποιον που θα μπορούσε να ηχογραφήσει τα τραγούδια από το EP και τον δεύτερο δίσκο. Έπειτα, θα ήταν εντελώς φθηνό να προσαρμοστεί η σύνθεση και η απαιτούμενη απόδοση, σε περιορισμένες ικανότητες. Οπότε η συνεργασία με κάποιον από το εξωτερικό είναι κάπως αναγκαία τουλάχιστον για Deuteronomy. Ένα άλλο μεγάλο αρνητικό χαρακτηριστικό, είναι οι πολύ πιο περιορισμένες ευκαιρίες για συναυλίες σε γειτονικές χώρες -αν και αυτό δεν αφορά τους Deuteronomy τουλάχιστον προς το παρόν. Είναι άλλο να είσαι στην Ελλάδα και να έχεις σύνορα με την Βουλγαρία, τα Σκόπια, την Αλβανία κτλ και είναι εντελώς διαφορετικό, να είσαι από την Γαλλία και να συνορεύεις με την Ισπανία, την Αγγλία, την Ελβετία, την Γερμανία κ.α. Είναι δεδομένο ότι η οικονομική κατάσταση επηρεάζει την πορεία του κάθε συγκροτήματος. Από την άλλη μεριά όμως, η άνοδος του διαδικτύου δίνει μία δυνατότητα αυτοπροωθήσεως σε κάθε συγκρότημα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό διότι στα πολύ παλαιότερα χρόνια ήταν πολύ δύσκολο να επικοινωνείς με τον κόσμο απευθείας και να σε περιλαμβάνουν τα περιοδικά. Όσον αφορά το κοινό, τουλάχιστον προσωπικά στο black metal και στο death metal όπου έχω εμπειρία από τους Cease of Breeding, πιστεύω υπήρξε μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το εξωτερικό, ειδικά για τους Deuteronomy αυτό είναι αναμφισβήτητο.
Υπάρχει μέλλον για ένα group σαν τους Deuteronomy στην Ελλάδα;
Από την στιγμή που υπάρχουν νηφάλιες και ρεαλιστικές προσδοκίες για κάθε συγκρότημα, ναι. Οι Deuteronomy τουλάχιστον προς το παρόν, εστιάζουν σε στουντιακές κυκλοφορίες, οπότε η τοποθεσία δεν επηρεάζει ιδιαίτερα αυτόν το στόχο.
Κάτι για να κλείσουμε την συνέντευξη;
Αρχικά πρέπει να εκφραστούν ευχαριστίες για την συνέντευξη και την ευκαιρία. Όπως αναφέρθηκε, κάποια στιγμή θα αρχίσει η ηχογράφηση του δεύτερου δίσκου και γενικά μιλώντας, θα είναι έτοιμο το 2018 εκτός απροόπτου. Επιπλέον, σύντομα θα αναρτηθεί σελίδα για ένα νέο Death Metal σχήμα που θα συμμετέχω: θα ονομάζεται Carthage και ο δίσκος θα περιλαμβάνει το υλικό που θα ήταν ο δεύτερος δίσκος των Cease of Breeding. Το μόνο που απομένει για την κυκλοφορία, ουσιαστικά είναι η ηχογράφηση των φωνητικών οπότε λογικά θα είναι έτοιμο αυτήν τη χρονιά. Επίσης, θα ηχογραφηθεί death metal δίσκος από τους Vredens Tid, όπου είμαστε ακριβώς τα ίδια μέλη από Cease of Breeding και παίζω μπάσο/δεύτερη κιθάρα. Τέλος, θα παίξω Μπάσο σε ένα ατμοσφαιρικό black metal που θα ονομάζεται Khoraja. Φέτος θα ολοκληρωθεί η πρώτη κυκλοφορία σε μορφή Demo. Πληροφορίες για την πορεία του Deuteronomy δίσκου και τα σχετικά σχήματα που αναφέρθηκαν, θα υπάρχουν στην σελίδα.
Εμείς ευχαριστούμε, καλή συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου