ΚΕΙΜΕΝΟ

ΚΕΙΜΕΝΟ


Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ DARK PORTRAIT



Ποια είναι η ιστορία των Dark Portrait έως τώρα;
 
Ήταν αρχές φθινοπώρου του 2010 στα Ψαχνά Ευβοίας όπου και συναντήθηκαν τυχαία ο κιθαρίστας μας ο Arafell, ο τραγουδιστής μας ο Letheal και ο τότε πληκτράς μας όπου και συνέλαβαν την ιδέα για το μουσικό εγχείρημα μας. Λίγους μήνες αργότερα συμπληρώθηκε το πρώτο line up με το οποίο ξεκίνησαν οι πρώτες πρόβες διασκευών για να δέσει η μπάντα. Αναφορικά, είμαστε ο Letheal στα φωνητικά, ο Åräfèll στην πρώτη κιθάρα o Pagan στην δεύτερη κιθάρα, ο Griever στα πλήκτρα, ο Göphall στο μπάσο και ο Dajal στα τύμπανα. Fast forward στο 2016, έχοντας στα χέρια μας ένα EP και τον πρώτο μας δίσκο, όπως και lives στις περισσότερες σκηνές της Αττικής αλλά και της Θεσσαλονίκης, έκλεισε η συμφωνία για συνεργασία στο booking και στο distribution με την δισκογραφική  Xperiment XIII. 

Το όνομα πως προέκυψε;
 
Το όνομα μπορεί να μοιάζει απλό, αλλά για μας σημαίνει πολλά... Όταν ανεβαίνουμε πάνω στην σκηνή δεν είμαστε τα ίδια άτομα που θα άραζες να πιείς καφέ. Το corpse paint, απεικονίζει το πρόσωπο που κρύβουμε μέσα μας. Και πάνω στη σκηνή είμαστε αυτοί που φαινόμαστε. Φαντάσου να κοιτάζεις έναν καθρέφτη... και ξαφνικά ένα ''φρικαλέο'' είδωλο εμφανίζεται.. στην αρχή δεν το αναγνωρίζεις.. αλλά κάθεσαι και το θαυμάζεις..  μετά σιγά σιγά εξαφανίζεται και επανέρχεται το είδωλο που πάντα έβλεπες.. Εκείνη την στιγμή καθώς το θαύμαζες ένιωσες τόσο απελευθερομένος.. ένιωσες τόσα συναισθήματα που δεν μπορείς να τα νιώσεις με το ''βασικό'' σου είδωλο.. Θέλοντας να εγκλωβίσουμε την πιο σκοτεινή πλευρά των εαυτών μας  σε ένα πορτρέτο, όπως το βλέπουμε εμείς στον καθρέπτη αλλά και που κουβαλάμε πάνω μας μόνο στην σκηνή. Dark Portrait είναι η το πορτραίτο του θανατικού προσώπου που βλέπει ο καθένας από εμάς όταν κοιτάζεται στον καθρέπτη πριν από το gig.

Πως θα χαρακτηρίζατε γενικά τη μουσική σας;
 
Μετά από συζητήσεις μεταξύ μας ανά τα χρόνια και παρατηρώντας τον ήχο μας και σαν ακροατές, μάθαμε να συμφωνούμε στον όρο ''majestic black metal''. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι δεν είναι δόκιμο και ο κόσμος δεν το γνωρίζει. Οπότε για να μπορεί ο ακροατής να μας κατηγοριοποιήσει κάπου -αν και ποτέ δεν μας άρεσαν οι ταμπέλες- όταν μας ρωτάνε, συνήθως απαντάμε ''Symphonic Black Metal''.

Ποιος είναι υπεύθυνος για τους στίχους και τη μουσική;
 
Δεν είμαστε από τις μπάντες που απολαμβάνουν το jamming. Οπότε και η δομές των κομματιών συλλαμβάνονται από τον καθένα μας ξεχωριστά και αποτυπώνονται απ' ευθείας σε πεντάγραμμα. Όταν ολοκληρωθεί η κυρίως ιδέα, τότε το κομμάτι παρουσιάζεται σε όλους και συζητείται.  Εάν ευδοκιμήσει να εμπνεύσει η ιδέα κάποιον και αρέσει σε όλους, αναλαμβάνει να το εξελίξει και να χτίσει πάνω σε αυτό. Θέλω να πω, η μουσική είναι υπόθεση όλων. Ξεχωριστά αλλά και ταυτόχρονα. Οι στίχοι, ''κουμπώνονται'' στο κομμάτι από τον Letheal μετά από το απαραίτητο ''τελετουργικό'' του - όπως του αρέσει να το αποκαλεί. Όλοι πιστεύουμε ότι πλακώνεται στα ουίσκια. 

Η θεματολογία των στίχων σας, ποια είναι;
 
Η φαντασία είναι το πιο δυνατό όπλο του ανθρώπου, εκεί βασίζομαι μόνο.  Σίγουρα κάποιες φορές θα ''δανειστώ'' χαρακτήρες από  μυθολογίες, serial killers, H. P. Lovecraft κ.α. και θα δημιουργήσω δικές μου ιστορίες.

Πριν από ένα χρόνο κυκλοφορήσατε την τελευταία σας δουλειά με τίτλο Α Harrowing Atrocity, υπάρχει έτοιμο υλικό για ηχογράφηση;
 
Υπάρχει αρκετό υλικό. Αυτές τις μέρες, ο καθένας ξεχωριστά έχει αναλάβει να πιάσει ένα ένα τον φάκελο με τις παρτιτούρες που έχουν ολοκληρωθεί και να ''ψηφίσει'' ποια τραγούδια προτιμά να αρχίσουν να προβάρονται για να στηθούν στη σειρά και να αρχίσουν να δουλεύονται και μουσικά αλλά και στιχουργικά για το 2ο δίσκο. Η αλήθεια είναι ότι μας αρέσει να παιδευόμαστε και να ζορίζουμε τους εαυτούς μας στα άκρα ώστε να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα, θέλουμε αυτό που δημιουργούμε να μας εκφράζει σαν μουσικούς αλλά και σαν ακροατές. 

Ποια θα ήταν για σας μια ονειρεμένη συνεργασία;
 
Carach angren- Watain - Dimmu Borgir. Δυστυχώς δεν μπορούμε να διαλέξουμε μόνο μία.


Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια των Dark Portrait;
 
Αυτή την στιγμή είμαστε συγκεντρωμένοι στα νέα κομμάτια, ώστε να ηχογραφήσουμε τον 2ο δίσκο μας. Μετά ελπίζουμε σε πολλά live σε Ελλάδα  και εξωτερικό.

Η άποψη σας για την underground σκηνή μας ποια είναι, προοδεύει η μένει στάσιμη;
 
Ανέκαθεν λατρεύαμε τη σκήνη μας. Η underground σκηνή είναι ο μοναδικός χώρος που μας επιτρέπεται να έχουμε  το δικό μας στυλ. Τίποτα δεν είναι ''έξω από τα πλαίσια'' στην underground. Κανένα ''κεφάλι'' δε θα σου πει ''άλλαξε αυτό γιατί δεν πουλάει''. Είναι τόσο τιμή μας να κάνουμε live σε 10 άτομα όσο το να παίζουμε μπροστά σε χιλιάδες. Η ιστορία έχει δείξει πως όλοι από εκεί ξεκινούν. Και χτίζουν λίγο-λίγο για να ανέβουν. Αν το σκεπτικό είναι λογικό, πατάς γη και παλεύεις, αν όντως το λέει η καρδιά σου, η underground σκηνή είναι το κατάλληλο σημείο να βρεις τον ήχο σου, τον κόσμο σου, τη σπίθα και το καύσιμο σου για να γίνεις φωτιά. Όσο δεν υπήρχε η κρίση, σαφώς τα πράγματα ήταν καλύτερα γιατί ο κόσμος δυσκολεύεται και το βλέπει ως πολυτέλεια να πάει να προβάρει τη μουσική του 2 φορές τη βδομάδα. Και είναι κατανοητό. Θέλω να καταλήξω στο ότι αν κάτι μένει στάσιμο - αν δεν φθίνει μέρα με τη μέρα - είναι η κατάσταση στο πορτοφόλι του καθενός. Όχι στην καρδιά του που τρέφει την ζωή για μουσική και τη μουσική για ζωή. Η underground σκηνή καλά κρατεί. Και θα έχει τη δύναμη της  μιας και ποτέ κανείς δεν έπαιζε μπροστά σε 10 χιλιάδες άτομα από το πρώτο live.

Υπάρχουν νέα σχήματα στην Ελληνική σκηνή που σας έχουν τραβήξει την προσοχή;
 
Μας αρέσει να αυτοαποκαλούμαστε ''γνώστες'' της σκηνής μιας και είμαστε ένοικοι τα τελευταία 6-7 χρόνια. Όμως οι πάντες αλλάζουν, πάνε και έρχονται συνεχώς όλα αυτά τα χρόνια. Σίγουρα υπάρχουν πολύ αξιόλογες Ελληνικές μπάντες στην Ελλάδα που έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση όπως Aenaon, Ravencult, Dead Congregation, Dirty Granny Tales κ.α. αλλά αν κάποιοι από όλους μας έχουν εκπλήξει, αυτοί τότε σίγουρα είναι οι Insanity Cult οι οποίοι κρατούν το true black ζωντανό με τα περισσότερα - αν όχι όλα - τα στοιχεία του στην Ελλάδα. Δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από μπάντες του εξωτερικού του ίδιου ύφους και στυλ και έχουμε φροντίσει να το γνωρίζουν. 

Ο επίλογος δικός σας...
 
Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη ελπίζουμε στο μέλλον ο κόσμος να υποστηρίξει σε μεγαλύτερο βαθμό την ελληνική σκηνή γιατί υπάρχουν κάποιες απίστευτες μπάντες εκεί πέρα έξω που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις μπάντες του εξωτερικού και χρειάζονται  την υποστήριξη του ελληνικού κοινού!

Εμείς σας ευχαριστούμε, καλή συνέχεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου