ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ DUSTBOWL

 

 

 

Ας αρχίσουμε με ένα σύντομο βιογραφικό του συγκροτήματος για όσους δεν σας γνωρίζουν.

 

 

 

Οι Dustbowl δημιουργήθηκαν τον Μάϊο του 2006 στην Αθήνα με πρώτο στόχο να δημιουργηθεί μια μπάντα που θα είχε κάτι να πει για αυτά που συμβαίνουν γύρω της. Το αρχικό σχήμα περιλάμβανε τους Big George - Vocals, Telecaster Nick - Guitar, Lydia - Bass [αργότερα Double Bass & Vocals], τον DD Dynamite [Vocals & Guitar. Αποχώρησε το 2010] και τον θρυλικό Shoeshine Boy [Drums]. Αργότερα προστέθηκε ο μοναδικός μουσικός και pedal steel κιθαρίστας, ο John Hardy [pedal steel & guitar]. Το πρόσφατο line up περιλαμβάνει τον Μακη Δρεμέτσικα των Western Ramblers [Guitar, Vocals] και την καταπληκτική Ειρήνη Δημοπούλου στην φωνή [Swing Shoes κλπ]. Οι Dustbowl άρχισαν να ηχογραφούν δίσκους σαν το TROUBLEBOUND & LONESOME [2008] και το ιστορικό πλέον GOIN' DOWN [2009] χαράζοντας ένα ρηξικέλευθο Alt. Country / Americana ήχο βασισμένο στις "σκονισμένες" κιθάρες, το pedal steel καθώς και στην rythm section που μας χαρακτήρισε σαν "Freight Train Sound Ramblers" .

 

 

Πως προέκυψε το όνομα Dustbowl;

 

 

 

Πήραμε το όνομα αυτό, ένα όνομα φορτωμένο με την δυστυχία των φτωχών ανθρώπων κατά την διάρκεια της οικονομικής ύφεσης, γιατί θέλαμε να εντάξουμε την μπάντα στην ιστορική θεματολογία και την παραδοξότητα της αμερικάνικης μουσικής παράδοσης: Άμεσα, με θράσος και με μια χαρακτηριστική κοινωνική στάση. Αναζητούσαμε ένα δυνατό όνομα που να μας «βάλει στο χάρτη» ως rebel country rockers, έχοντας στο μυαλό μας τα «Σταφύλια της Οργής» του John Steinbeck. [Dustbowl ονομαζόταν το φαινόμενο της ερημοποίησης το οποίο προκάλεσαν στη δεκαετία του ’30 οι ανεμοστρόβιλοι που μάστιζαν τις φτωχές μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα οι ήδη αποδυναμωμένοι αγρότες να εκβιάζονται από τις τράπεζες και τους μεγαλοϊδιοκτήτες γης για να πουλήσουν όση ξερή και άνυδρη γη τους είχε γλιτώσει από τις κατασχέσεις...]

 

 

Η μουσική ταυτότητα της μπάντας ποια είναι;

 

 

 

Ζούμε στην εποχή των tags...δεν θα αποφύγω να πω πως εντάσουμε τους εαυτούς μας στην ευρύτερη Alt. Country σκηνή. Ένας αδόκιμος κατά τα άλλα όρος που περιγράφει μια εναλλακτική Country / Rock προσέγγιση... από τον Hank Williams στους Flying Burrito Brothers και από τους Green On Red στους Drive-By Trukers...

 

 

Οι δικές σας επιρροές ποιες είναι;

 

 

 

Oι επιρροές είναι πολλές...εκτός από Country; Rockabilly, Gospel, Folk, ο Woody Guthrie,ο Hank Williams,ο Johnny Cash, o Pete Seeger, ο Gram Parsons,ο Townes Van Zandt, o Merle Haggard, οι Green On Red...

 

 

Θα μας πείτε λίγα λόγια για την δουλειά σας με τίτλο Suicide Avenue / Winter's Almost Gone που κυκλοφόρησε μέσα στο 2014;

Θεωρούμε το SUCIDE AVENUE / WINTER'S ALMOST GONE μια "μικρή" συνέχεια του GOIN' DOWN. Μια "μικρή"συνέχεια που έχει την δική της "μεγάλη" συναισθηματική υπόσταση. Αυτή που τις δίνουν τα δύσκολα χρόνια που μεσολάβησαν. Είναι 2 τραγούδια που είναι γραμμένα για αυτό που ζούμε τώρα. Δώσαμε πολύ σημασία στον χαρακτηριστικό ήχο μας αλλά, όπως και στο GOIN' DOWN, αλλά τώρα, ακόμα πιο πολύ, στους στίχους.

 

 

Τι προσπαθήσατε να αλλάξετε και τι να κρατήσετε ίδιο σε σχέση με τις παλαιότερες κυκλοφορίες σας;

 

 

 

Συνεχίζουμε να παίρνουμε τις αποστάσεις μας από τον classic country ήχο...μάλλον θα έλεγα πως τον έχουμε αφήσει πίσω. Οι κιθάρες και το steel είναι το ίδιο "σκουριασμένα" όπως πάντα. Αυτή τη φορά δώσαμε βάση στις φωνές. Οι αρμονικές γραμμές στα φωνητικά δίνουν τον διακριτικό μελοδραματικό χαρακτήρα μαζί με τις ακουστικές κιθάρες [αλλά Maybelle Carter] και το μαντολίνο. Διαφορετικός ήταν ο τρόπος που δουλεύαμε επίσης. Θα έλεγα είχαμε ένα μεθοδικό τρόπο να ψάξουμε αυτό που είχαμε πραγματικά ανάγκη να κάνουμε και να το εντάξουμε σε μόνο 2 τραγούδια.

 

 

Τα επόμενα σχέδια σας ποια είναι;

 

 

 

Το Σάββατο, 31 Μαΐου στις 10.00 ακριβώς [!!!] θα παίξουμε στο Tin Pan Alley [Τουρναβίτου 6, Πλατεία Ασωμάτων]. Μια συναυλία που θα παρουσιάσουμε το SUCIDE AVENUE / WINTER'S ALMOST GONE σε "σύνδεση" με ένα διαφορετικό GOIN' DOWN [θα το παίξουμε όλο]. Βέβαια δεν θα λείψουν και κομμάτια από το πρώτο μας άλμπουμ TROUBLEBOUND & LONESOME.

 

 

Το σχήμα έχει αρκετά χρόνια ζωής, πόσο διαφορετική είναι η Ελληνική σκηνή τώρα σε σχέση με τότε;

 

 

 

Τώρα τα πράγματα γίνονται πολύ γρήγορα. Υπάρχουν πολύ καλές μπάντες και άνθρωποι που προσπαθούν, που ανήκουν σε ένα συμπαγές local underground. Αδέρφια μιας μεγάλης οικογένειας θα έλεγα. Άνθρωποι που δεν δείχνουν να έχουν αναχαιτιστεί από τον ανθρωπιστικό και πολιτιστικό εκφυλισμό που έχουν φέρει οι πολιτικές που έχουν ακολουθηθεί.

 

 

Τι συμβουλή θα δίνατε στα μουσικά σχήματα του χώρου σας που προσπαθούν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα;

 

 

 

Να αφεθούν στην "γλυκιά ματαιότητα" της ύπαρξης τους και συγχρόνως να προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν το μικρόφωνο για να πουν κάποια πράγματα σημαντικά για αυτούς. Πράγματα που τις πιο πολλές φορές είναι εξίσου σημαντικά και για άλλους...

 

 

Για το τέλος ένα μήνυμα για τους φίλους του blog αλλά και του συγκροτήματος;

 

 

 

To SUCIDE AVENUE / WINTER'S ALMOST GONE είναι διαθέσιμο στο https://thedustbowl.bandcamp.com/ και θα κυκλοφορήσει σε cd single και στις ψηφιακές πλατφόρμες [spotify, itunes κλπ] τον Μά'ι'ο. https://www.youtube.com/user/DustbowlAthens
https://www.facebook.com/pages/DUSTBOWL/165746467966
BIG GEORGE - Vocals
LYDIA - Bass, Double Bass, Vocals
EIRINI DIMOPOULOU - Vocals
TELECASTER NICK - Guitar
JOHN HARDY - Pedal Steel Guitar, Lap Steel Guitar, Guitar
MAKIS DREMETSIKAS - Guitar, Vocals
THE SHOESHINE BOY - Drums
Dust Bowl Refugees
[Additional Members / Past Members]:
DD DYNAMITE - Vocals, Guitar
ION NIKOLAOU - Guitar
GIORGOS CHLOROS - Drums

 

 

Ευχαριστούμε για την συνέντευξη και καλή συνέχεια.