ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ HILLBILLY REVENGE

 

 

Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για το συγκρότημα;

 

Το συγκρότημα ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2012 από εμένα(Γιάννης-κιθάρα), τον Βασίλη(μπάσο-φωνή) και τον Βασίλη(ντραμς). Σε σύντομο χρονικό διάστημα στην μπάντα μπήκε ο Ανέστης για χρέη lead κιθαρίστα. Ξεκινήσαμε (και συνεχίζουμε ακόμα) σαν ένα γενικότερο crossover/thrash tribute με διασκευές ενώ στην πορεία αρχίσαμε να γράφουμε και δικά μας κομμάτια. Αυτά τα 2 χρόνια έχουμε παίξει αρκετά live στην Δράμα και σε γειτονικά μέρη και φτάσαμε στο σήμερα που μόλις κυκλοφορήσαμε το πρώτο μας υλικό.

 

Ποιος ήταν ο βασικός λόγος για τη δημιουργία των Hillbilly Revenge;

 

Από μεριάς εμού και του Βασίλη(μπάσο-φωνή) ο βασικός λόγος ήταν τα απωθημένα χρόνων του να μπορούμε να κάνουμε ένα thrash γκρουπ στην Δράμα, ενώ από μεριάς του Βασίλη και Ανέστη από αγνή εφηβική καύλα ( υπάρχει ένα ψιλοχάσμα ηλικιών στην μπάντα). Στο γενικότερο, δεν υπήρχαν κάποιες μεγάλες βλέψεις, ήταν καθαρά για διασκέδαση.

 

Πως θα περιγράφατε το μουσικό ύφος του γκρουπ;

Το μουσικό μας ύφος κυμαίνεται σε κυρίως αμερικάνικο bay area(και μη) crossover και thrash με εμφανής επιρροές γερμανικών μπαντών τύπου tankard και assassin με τις απαραίτητες φυσικά πανκ πινελιές . Από κει και πέρα οι επιρροές είναι άπειρες.

 

Ποια είναι η θεματολογία των στίχων σας;

 

Η κύρια θεματολογία των στίχων και γενικότερα της μπάντας αντλείται από την καθημερινότητα μας στην επαρχία, τις δυσκολίες που έχει και κοινωνικά αλλά και σε θέματα ασχολίας με την μουσική κτλ καθώς και τα θετικά της(με την απαραίτητη δόση χαβαλέ πάντα). Από κει και πέρα στο ep υπάρχει και κομμάτι (reduced to decay) με αμιγώς κοινωνικό(πολιτικό) στίχο. Επίσης να αναφέρουμε ότι το black red bar είναι ένας φόρος τιμής από μας στο metallarium, ένα metal bar-όαση για μας, που υπήρξε στην Δράμα( όπου και δημιουργήθηκε η μπάντα) και οι στίχοι μιλάνε για γεγονότα που διαδραματίζονταν εκεί.

 

Μέσα στο 2014 κυκλοφορήσατε την πρώτη δουλειά σας ένα ΕΡ, το αποτέλεσμα ήταν αυτό που είχατε φανταστεί;

Από άποψη τελικού αποτελέσματος, παρότι μας κάθισαν κάποιες αναποδιές, στην πορεία τελικώς ήταν αυτό ακριβώς που θέλαμε και γι αυτό ευθύνεται το σωστικό συνεργείο Μιχάλης Γκουρατζάς (Bat Signal) που ανέλαβε την μίξη του EP. Από άποψη ανταπόκρισης τώρα υπάρχει ένα πολύ θετικό κλίμα το οποίο δεν ξέρω αν φανταζόμασταν .

 

Πώς σκοπεύετε να συνεχίσετε και ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

 

Προς το παρόν ψάχνουμε κάποιο label να μας βοηθήσει στην κυκλοφορία του Εp καθώς και ενός 7”split με μια ακόμη μπάντα, γιατί δυσκολευόμαστε οικονομικά να το κάνουμε οι ίδιοι και θα θέλαμε οπωσδήποτε το ep να κυκλοφορήσει και σε φυσική μορφή. Κατά τ άλλα δυστυχώς η μπάντα βρίσκεται σε μια περίεργη φάση λόγω ότι δύο από μας φύγανε για σπουδές στο εξωτερικό και σε νησί οπότε προς το παρόν μπαίνουμε σε μια φάση αδράνειας και βλέπουμε πως μπορεί να συνεχίσει στο μέλλον.

 

Είστε από την Δράμα, πώς είναι η σκηνή εκεί, υπάρχουν άλλα σχήματα, χώροι για live;

 

Χώροι για live δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα και σ αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι ήμασταν πολύ τυχεροί που εξαντλήσαμε σχεδόν κάθε ευκαιρία live στην Δράμα (πχ.φεστιβαλ κτλ). Από άποψη μπαντών η σκηνή είναι πολύ μικρή δυστυχώς( αν υποθέσουμε ότι υφίσταται σκηνή )και σίγουρα μικρότερη από τις ανάλογες σκηνές στις γειτονικές πόλεις. Ανά καιρούς υπήρξαν και υπάρχουν διάφορες μπάντες, μερικές απ αυτές αξιόλογες με παράδειγμα που ξεχώρισε τους Margin Of Existence(οι οποίοι ξεκίνησαν από την Δράμα ). Παρόλα αυτά υπάρχει πολύς νέος κόσμος στην πόλη που ασχολείται με μουσική και ξεπετάγονται συνεχώς μικρές μπάντες από πολύ νεαρές ηλικίες επομένως πιθανότατα στο μέλλον να δούμε μεγαλύτερη πυκνότητα σ αυτό το θέμα.

 

Ποια είναι η άποψη σας για τη κατάσταση του thrash σήμερα;

Αν απαντούσα σ αυτή την ερώτηση πριν μερικά χρόνια θα έλεγα πόσο cool και γαμώ είναι όλο αυτό το thrash revival που ξεπετάχτηκαν μαζικά τόσες μπάντες, τόσες γαμάτες κυκλοφορίες, επανακυκλοφορίες και περιοδείες μπαντών που δεν υπήρχε περίπτωση να βρεις/δεις μπλαμπλαμπλα. Πλέον νομίζω ότι το θέμα έχει λίγο κουράσει κι αυτό είναι αιτία κορεσμού και επαναληψιμότητας καθώς λίγες μπάντες προσπαθούν να βάλουν χαρακτήρα στην μουσική τους προκειμένου να μαγαρίσουν το πατροπαράδοτο 80s oldschool-ίκι και γι αυτό φυσικά οι λίγες που πειραματίστηκαν είναι και αυτές που ξεχώρισαν. Γι αυτόν τον λόγο θεωρήσαμε πιο αξιοπρεπές το να παίζουμε διασκευές παρά να αναπαράγουμε τα ίδια ριφφ για πολλοστή φορά πλασαρισμένα αλλιώς.

 

Υπάρχουν περιθώρια προβολής και ευκαιρίες για τα νέα μουσικά group στην Ελλάδα;

 

Πολύπλοκη ερώτηση! Αρχικά να αναφέρουμε τα γνωστά και χιλιοειπωμένα περί ιντερνετικής παγκοσμιοποίησης και πόσο έχει βοηθήσει σ αυτόν τον τομέα. Δηλαδή στην ουσία δεν σ ενδιαφέρουν τα περιθώρια της Ελλάδας γιατί έχεις την δυνατότητα ο ίδιος να προωθήσεις το υλικό σου παντού.
Από άποψη live πιστεύω ότι δίνονται περιθώρια καθώς βλέπουμε να γίνονται συχνά live, να υπάρχουν αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, liveάδικα δεκτικά σε τέτοια είδη ακόμη και σε επαρχιακές πόλεις, δυνατότητες σε μπάντες για support σε μεγάλα ονόματα κτλ.
Από άποψη εταιριών τώρα, δεν υπάρχει ούτε για δείγμα το πρότυπο μεγαλοεταιρίας(που πολλοί ακόμα ψάχνουν και μου φαίνεται εξωπραγματικό) που θα σου κλείσει περιοδεία, θα σου εξασφαλίσει κάποια έξοδα κτλ(δεν ξέρω καν σε τι ποσοστό υπάρχουν αυτή την στιγμή και στο εξωτερικό). Υπάρχουν στην Ελλάδα πάντως αρκετά αξιόλογα underground distro/labels που αναλαμβάνουν και βοηθούν πολλές μπάντες σε κυκλοφορίες(αφιλοκερδώς πάντα). Από κει και πέρα για μπάντες που θέλουν το ένα βήμα παραπάνω, σίγουρα απαραίτητη είναι η αναζήτηση προς τα έξω, καθώς και η διάθεση χρόνου και φυσικά χρήματος.

Για το τέλος ένα μήνυμα για τους φίλους του blog αλλά και του συγκροτήματος;

SUPPORT YOUR VILLAGE SCENE!

 

Γιάννη ευχαριστούμε για την κουβέντα, καλή συνέχεια.