Θα θέλαμε να μάθουμε πως ξεκίνησε η όλη φάση με τη μπάντα και τι έγινε ώστε να φτάσουν οι ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ στην τελική τους μορφή.
Είμαστε 5 άνθρωποι με κοινούς προβληματισμούς και αγάπη για τη μουσική είτε ως παίκτες είτε ως ακροατές. Γνωριζόμαστε από παιδιά και μας δένει μια φιλία από 15 χρόνων μέχρι και 20. Όπως καταλαβαίνετε γνωριζόμαστε αρκετά καλά μεταξύ και έχουμε φτάσει στο σημείο να καταλαβαίνει ο ένας τις παραξενιές και τα ωραία συνάμα του αλλουνού. Προτού πούμε πως ξεκίνησε η όλη φάση και για να γίνονται αντιληπτά μερικά πράγματα πιο εύκολα να σας πούμε πως οι παιδικές ασθένειες αποτελούνται από τους : Γιώργος Βλάσσης : πλήκτρα, ακκορντεόν και μελλοντικά, Μηνάς Αλέξανδρος Γεωργόπουλος : κιθάρες, φωνητικά, Γιάννης Καλαφάτης : μπάσο, Πολύδωρος Κωσταντίνου : τύμπανα και κρουστά, Διονύσης Φαρμάκης : στίχους , φωνή και κιθάρες. Όλα ξεκίνησαν πριν 4 χρόνια όταν βρεθήκαμε σε ένα live ενώ είχαμε χαθεί λόγω σπουδών με τον Πολύδωρα. Όταν ήμασταν έφηβοι είχαμε φτιάξει ένα προβάδικο στην Αμφιάλη στο Κερατσίνι και εκεί παίζαμε κάναμε πάρτυ και περνούσαμε το χρόνο μας αντί να βγαίνουμε σε κλαμπ πχ. Έτσι είπαμε να πάμε σε ένα στούντιο να τζαμάρουμε να θυμηθούμε τα παλιά. Ο Διονύσης ήταν ο μόνος που συνέχιζε να παίζει ενεργά καθώς σπούδαζε ηχοληψία οπότε και ο κύκλος του ήταν σχετικός, πρότεινε να παίξουμε κάποια δικά του τραγούδια και σιγά σιγά διαβάζοντας και τους στίχους είδαμε πως μπορούμε να εκφραστούμε μέσα από κει. Έπειτα ο Διονύσης είχε ένα χώρο, ο Πολύδωρας πρότεινε να τον κάνουμε προβάδικο, στη πορεία έπρεπε να αφήσουμε τον χώρο αυτό και εκεί πήραμε την απόφαση να χτίσουμε ένα στούντιο μόνοι μας για πρόβες αλλά και για ηχογραφήσεις στο σαλόνι του Διονύση σπίτι του. Θα νομίζει κανείς πως έχουμε χρήματα για να χτίσουμε ένα στούντιο μη παρεξηγηθούμε ο καθένας μας έχει βάλει προσωπική εργασία και σε διάστημα 1 χρόνου και κάτι περίπου 1000 ευρώ και βέβαια είχαμε πάρα πολλούς φίλους που βοήθησαν.
Πως προέκυψε το όνομα;
Ότι όνομα σκεφτόμασταν είχε μέσα καφρίλα και άπλα τα λέγαμε για να γελάμε μεταξύ μας. Υπήρξαν δύο επιλογές νηνεμία και παιδικές ασθένειες που πρότεινε ο Μηνάς. Αν σκεφτείς για παράδειγμα ότι γνωριζόμαστε από παιδιά και μας πήρε 4 χρόνια για το 1ο ep παρόλο που έχουμε υλικό για 4 δίσκους, νομίζω πως μας αντιπροσωπεύει.
Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές/προτιμήσεις;
Ο καθένας μας ακούει διαφορετικά πράγματα. Θα προσπαθήσουμε να σας πούμε κάποιους καλλιτέχνες και στυλ μουσικά που ακούμε παρ όλα αυτά. Ελληνόφωνη underground σκηνή, low bap, trip hop, classic rock, jazz, ethnic, porcupine tree, active member , Nick Cave , madrugada, massive attack, ωχρά σπειροχαίτη, τρύπες, Σιδηρόπουλος, Άσιμος, χαίνηδες, μωρά στη φωτιά, portishead , Vicente Amigo και η γκάμα δε τελειώνει... Εν ολίγης ακούμε ότι θεωρούμε καλή μουσική έστω και αν αυτό είναι ένας τύπος που ουρλιάζει πχ. Ποιο εύκολη ερώτηση θα ταν τι δεν ακούμε δλδ σκυλάδικα και ποπ.
Η θεματολογία των στίχων σας, ποια είναι;
Οι στίχοι είναι βιωματικοί είτε από προσωπικά ερεθίσματα είτε από πράγματα που βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας. Ενώ γράφουμε πολιτικοποιημένο στίχο οι ίδιοι δεν ανήκουμε σε κάποια παράταξη και πολλές φορές διαφωνούμε για το τρόπο που θα έπρεπε να γίνονται τα πράγματα. Σε μερικά θέματα που συμφωνούμε είναι η αλληλεγγύη, ο αλληλοσεβασμός και η κοινή μας στάση απέναντι σε μορφές βίας. Ο στίχος είναι έντονα κοινωνικός αλλά μπορεί να μιλάει για ρατσισμό, φασισμό, εξαρτήσεις, θρησκεία κλπ κλπ.
Πρόσφατα η μπάντα κυκλοφόρησε τον πρώτο της δίσκο Ήσυχα Μέρη Με Ανήσυχα Παιδιά, πείτε μας λίγα λόγια για αυτό τον δίσκο.
Τα τραγούδια είχαν γραφτεί 6 χρόνια περίπου πριν αλλα δεν είχαν απαραίτητα αυτή τη μορφή. Τον ηχογραφήσαμε στο στούντιο μας και τον μιξάραμε εκεί, εκτός των τραγουδιών ''αγάπα με ρε'' και ''που να ξαποστάσω'' όπου γράφτηκαν στην Κεφαλλονιά και τα μίξαρε ο Θανάσης Επιτήδειος. Βοήθησαν πολλοί φίλοι στη παραγωγή, στο artwork και στο mastering αφιλοκερδώς και για αυτό τους ευχαριστούμε.
Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από αυτό τον δίσκο και πως θα μπορούσε να τον αποκτήσει κάποιος;
Το προφανές... να ακουστεί ο δίσκος. Αν δεν έχεις ένα παραγωγό πίσω ή λεφτά το θέμα του promotion γίνεται ζόρικο. Έχω ακούσει από γνωστό ροκ, ο Θεός να τον κάνει, παραγωγό στα φμ να λέει πάρτε ένα μάνατζερ για να φαίνεστε πιο σοβαροί... Γενικά το κλίμα όταν δε πας ''συστημένος'' ή με εταιρία είναι αρνητικό. Δε ζητάμε να βγάλουμε χρήματα από αυτό που κάνουμε απλά να μην δίνουμε κιόλας και να ακουστούμε. Ο κόσμος από κει και πέρα θα κρίνει τα τραγούδια και εμάς. Προς το παρόν μπορεί κάποιος να μας βρει στο fb η στο ίντερνετ γενικότερα να μας στείλει ένα μαιλ και με αντικαταβολή να του στείλουμε το δίσκο όπως και έχει γίνει. Παράλληλα ψάχνουμε δισκάδικα και χώρους που να θέλουν να κάνουν τη διανομή.
Υπάρχουν μουσικές συνεργασίες που θα επιθυμούσατε να κάνετε στο μέλλον;
Υπάρχουν δημιουργοί που εκτιμούμε αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα μπορούσαμε απαραίτητα να συνεργαστούμε. Γενικά ενώ παλιά καθένας από μας μπορεί να είχε μουσικά πρότυπα, πλέον τα χει καταρρίψει. Δε τα χει εκμηδενίσει απλά δε τα θεοποιεί κιόλας. Θα θέλαμε γενικά να συνεργαστούμε με ανθρώπους ασχέτως μουσικού ύφους που σκέφτονται παρόμοια και κάνουν πράξη όσα λένε.
Τι να περιμένουμε στο μέλλον από τους ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ;
Αυτή τη στιγμή ηχογραφούμε το δεύτερο δίσκο. Τέλος καλοκαιριού θέλουμε να πιστεύουμε πως θα είναι έτοιμος. Παράλληλα θα προσπαθούμε να κάνουμε κάποιες εμφανίσεις εντός και εκτός Αττικής με σκοπό τη παρουσίαση της πρώτης μας δουλειάς. Απλά το να κλείσεις κάποια live εκτός Αττικής σημαίνει πως έχεις και τον ανάλογο κόσμο να ακολουθήσει πράγμα που άλλοτε γίνεται και άλλοτε όχι.
Μια τελευταία κουβέντα για τους αναγνώστες μας;
Καταρχάς σας ευχαριστούμε για το βήμα και ελπίζουμε αν κάπου και μεις μπορούμε να φανούμε χρήσιμοι να μη διστάσετε να μας ειδοποιήσετε. Όσο για τον-την φίλο-η που διαβάζει αυτή τη στιγμή ας μη περιμένει κάποια ''ατάκα'' από μας, ότι έχουμε να σου πούμε βρίσκεται στους στίχους μας.
Εμείς σας ευχαριστούμε και καλή συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου