ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ

Γιώργο θα ήθελες να μας δώσεις ένα μικρό βιογραφικό σου;

 
Καταγωγή έχω από τα Ζαγόρια μεγάλωσα και ζω στα Γιάννενα. Μουσική και ποίηση είναι οι δύο αγάπες. Η μία συμπληρώνει και ταυτόχρονα απωθεί την άλλη. Το 2011 κυκλοφόρησα το πρώτο δίσκο με το συγκρότημα Μαγεκαπάμα όπου περιέχονται αρκετές συνθέσεις μου, το 2015 μία συλλογή ποιημάτων με τίτλο Ενέχυρον ενώ αρχές του 2016 τον πρώτο προσωπικό μου δίσκο με τίτλο  «Ανάμεσα στο φως και τη σκια».

Ποιος/οι καλλιτέχνες αποτέλεσαν έμπνευση για εσένα;

 
Κάθε καλλιτεχνική πράξη που δημιουργείται αβίαστα και  αληθινά έχει να σου δώσει κάτι. Έτσι μπορώ να πω με σιγουριά ότι επηρεάστηκα και επηρεάζομαι καθημερινά και ολοκληρωτικά από οποιονδήποτε μπορεί να με αγγίξει με την τέχνη του. Αν τώρα θες να σου απαριθμήσω μερικούς μουσικούς  ή είδη μουσικής  για χάρη της συνέντευξης  σίγουρα πρέπει να  αναφέρω τον Γιάννη  Αγγελάκα, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, Τους Anathema  και ένα ευρύτερο φάσμα της rock μουσικής. Τον πρώιμο κυρίως Τσιτσάνη και τα ρεμπέτικά, τα Ηπειρώτικα φυσικά… 

Από που αντλείς έμπνευση για τους στίχους;

 
Οι στίχοι για εμένα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του τραγουδιού όπως και η απουσία τους πολλές φορές είναι απαραίτητη για να λειτουργήσει σωστά το τραγούδι. Η έμπνευση μπορεί να έρθει από κάτι που διάβασα ή κάτι που έζησα μέχρι και  από την ίδια τη μελωδία του τραγουδιού… Τις περισσότερες φορές όλα αρχίζουν από μια φράση και ένα ποτήρι τσίπουρο…

Το 2016 κυκλοφόρησες το άλμπουμ  Ανάμεσα στο φως και τη σκιά,  πες μας λίγα λόγια για το υλικό αυτό.

 
Τα τραγούδια που υπάρχουν στο δίσκο  επιλέχθηκαν από διάσπαρτα  τραγούδια που δημιουργήθηκαν μέσα σε ένα χρονικό διάστημα δέκα σχεδόν ετών οπότε υπάρχει το  «Ό,τι και να πεις» που γράφτηκε το 2005 αλλά και το «Ακόμη μια ζωή» που γράφτηκε το 2014. Το υλικό αυτό σηματοδοτεί το κλείσιμο ενός σημαντικού κεφάλαιου στην ζωή μου αλλά και την έναρξη ενός καινούριου με άγνωστη φυσικά διαδρομή…

Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού έως τώρα;

 
Εντάξει δεν το έχω τρέξει και εγώ όπως θα ήθελα και λόγω έλλειψης χρόνου αλλά και λόγω δυσκολιών στο στήσιμο μιας μπάντας-ομάδας όπως εγώ την έχω στο μυαλό μου… Παρολλαυτά είδα πολύ θερμή ανταπόκριση από τα ραδιόφωνα και τον τύπο αλλά και  από το κοινό που άκουσε τα τραγούδια μου,  μεταδίδοντάς μου αληθινά συναισθήματα και αυτό νομίζω  μου αρκεί τελικά.

Πόσο σε έχει βοηθήσει το internet στην προώθηση του άλμπουμ;

 
Όλα μέσω internet γίνονται. Ακόμα και η συναυλίες από εκεί διαφημίζονται… καλώς ή κακώς ο κόσμος έχει συνηθίσει τόσο πολύ στη χρήση του που είναι σχεδόν αδύνατο να τρέξει  κάτι δίχως την βοήθεια του internet.

Τα επόμενα σχέδια σου ποια είναι;

 
Εχω ήδη κάποια τραγούδια  και κάποια ποιήματα όταν τα καταφέρω, οικονομικά κυρίως, θα τα κυκλοφορήσω αν και μου περνάνε ιδέες το νέο υλικό να το βγάλω με πιο underground και minimal αισθητική…  Θα δείξει…

Μιας και είσαι από τα Γιάννενα, θα θέλαμε να μας πεις λίγα λόγια για την σκηνή της πόλης.

 
Η σκηνή υπάρχει, είναι πολύ ενεργή και μεγαλώνει διαρκώς  με νέα συγκροτήματα αλλά και πολύ δημιουργικούς καλλιτέχνες που συνεχίζουν το  δύσκολο δρόμο τους.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που μπορεί ν’ αντιμετωπίσει ένας  ( solo ) μουσικός που ζει στα Γιάννενα;

 
Οι χώροι πάντα θα είναι ένα μεγάλο  πρόβλημα. Σημαντικό όμως πρόβλημα θεωρώ πως είναι και η έλλειψη αισθητικής του ακροατή όχι μόνο των Ιωαννίνων αλλά και της εποχής μας γενικώς. Βέβαια σε μια πόλη σαν τα Γιάννενα υπάρχουν και αρκετά καλά όπως πχ η αλληλεγγύη μεταξύ των μουσικών ή η προσωπική επαφή με το κοινό για παράδειγμα.

Κατά την γνώμη σου υπάρχουν περιθώρια προβολής και ευκαιρίες για τα νέα μουσικά group η και solo μουσικούς στην Ελλάδα;

 
Δύσκολα τα πράγματα αλλά όχι ακατόρθωτα. Δεν θα σου κρύψω πως με τα χρήματα όλα γίνονται πολύ πιο εύκολα, παρόλλαυτα  θεωρώ  πως με πείσμα και επιμονή μπορεί κάποιος να πετύχει αυτό που θέλει. Θα θυσιάσει πράγματα από τη ζωή του  και την καθημερινότητά του αυτός θα είναι και  ο πιο όμορφος και σταθερός δρόμος. Τρανό παράδειγμα οι συντοπίτες μου οι V.I.C. οι οποίοι κατάφεραν τα πάντα από το μηδέν και ολομόναχοι.

Τα τελευταία λόγια δικά σου...

 
Πρέπει να στηρίζουμε τις ανεξάρτητες παραγωγές γιατί γίνονται με πολύ κόπο και δυσκολία. Μόνο με την αλληλεγγύη υπάρχει μια πιθανότητα να αλλάξουμε αν όχι την κοινωνία τουλάχιστον τον μικρόκοσμο της καθημερινότητάς μας. Αληθινά συναισθήματα και βλέμματα ειλικρινά. Αυτό μόνο.

Γιώργο σ' ευχαριστούμε για τον χρόνο σου, για την συνέντευξη και καλή συνέχεια.