ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ DECEMBERANCE

Αρχικά, θα θέλαμε να συστηθείτε, και για ποιο λόγο αποφασίσατε να δημιουργήσετε το σχήμα;

 
Καλησπέρα σε όλους. Είμαι ο Γιάννης (τύμπανα / φωνή) των Decemberance από την Αθήνα και εδώ και 20 χρόνια προσπαθούμε να παίξουμε Doom / Death Metal. O μοναδικός λόγος που αποφασίσαμε το 1997 με τον Μάνο Κουσουρλη στις κιθάρες ήταν ξεκάθαρα η έκφραση μέσω της μουσικής. Μουσικής που μας συγκινούσε, μας διασκέδαζε και εν τέλει ήταν κάτι το οποίο στην ηλικία των 19 ήταν κάτι το συναρπαστικό.

Πώς προέκυψε το Decemberance ως όνομα του σχήματος;

 
Στην αρχή δώσαμε το όνομα Gates of December, αλλά γρήγορα το εγκαταλείψαμε διότι το θεωρήσαμε κοινότυπο. Μετά το κάναμε December Dance (παραδόξως όχι από το δίσκο των Katatonia) και μετά αφαιρέσαμε το D από το dance και το κάναμε πιο “εύηχο”, Decemberance.

Η μουσική ταυτότητα της μπάντας ποια είναι;

 
Οι ταμπέλες είναι κάτι πολύ χρήσιμο στην περιγραφή της μουσικής μιας μπάντας και πραγματικά απορώ γιατί κάποιος προσπαθεί να το αποφύγει λέγοντας το κλισέ ότι “η μουσική μας δεν κατηγοριοποιείται”. ΟΚ, δέχομαι ότι κάποιες μπάντες όντως είναι “άνευ ταμπέλας”. Εμείς δεν έχουμε τέτοιο θέμα, δεν είναι άλλωστε και κάτι δύσκολο με τον ήχο μας. Doom / Death Metal. Με ότι αυτό συνεπάγεται...

Το 2017 κυκλοφορήσατε το νέο σας album  με τίτλο Conceiving Hell. Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε και πόση προσπάθεια χρειάστηκε από την πλευρά σας;

 
Είναι λίγο περίπλοκη ιστορία. Το 2009 κυκλοφορήσαμε το ντεμπούτο μας άλμπουμ με τίτλο “Inside”. Μετά από κάποιες συναυλίες και από κάποια φεστιβάλ του εξωτερικού, ξεκινήσαμε να ετοιμάζουμε τον επόμενο δίσκο μας χωρίς πολλές βιασύνες (δεν υπάρχει και κάποιος λόγος άλλωστε για αυτό...). Το 2013 και έχοντας έτοιμο το σκελετό για 5 κομμάτια όλα τα μέλη της μπάντας πλην εμού αποφάσισαν να αποχωρήσουν από την μπάντα για πολλούς λόγους. Μετανάστευση στο εξωτερικό λόγω κρίσης (ο βιοπορισμός στην Ελλάδα της κρίσης είναι κάτι τρομερά δύσκολο), είτε έλλειψης ενδιαφέροντος κυρίως προς το συγκεκριμένο μουσικό είδος. Οπότε ξεκίνησε η φάση πάλι από την αρχή, με μοναδικό συνθέτη και στιχουργό εμένα (συν κάποιες μουσικές που “έμειναν”). Οπότε είχα την ελευθερία να στήσω τη μουσική ακριβώς όπως την είχα στο μυαλό μου. Δεν ξέρω αν πέτυχε ή αν θα πετύχει, αλλά πήρα το ρίσκο γιατί πραγματικά έτσι ένιωθα εκείνη την περίοδο. Βέβαια το οικονομικό σκέλος μιας ηχογράφησης είναι απόλυτα αιματηρό, αλλά πιστεύω ότι άξιζε τον κόπο. Μπορεί να καθυστέρησε αρκετά να βγει, αλλά νομίζω ότι άξιζε τον κόπο. 

Μείνατε ευχαριστημένοι από το αποτέλεσμα της δουλειάς σας;

 
Μπορώ να πω απόλυτα. Ηχογραφήσαμε το δίσκο στο Dysmorphia Studio στη Νέα Φιλαδέλφεια του Αντρέα Καραγιάννη (Dysmorphia, Sickening Horror). Ο Αντρέας έκανε την παραγωγή (μαζί με μένα), την ηχογράφηση, τη μίξη και το mastering καθώς και στην εκτέλεση των κιθαρών (μιας και εγώ δεν είμαι κιθαρίστας που να μπορεί να ηχογραφεί άρτια). Θα ήθελα να αναφέρω πως τα τύμπανα ηχογραφηθήκανε στο Soundflakes Studios από το Γιάννη Μακρή (Ανώριμοι), το μπάσο παίχτηκε από τον Γιάννη Κούλαλη (ex Decemberance, ex Inveracity, ex Vulnus) και το τσέλο από την Ιωάννα Μπιτσακάκη. Το εξώφυλλο είναι ένας πίνακας του Αλέξανδρου Βλάχου (ex Decemberance, πλήκτρα) και το λογότυπο και το layout είναι του Γιάννη Νάκου (Mortal Torment). Όπως βλέπετε ο δίσκος για να γίνει χρειάστηκε τη συνδρομή πολλών και καλών φίλων της μπάντας, πράγμα που θεωρώ απολύτως ευτυχές και νομίζω ότι συνετέλεσε στο ότι μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι από αυτό.

Ποια θα είναι τα σχέδιά σας μετά από αυτή την κυκλοφορία;

 
Το βασικό ήταν να υπάρξει ενεργή μπάντα για Live. Οπότε βρήκα (κυρίως μέσω και των άλλων σχημάτων που συμμετέχω, στους Immensity και Daylight Misery) άτομα που να γουστάρουν τη συγκεκριμένη φάση και που είναι και πολύ καλοί φίλοι. Ο Χρήστος Μαρκόπουλος (Immensity – κιθάρες), ο Νίκος Λουκόπουλος (Message in a Cloud – κιθάρες) και ό Άγγελος Μαλισόβας (Message in a Cloud, Daylight Misery, Ciccada – μπάσο). Σχέδια είναι να προωθήσουμε το δίσκο όσο το δυνατόν καλύτερα γίνεται. Ήδη το Νοέμβριο, κλείνοντας τα 20 χρόνια και επίσημα σαν μπάντα θα κάνουμε το επετειακό μας live, και αρχές Δεκέμβρη θα παίξουμε στην Ολλανδία και το Βέλγιο σε δύο Doom φεστιβάλ. Για το 18 έχουμε και άλλα φεστιβάλ και στο εξωτερικό και φυσικά εδώ (ετοιμάζουμε κάτι αρκετά φιλόδοξο πριν το καλοκαίρι άλλα είναι πολύ νωρίς να ανακοινώσουμε κάτι). Επίσης έχουμε στα σκαριά μια κυκλοφορία των δύο demo μας του 99 και του 2001 τα οποία θα τα κυκλοφορήσουμε από την εταιρία μας, τη Ρωσική Endless Winter.

Πόσα πράγματα έχουν αλλάξει μέχρι και σήμερα στο σχήμα στα αρκετά χρόνια πορείας σας;

 
Μια εικοσαετία είναι αρκετή να σε αλλάξει ολοσχερώς και σαν άνθρωπο, και σαν μουσικό. Μην ξεχνάς ότι όταν ξεκίνησα την μπάντα ήμουν 19 και τώρα πλησιάζω τα 40. Οπότε είναι αυτονόητο ότι κάθε αλλαγή στις ζωές μας αντικατοπτρίζεται και στις μουσικές. Παρ’ όλα αυτά έχουμε ξεκάθαρο όραμα για το τι και το πως, και μπορώ να πω ότι είμαστε και λίγο ξεροκέφαλοι σε πολλά πράγματα μέσα στην μπάντα. Λάθη πολλά, αλλά στο τέλος της ημέρας είμαι απολύτως ευτυχισμένος για την ύπαρξη και την πορεία της.

Ποια είναι η άποψη σου για την ελληνική metal σκηνή;

 
Μπορεί να ακούγεται κοινότυπο, αλλά πραγματικά η σκηνή βρίσκεται στα καλύτερά της. Μπάντες από όλα τα είδη της μουσική υπάρχουν και πραγματικά μεγαλουργούν. Και οι ακροατές νομίζω ότι πλέον είναι αρκετά “εκπαιδευμένοι” έτσι ώστε να ξεχωρίζουν τις αγαθές προθέσεις, την τίμια προσπάθεια και εν τέλει την καλή μουσική. Κανείς φυσικά δεν μπορεί να το πει αυτό, είναι καθαρά υποκειμενική υπόθεση, αλλά νομίζω ότι η καλή μουσική βρίσκει τον δρόμο της και πλέον οι ελληνικές μπάντες βρίσκουν το δρόμο τους. Ίσως όχι αυτόν που είχαν σαν όνειρο, αλλά τουλάχιστον η μουσική είναι παντού. Τώρα αυτό που λέγαμε κάποτε περί “παθογένειας”  και “παιδικών ασθενειών” θεωρώ ότι δεν είναι κάτι “ειδικό” της σκηνής, αλλά γενικά της κοινωνίας. Βασικά και συγνώμη για την έκφραση, αλλά αν είσαι μαλάκας στη ζωή σου, είσαι και την μπάντα σου. Και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Το καλό φυσικά είναι ότι πλέον ελάχιστοι ασχολούνται με τα κουτσομπολιά και εστιάζουν στην ουσία, τη μουσική. 

Από τα καινούρια συγκροτήματα, έχουν κερδίσει κάποια την προσοχή σου;

 
Πραγματικά είναι τόσες πολλές οι πολύ καλές νέες μπάντες, που δεν έχει νόημα να αναφέρουμε ένα κατεβατό. Αλλά στο χώρο που κινούμαστε, θα ήθελα να αναφέρω τους Final Words of Sorrow, τους Ocean of Grief, τους Once them Edens. Υπέροχες μουσικές από μικρούς σε ηλικία μουσικούς. 

Κατά πόσο επηρεάζει μια μπάντα το  free downloading;

 
Θα ήθελα να εντάξω το free downloading σε ένα γενικότερο πλαίσιο που άφορά την τεχνολογία και τη μουσική. Ναι, πιστεύω ότι είναι κάτι καλό για μια μικρή μπάντα που έτσι κι αλλιώς τα έσοδά της είναι από μηδέν έως τίποτα. Οι μικρές μπάντες (ή αν θέλεις οι μπάντες που κινούνται στο underground) μόνο οφέλη έχουν από αυτό. Ακούγονται σε περισσότερο κόσμο, πράγμα που παλαιότερα θα ήταν αδύνατον. Εκεί έρχεται να ακολουθήσει και η τεχνολογία. Και σε μια ηχογράφηση, αλλά και στην προώθηση μιας μπάντας. Πολλοί το φοβούνται αυτό ή θεωρούν ότι “παλιά ήταν τα πράγματα πιο αγνά και ανόθευτα”. Δεν το συμμερίζομαι καθόλου αυτό. Ανέκαθεν οι καλές μουσικές με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βρίσκανε το δρόμο τους και όλα αυτά περί “αγνότητας” τα βρίσκω λίγο “δικαιολογίες” για τη μετριότητα. Σίγουρα όμως το “κακό” της τεχνολογίας είναι η υπερπληροφόρηση. Άπειρες μπάντες και πολύ λίγος χρόνος. Συγγνώμη, άλλα το να έχεις όμως μουσική από πχ μια death metal μπάντα από την Σιγκαπούρη μέσω του free downloading και να γουστάρεις την μπάντα αυτή, δεν το βρίσκω και τόσο κακό. Επαναλαμβάνω ότι η καλή μουσική βρίσκει το δρόμο της αργά ή γρήγορα. Η χρήση της τεχνολογίας (ηχογραφήσεις, facebook κτλ κτλ), όταν γίνεται σωστά, συνετά, με μέτρο, νομίζω ότι είναι ένα πάρα πολύ χρήσιμο εργαλείο και μόνο επικερδής είναι για μια underground μπάντα.

Γιάννη ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου. Τα τελευταία λόγια δικά σου...

 
Σας ευχαριστούμε πολύ παιδιά για το χρόνο σας και την τιμή που μας κάνατε με αυτή τη συνέντευξη. Σύντομα θα έχετε νέα μας συναυλιακά, οπότε μπορείτε να κρατήσετε επαφή μαζί μας. Είτε από το facebook (είναι το πιο εύκολο), είτε να έρθετε και να μας μιλήσετε σε κάποιο live μας. 

Καλή συνέχεια.